مهدی جون

فیلمی بود که خیلی خیلی جای بهتر شدن داشت اما هرچقدرم که بهتر بشه بازم از یه ایده معمولی ساخته شده تهیه کننده سعی کرده یه فیلمنامه خاص راجب یه قشر خاص بنویسه خواسته از این سکوتی که تویه جامعه حاکم شده بگه خواسته قشر روزنامه نگار و از نزدیک نشون بده که اینا فوق‌العادست اما خیلی قابل پیشبینی بود یه سری سکانسایه خیلی قدیمی مثل وقتی که پرویز پرستویی داره غذا درست میکنه گوشی‌ زنگ میزنه غذا میسوزه شعر خوندنایه حسین پاکدل بی روح بودن بازی ها بازی خیلی مسخره خانوم پاکروان!! اما بزرگترین نقطه قوت فیلم طراحی صحنه ها بود که عالی بود بارون ها مغازه دنج کتاب فروشی و... به نسبت میشه گفت خوب بود اما خیلی جایه کار داشت هم تو فیلم نامه هم تو ساخت