به ازای هر نفری که با دعوت شما در منظوم ثبتنام میکنند 20 امتیاز میگیرید.
لینک دعوت:
فیلم سینمایی عصبانی نیستم بهکارگردانی رضا درمیشیان در 7 سال پیش یعنی سال 1392 در گونه درام تولید شده است. عصبانی نیستم توانست در مرجع ارزشگذاری سینما و تلویزیون یعنی منظوم نمره 6.6 از 10 را از سوی مردم بدست بیاورد که نشان میدهد عموم مردم عصبانی نیستم را اثری باکیفیت و باارزش ارزیابی میکنند. رضا درمیشیان تهیهکننده عصبانی نیستم این فیلم را، بهعنوان محصول کشور ایران تهیه کرده است. عصبانی نیستم در تاریخ 1397/05/09 پخش خود را توسط پخشکننده فیلمیران در سینما آغاز کرد. در آن روزها عصبانی نیستم توانست آمار فروش 3،064،290،000 تومان را به ثبت برساند.
بازیگران فیلم عصبانی نیستم چه کسانی هستند؟ در عصبانی نیستم بازیگرانی چون باران کوثری، نوید محمدزاده، رضا بهبودی، میثاق زارع، محمد کارت، امیررضا میرآقا و بهرام افشاری به ایفای نقش و بازیگری پرداختهاند. در فیلم عصبانی نیستم حدود 7 بازیگر جلوی دوربین رفتهاند که از نظر تعداد بازیگران میتوان عصبانی نیستم را یک اثر کمبازیگر و با تعداد شخصیتهای داستانی کم عنوان کرد.
متوسط سن بازیگران عصبانی نیستم براساس میزان سنی که از آنها در دایرةالمعارف آنلاین سینما و تلویزیون یعنی منظوم ثبت شده، 37 سال است که نشان میدهد بازیگران عصبانی نیستم عمدتا از جوانان هستند.
از محتوا و داستان فیلم عصبانی نیستم چقدر اطلاع دارید؟ فیلمنامه عصبانی نیستم توسط رضا درمیشیان نوشته شده است.
در خلاصه داستانی که یا از سوی تیم رسانهای اثر و یا توسط دیگر رسانهها درباره داستان عصبانی نیستم منتشر شده است، میخوانیم: «نوید دانشجوی ستارهدار و اخراجی برای فراهم آوردن حداقل شرایط زندگی در رویارویی با بیاخلاقیهای جامعه با خود تمرین میکند تا «عصبانی» نباشد و در تلاش است تا دختر مورد علاقهاش «ستاره» را از دست ندهد... »
فیلم عصبانی نیستم از نظر ساختار (فرم)، محتوا و محیط تولید، به آثار مختلفی شباهت دارد. با توجه به شاخصهای متعدد و گوناگونی میتوان گفت آثار مرتبط فیلم عصبانی نیستم عبارت است از: فیلم قصه ها، فیلم تلفن همراه رئیس جمهور، فیلم محرمانه تهران، فیلم نفس عمیق و فیلم دو زن.
فیلم عصبانی نیستم در 1 جشنواره شرکت کرده است و توانسته در مجموع برای 7 مورد نامزد کسب جایزه و برای 3 بار برنده جایزه شود. در سی و دومین جشنواره فیلم فجر، نوید محمدزاده نامزد جایزه نقش اول مرد، باران کوثری نامزد جایزه نقش اول زن، هایده صفییاری نامزد جایزه بهترین تدوین، امیر سحرخیز نامزد جایزه بهترین جلوههای ویژه، کامران سحرخیز نامزد جایزه بهترین جلوههای ویژه، نظامالدین کیایی نامزد جایزه بهترین صدابرداری و محمدرضا دلپاک نامزد جایزه بهترین صداگذاری و میکس برای فیلم عصبانی نیستم شدهاند. در هشتمین دورهٔ جشنوارهٔ منتقدان و نویسندگان سینمایی، هایده صفییاری برنده جایزه بهترین تدوین، نوید محمدزاده برنده جایزه نقش اول مرد و رضا درمیشیان برنده جایزه بهترین کارگردانی برای فیلم عصبانی نیستم شدهاند.
از نظر تاریخچه فعالیت کارگردان و بازیگران فیلم عصبانی نیستم نیز آمارها و نکات جذابی را میتوان بیان کرد. براساس آمارها فیلم عصبانی نیستم به طور متوسط فعالیت 11ام بازیگران این اثر است. براساس امتیاز مردم فیلم عصبانی نیستم بهترین اثر میثاق زارع در حرفه بازیگری محسوب میشود.
براساس امتیاز مردم فیلم عصبانی نیستم یکی از 4 اثر شاخص رضا درمیشیان در حرفه کارگردانی محسوب میشود.
فیلم عصبانی نیستم براساس امتیاز مردم به آثار یکی از 4 اثر شاخص رضا درمیشیان در حرفه نویسندگی محسوب میشود.
همچنین رضا درمیشیان کارگردان عصبانی نیستم اولین همکاری خود با بازیگرانی چون میثاق زارع، محمد کارت و امیررضا میرآقا را در این اثر تجربه کرده است. در میان بازیگران عصبانی نیستم نیز 18 همکاریِ اول رخ داده، بهعبارت دیگر در این فیلم میان هر یک از 7 بازیگر با یکدیگر یک رابطه همکاری شکل گرفته که 18 همکاری برای اولینمرتبه در عصبانی نیستم رخ داده است. مانند: باران کوثری و نوید محمدزاده، باران کوثری و میثاق زارع، باران کوثری و محمد کارت، باران کوثری و بهرام افشاری، نوید محمدزاده و رضا بهبودی.
مخاطبان بعد از تماشای فیلم عصبانی نیستم به ارزیابی اثر در منظوم پرداختهاند و نتایج مهمی درباره شاخصهای هنری، فنی و محتوایی اثر بدست آمده است. براساس نظرسنجی و دیدگاه مردم:
فیلم عصبانی نیستم قطعا ارزش تماشا دارد چراکه 79% مخاطبان معقدند فیلم عصبانی نیستم ارزش یک بار دیدن را دارد.
فیلم عصبانی نیستم نسبتا خوشساخت هست زیرا 74% مخاطبان عقیده دارند فیلم عصبانی نیستم از لحاظ فنی باکیفیت ساخته شده است.
فیلم عصبانی نیستم قطعا عملکرد بازیگریِ خوبی دارد چراکه 91% مخاطبان عقیده دارند تیم بازیگری فیلم عصبانی نیستم نقشها را خوب بازی کردند.
فیلم عصبانی نیستم نسبتا خلاقانه هست زیرا 71% مخاطبان عقیده دارند داستان و ساختار فیلم عصبانی نیستم غیرتکراری و جدید است.
فیلم عصبانی نیستم تا حد بسیاری محتوای مناسبی دارد زیرا 79% مخاطبان عقیده دارند حرف و پیام فیلم عصبانی نیستم مفید و ارزشمند هست.
فیلم عصبانی نیستم نسبتا تفکربرانگیز هست چراکه 73% نظردهندگان بعد پایان فیلم عصبانی نیستم به آن فکر میکردند.
فیلم عصبانی نیستم نسبتا مناسب خانواده هست چراکه 65% مخاطبان عقیده دارند فضای فیلم عصبانی نیستم با فرهنگ خانوادهشان سازگار است.
فیلم عصبانی نیستم اصلا مناسب کودکان نیست چراکه تنها 24% مخاطبان عقیده دارند فضای فیلم عصبانی نیستم مناسب کودکان است.
اگر از تصویربرداری فیلم عصبانی نیستم خوشتان آمده و یا دوستش ندارید، بهتر است بدانید مدیر فیلمبرداری آن علی اظهری بوده است. هایده صفییاری تدوین فیلم عصبانی نیستم را بسیار درخشان انجام داده، بهطوری که بهزعم کارشناسان، تدوین بخش مهمی از عصبانی نیستم را تشکیل میدهد. فیلم عصبانی نیستم صدای ممتاز و باکیفیت خود را مدیون صدابرداری نظامالدین کیایی است. باران کوثری طراحی صحنه فیلم عصبانی نیستم را انجام نموده و باران کوثری طراحی لباس فیلم عصبانی نیستم را انجام داده است. مهرداد میرکیانی چهرهپردازی یا طراحی گریم فیلم عصبانی نیستم را برعهده داشت. موسیقی متن فیلم عصبانی نیستم اثر رضا کولغانی است. در مجموع بیش از 15 نفر در تولید فیلم عصبانی نیستم نقش داشتهاند و هر یک از آنها در منظوم یک صفحه اختصاصی دارند.
کاربران نیز در 15 لیست از فیلم عصبانی نیستم یاد کردهاند. همچنین در بخش بررسی فیلم عصبانی نیستم 153 نفر از میان مردم به نقد و تحلیل خود از عصبانی نیستم پرداختهاند. در دادهکاوی و تحلیل ابر کلیدواژهها بررسیهای مردم برای فیلم عصبانی نیستم، بیشترین واژههای تکرار شده عبارت است از: نوید، عصبانی، نیستم، خوب، سانسور، بازی و درمیشیان. تاکنون پژوهشگران 4 برچسب در فیلم عصبانی نیستم از نظر ساختاری و محتوایی شناسایی نمودهاند که عبارت است از: اجتماعی، سیاسی، دانشجو و اپوزیسیون انتقادی.
تاکنون در صفحه اختصاصی فیلم عصبانی نیستم در منظوم اطلاعات بسیاری توسط پژوهشگران و مردم ثبت شده است؛ در بخش گالری عکس و پوستر فیلم عصبانی نیستم 17 عدد، در بخش ویدئو و تیزر فیلم عصبانی نیستم 3 عدد، در بخش حواشی فیلم عصبانی نیستم 16 عدد، در بخش دیالوگ برتر فیلم عصبانی نیستم 2 عدد، در بخش نقد فیلم عصبانی نیستم 10 عدد گردآوری و درج شده است. همچنین تاکنون در بخشهای سوتی فیلم عصبانی نیستم هنوز موردی ثبت نشده است. قطعا ما و شما به این حد قانع نیستیم؛ باید بهکمک علاقمندان فیلم، سریال و تئاتر، این دایرةالمعارف آنلاین و بانک اطلاعات هنرمندان و آثار سینما، تلویزیون و تئاتر را کامل و کاملتر کنیم.
خوبه شانس داره برادرش تندیس رفت امریکا
فیلم من عصبانی نیستم واقعا عالیه
نوید محمدزاده
دیالوگ_تأثیر_گذار
نکته:علیرغم 5سال توقیف این فیلم؛ "عصبانی نیستم" در بهترین زمان ممکن به اکران درآمد. من نسخه سانسورنشده فیلم به سال 92 را دیدم و به جرأت این فیلم را برترین فیلم سیاسی دودهه اخیر می دانم.گویی درمیشیان به تلافی قلاده های طلا؛اثری تأثیربرانگیز و شگفت آورساخته است تا به برخی ها یاد بدهد چگونه از ارزش ها و آرمان هایشان دفاع کنند/.
درمیشیان را با "لانتوری" شناخته ایم. فیلمی که بغض فروخفته قربانیان اسیدپاشی را فریاد میزد. درمیشیان اما انگار خودش یک بغض فروخفته عظیم و ثَـــقیل است. او ما را در فیلم "عصبانی نیستم" با یک دنیا وحشت ؛ تنها می گذارد. و خودش در پی تسویه حساب های شخصی ست.
نگویید "عصبانی نیستم" در فلان ژانر است.این اثر در هیچ ژانرخاصی نمیگنجد. یک فیلم سیاسی ست با چارچوب دراماتیک؛ بطن خشن و ترسناک؛ قالب تراژیک؛ تِمِ سیاه و منتقدانه؛ سکانس های عاشقانه فراوان. پس نگویید در فلان ژانر است. زیرا "عصبانی نیستم" یک سوپِ تمام عیار است.
1:درمیشیان در این اثر؛ به وضوح دولت نهم و دهم را هدف رگبار انتقادات خود کرده است.رُک و صریح حرفهایَ ش را زده و از دردهایَ ش پرده برداشته. گویی بخواهد زخمِ چرک کرده ای را نشان ما دهد و تاول هایش را بنمایش بگذارد. این شجاعتَ ش باید تحسین شود. حتی از سوی مخالفانَ ش. او آنقدر زیبا و بی نقص و جسورانه انتقاد کرده که من تمام مدت فیلم تحت تأثیر بیان و کلام فیلم بودم.(کمال خان تبریزی یاد بگیرد!!) همینکه او لودگی و جلف بازی را برای بیان اعتراضَ ش انتخاب نکرده؛ نشان میدهد دل شیر دارد. درضمن نگویید چرا توقیف بوده. بنظرم خداوند میخواسته اعتراضات این جوان شجاع در بهترین مقطع از تاریخ سیاسی این کشور؛ دیده شود. زیرا تمامِ معضلاتی که در فیلم به آن اشاره شد اعم از مشکلات اقتصادی و اجتماعی و سیاسی و فرهنگیِ موجود در دولت نهم و دهم؛ با شدت حداکثری در دولت کنونی ادامه پیدا کرده و نمایش آن معضلات در برهه کنونی؛ برای مخاطب قابل لمس تر و محسوس تر است. پس درمیشیان فقط باید بابت تکه تکه شدن فیلمش غمناک باشد که آن جزو لاینفک سینمای ایران است.
2:فیلم "عصبانی نیستم" از هرنظر سینماست.شاید در ژانر خاصی ساخته نشده باشد؛ اما ارکان سینما و چارچوب های لازم برای ساخت یک فیلم را رعایت کرده. فیلمنامه دیالوگ گو؛ روان و قابل باور است (تمِ داستانی بر اساس یک رویداد حقیقی در سال88 است)بازی ها باورپذیر و قابل قبول است. هیچ اغراقی در ایجاد صحنه ها دیده نمی شود و همه ما از بیشتر سکانس هایِ فیلم خاطره و تجربه ای مشترک داریم(لااقل بنده دارم)فیلم گزافه گویی نمیکند. پلان یا سکانسی نیست که بتوانیم حذفش کنیم بدون آنکه به فیلم لطمه وارد شود. کاراکترها درست پرداخت شده اند و پرسوناژ "نوید" و "ستاره" و "آقای جوادی" و هم اتاقی ها و صاحب کارها و دوستان و دشمنانِ نوید اصولی و اساسی نوشته شده است. حتی صحنه اعدام و مصاحبه با مردم هم بجا درست بود(خیلی از منتقدین این سکانس ها را زاید توصیف کرده اند و بیمزه)بازی ها ساده؛ روان؛ واضح؛ متواضعانه و به دور از سانتیمانتالیسم رایج در سینماست(یعنی بازیگرها از فخرفروشی؛ تکبر بیجا و نگاه از بالا به پایین اجتناب کرده اند)فیلمبرداری بسیار فوق العاده است. صحنه های عاشقانه آرام و زیبا و سکانس های دیگر پر تنش و خشن یا استرس وار و نگران کننده ضبط شده اند. بجز سکانس اعدام که بشدت تراژیک و غمبار است و فیلمبردار با نمای بسته ای از "نوید" مخاطب را به سوگ نشانده است. صداگذاری و ترکیب صدا به پیشبرد اهداف کارگردان کمک کرده و در سکانس های خشن فیلم؛ صدای بوق زدن های مکرر و گوشخراش بر اضطراب مخاطب می افزاید و او را به جهانِ درون "نوید" میخکوب میکند. تدوینگر فیلم را با توجه به فلش بک های آن؛ طوری بهم دوخته که روند پیشرفت فیلم به جریانی روان و سَلیس تبدیل شده است. فیلم دست انداز و سرعتگیر ندارد و مخاطب در تمام مدّت در دایره فیلم باقی می ماند(حواسَ ش پرت نمی شود)فیلمنامه به گونه ای جادوئی مخاطب را جذب میکند که گویی همه تماشاگران؛ فرد به فرد؛ خودشان یک "نوید" بوده اند یا هستند.
4:در پایان بندی این فیلم یک سکانس عاشقانه شاد می بینیم: "نوید" و"ستاره" در حال آب بازی زیر نورِ خورشید/ ولی قبلَ ش یک سکانس تکاندهنده ترسناک: "نوید" و پاهایِ بی جان/ و قبلترَش یک سکانس تراژیک و غمناک: "نوید" درحالیکه که پاهایَ ش را روی زمین می کشند و به سوی چوبه اعدام می برند و از شدت غم سرش را روی سینه مأمور اعدام می گذارد...اینجا درمیشیان مخاطب را نقره داغ میکند و سوگواره اَش را پایان می دهد. او در تمام فیلم داستانَ ش را روایت می کند ولی در پایان مرثیه ای جانسوز میخواند و روضه ای دردآور...شاید خودش هم در پلان آخر گریسته باشد!! شاید. نمیدانم.او پس از یک میتینگ طولانی؛ پر التهاب؛ خشن؛ همراه با داد و فریاد و اعتراض؛ استرس زا؛ دلهره آور؛مضطرب کننده؛غم آلود و کمی عاشقانه، سرانجام آرام می شود و گویی خشمَ ش را فرو میخورد و به سینمایِ خویش باز میگردد. و کات... همگی خسته شدیم ولی عصبانی نیستیم...
حتی اگر مانند به طرز نگرش سیاسیِ او معترض باشید و منتقد، حتی اگر مانند من بخشی از حرفهایَ ش را قبول نداشته باشید، حتی اگر مانند من مخالف نگاهِ او به دشمنانَ ش باشید؛ بازهم "من عصبانی نیستم" را ببینید و برایِ او فضای باز سیاسی قائل شوید. قرار نیست همه ما نگاهِ مان به مسائل یکجور باشد. ما 90 میلیون ایرانی هستیم و 90 میلیون نظر متفاوت داریم. باید با احترام نسبت به یکدیگر رفتار کنیم و اجازه بدهیم همه حرفِ شان را بزنند(در کمال آرامش و بدون توهین).
درآخر من تنها دو ایراد به این فیلم دارم. با احترام به رضا درمیشیان و نگاهَ ش به مخالفانَ ش، او کمی در نشان دادن کسانی که طرفدار دولت نهم و دهم بوده اند یا لااقل از قِبَل آن دولت نان غیرمشروع می خورده اند؛ بزرگنمایی و سیاهنمایی کرده است. اگر قرار است ما مخالفانِ مان را نشان بدهیم، باید شرط انصاف و عدالت را رعایت کنیم. این یک. اما دو؛ بنظر من اگر رضا درمیشیان قرار بود فیلمی بسازد که نشان دهد حوادث سال 88 چه تأثیری بر زندگی جوانان داشت و در آن دوران چه ظلمی روا داشته شد در حق معترضین به احوالات کشور؛ بهتر بود از اِلِمان هایی مانند کنایه و استفهام و استعارات بهره می برد. زیرا برخی پلانها بیش از حد گل درشت و نخ نما شده بودند و کمی در ذوق مخاطب می زدند. بنظرم شدت عصبانیت درمیشیان آنقدر زیاد بوده که شگردهای زیری که مخاطب را قلقلک میدهد تا تأثیر فیلم را بیشتر کند؛ از یاد برده بود و هوشمندی را قربانیِ صراحت لهجه کرده بود. همین.
در واقع اسم این کار وزارت ارشاد رفع توقیف نیست، رفع تکلیفه!