دوره‌ی هزارپایان

هزارپا اولین ساخته ی ابوالحسن داوودی بعد از رخ دیوانه است،داوودی در هزارپا فضایی کاملا متفاوت با رخ دیوانه برای مخاطب رقم می زند،هزارپا فیلمی کاملا کمدی است و تنها ویژگی مشترکش با رخ دیوانه پر بازیگر بودن است،این تغییر فضا می تواند نگران کننده به نظر برسد،این نگرانی بخاطر سطح آثار کمدی سینمای ایران در سال های گذشته است،فیلم هایی که بدون داستان و مبتنی بر سوپر استار ها و شوخی های جنسی بودند،اما داوودی نه تنها نگرانمان نمی کند بلکه ثابت میکند همان کارگردان موفق تقاطع و رخ دیوانه است،در هزار پا شوخی های زشت و زننده در مقابل بقیه آثار کمدی سینمای ایران در کمترین سطح ممکن قرار دارد و در عین حال فیلمی می بینیم که از ابتدا تا انتهای فیلم با ریتم مناسب مخاطب را می خنداند،هزارپا شاید درس خاصی برای مخاطب نداشته باشد اما در بین فیلم های کمدی اثری کاملا موفق است.

رضا عطاران و سارا بهرامی  در فیلم سینمایی هزار پا

کارگردانی خوب داوودی،بازی های درخشان رضا عطاران،جواد عزتی و سارا بهرامی ضامن موفقیت فیلم نمی شد اگر یک فیلمنامه ی خوب نداشتیم،فیلمنامه پایه و ریشه ی سینماست،بدون فیلمنامه سینمایی نخواهیم داشت،آنچه که داستان را به تصویر می کشد فیلمنامه است،اگر بهترین کارگردان و بازیگر ها در کاری باشند و آن کار فیلمنامه ی خوبی نداشته باشد آن اثر موفق نخواهد بود،فیلمنامه ی هزارپا را موفق می دانم چون صاحب ساختار و الگو است،ما شروع،میان، پایان و همچنین نقاط عطف را بطور مشخص در فیلم می بینیم،در نیم ساعت اول با شخصیت ها و روابط شان با یکدیگر آشنا می شویم و از هدف نقش اصلی داستان مطلع می شویم،در بخش اول این شخصیت های فرعی و داستان های فرعی کار است که باعث خنده ی مخاطب می شود که باعث شلوغی فیلم شده است که در بعضی از دقایق ریتم فیلم را خراب می کند،در بخش میانی که طولانی ترین بخش فیلمنامه است نقش اصلی با چالش ها و موانعی برای رسیدن به هدف مواجه می شود،در این بخش ریتم فیلم کاملا مناسب است،هر چه می بینیم در راستای داستان اصلی است و از فرعیات فاصله گرفتیم

رضا عطاران و جواد عزتی در فیلم سینمایی هزار پا

در بخش پایانی شاهد ریتمی تند در فضای اکشن همراه با کمدی هستیم،فیلم در بخش پایانی از لحاظ منطقی و دوگانگی های شخصیت ها اغراق آمیز است که این ضعف به چشم می آید اما پایان بندی نسبتاً خوب این ضعف نسبی را پوشاند،البته در سینما و مخصوصا سینمای کمدی ضعف منطق تا حدی قابل قبول است،از لحاظ محتوایی فیلم قرار نبود حرف خاصی داشته باشد،اما نکته های ریزی داشت که گفتن از آن ها خالی از لطف نیست،فیلم اوایل دهه ی هفتاد را روایت می کند زمانی که هنوز کشور در جو جنگ و عوارض آن است،ما با رضا هزار پایی رو به رو ایم که دزد است،مشروب فروشی را به همراه دوستانش در پشت نذری دادن پنهان میکند،با استفاده از معلولیتش بار ها از بیمه پول میگیرد و در آخر خود را جانباز معرفی می کند و با بازی با احساسات و عقاید طرف مقابلش به دنبال دستیابی به هدف مالی است،هزارپای داستان آنقدر خوب عمل می کند که مادر و خانواده اش هم اورا به عنوان یک آدم درستکار و کارمند باور می کنند

امیرمهدی ژوله در فیلم سینمایی هزار پا

رضا هزار پا در دروغگویی و شیادی های پشت سرهم گم شده است،غافل از آنکه هر دروغ پشت خود یک چالش دارد،حجم دروغ ها و شیادی های رضا آنقدر زیاد است که در پایان فیلم همه ی آن های در تقاطعی بر سر او فرود آمدند بدون آنکه خود دلیل اصلی این وضع را بداند،شاید در زندگی واقعی حضور در این تقاطع محکوم به مرگ است،اما سینما و فضای کمدی کار باعث نجات آقا رضای هزارپا داستان شد،امروز هزارپایان در جامعه زیاد شده اند،یکی در لباس مسئول و دیگری در لباس میوه فروش و راننده ی تاکسی،هزارپا بودن کار راحتی است،اما سرنوشت هزارپایان جز له شدن نخواهد بود.
هزارپا تصویر سازی خوبی از اوایل دهه هفتاد داشت،فیلمی در ژانر کمدی که با شیرینی ها و جذابیت های خاص خودش باعث شادی و لذت مخاطب در طول فیلم می شود که دیدن آن خالی از لطف نیست.

شما چقدر با این مطلب موافق هستید؟ نظر شما درباره این مطلب و اثر چیست؟ نظر خود را در پایین همین صفحه بنویسید. [منظوم تنها ناشر نقدها است و این به معنای تایید دیدگاه منتقدان نیست.]

شما نیز می‌توانید نقدها و یادداشت‌های خود درباره آثار سینما و تلویزیون را با نام خودتان در منظوم (معتبرترین مرجع نقد سینما و تلویزیون ایران) منتشر کنید. هم‌اکنون مطالب خود را به آدرس ایمیل Admin@Manzoom.ir برای ما ارسال کنید.

نقد، یادداشت، تحلیل، بررسی و معرفی منتقدین از فیلم‌های سینمایی، سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ایرانی را در صفحه نقد فیلم سایت منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران بخوانید.