سکانس های ماندگار - عصبانی نیستم

و با تشکر بی پایان... از عوامل این فیلم که علی رغم تمام کم لطفی های چند ساله...که خودش درس های زیادی را در بر دارد....اما صبورانه و محترمانه تلاش های خودش را برای اکران پیش برد...تا اندکی ما را به تامل وادار کند....

نوید محمد زاده پدیده است... و نظر من واقعا در مورد ایشان، فقط ذره ای از احساسم را از علاقه ام به نوع بازی و خلاقیتشان بیان میکند...اصلا توانایی بی نظیر و کم نظیرش در قالب کلمات بیان نمیشه... که هر چند میدانم احساسم در بین کولاکی از کامنت های جذاب و همراه با فن بیان و شیوایی کلام طرفداران مهربان و بی ادعایش همچون خود او بی شک گم خواهد شد.....
اما عصبانی نیستم به طور حتم جامعه ی پر تب و تاب امروز را مخصوصا توام با هنرمندی استثنائی نوید که بیش از پیش به تاثیر این فیلم میافزاید...و قابل تامل برای کسانی که عرصه را بر جوانان امروزی تنگ میکنند.
که سبب میشه مشکلات بیش از اون چیزی که هستند بر دوششان سنگینی کند...اگر قدری با فکری روشن بینانه به مسئله نگاه کنیم متوجه میشویم که جوانان شاد و سرزنده و امید وار قادرند کوهی از مشکلات را یکی پس از دیگری حل کنند...پس این امید را از ان ها نگیریم چون همه چیز در نهایت به خود ما بر میگرده....جوانان از خود ما منشا میگیرند....ما و ان ها نداریم همه یکی هستیم....پس امیدوار و صبور باشیم و به ان ها امیدبیشتر و صبوری هدیه دهیم...