نمایش فضای زنانه قهرمانانه انسانی عاطفی

بیست و اندی سال از دوران دفاع مقدس میگذرد اما خلأ چنین فیلمی کاملاً حس میشد. فیلمساز با قدرت توانسته بود زنان به ظاهر منفعل را فعال نشان دهد. مخاطب در این فیلم فضای زنانه انسانی را به خوبی مشاهده میکند.
فیلم زنانی در مکانهای بیابانی که منتظر شوهرانشان هستند را نشان می دهد که هرلحظه خبر مرگ عزیزان را می شنوند، بمبارانها، گرمای بیش از حد، کمی امکانات و صدها محدودیتهای دیگری که میتوانست هر فرد عادی را به زانو بکشد، اما همچنان زنان قصه ویلایی ها استقامت میکنند و در بدترین شرایط زندگی کاملاً انسانی را به تصویر میکشند و مخاطب با زنان قصه همراه می شود و به همراه آنها معنا و فضای انتظار، دلهره، لبخندها و گریه ها در تمام فراز و فرودها تجربه می کند. در این فیلم حس زنانگی عاطفی و در عین حال به همراه روحیه مردانه استقامت به مخاطب منتقل میشود.

پریناز ایزدیار در فیلم ویلایی ها

فیلم پازلی از زنان پشت جنگی را نشان می داد که بدون اینکه همدیگر را بشناسد و یا فامیل هم باشند اما به خاطر یک هدف مشترک کنار هم زندگی می کنند و باهم همدردی میکنند و در شادی ها و غم ها در کنار هم فضای انسانی اخلاقی را شکل میدهند.

برخلاف ظاهر فیلم ویلایی ها که چند زن و بچه در چاردیواری به خاطر موقعیت جنگ پشت منطقه جنگی مستقر شده اند، به شدت فیلم پیچیده ای است. اولا اینکه فیلم شخصیت محور نیست. دوم اینکه به ظاهر منفعل هستند و هیچ یک از نشانه های قدرت و غیره در جنگ را ندارند ولی از صلابت درونی برخوردار هستند. سوم ظاهر اتفاقات عاطفی و زنانگی داشت ولی در عین حال از عمق و پیچیدگی قابل تقدیر نسبت به موقعیت محدود حکایت میکند. عالیترین سکانس مربوط میشود به سکانس عزیز و رزمنده شهید که بدون شعارزدگی حتی به رگه های عرفانی ( منظور نگاه متعالی یک فرد ساده و معمولی یک پیرزن ساده نسبت به رزمنده غریبه و حس مسئولیت شدید) هم نزدیک شده بود. البته نقطه ضعفهای هم فیلمنامه ای و هم فرمی از جمله صحنه بمباران و اصرار کارگردان برای هنرنمایی دوربین دیده میشد که البته ضربه به اصل درام داستان نمیزند. درضمن فیلم بدون شعاری بود و بااینکه موقعیت اتفاق افتاده در زمان جنگ را روایت میکرد ولی کارگردان در حد امکان توانسته بود آن را به مساله روز تبدیل کند.

طناز طباطبایی در فیلم ویلایی ها

فیلم ویلایی ها با همه فراز و فرودهایش میتواند به سبک جدید فیلم زنانه عاطفی اخلاقی تبدیل شود که در بدترین شرایط امیدشان از بین نرفته و گویا همه شخصیتهای فیلم باهمدیگر و در کنار یکدیگر پازل زن ایرانی را به نمایش میگذارند و دوباره الگوی زنانه و مادرانه های دیگری به سینما تزریق میشود و نسل های امروزی که اصلاً فضای جنگ را درک نکرده اند، به خوبی برایشان قابل هضم و باورپذر است و میتواند الگوی خوب و بدون شعاری قلمداد شود.

شما چقدر با این مطلب موافق هستید؟ نظر شما درباره این مطلب و اثر چیست؟ نظر خود را در پایین همین صفحه بنویسید. [منظوم تنها ناشر نقدها است و این به معنای تایید دیدگاه منتقدان نیست.]

شما نیز می‌توانید نقدها و یادداشت‌های خود درباره آثار سینما و تلویزیون را با نام خودتان در منظوم (معتبرترین مرجع نقد سینما و تلویزیون ایران) منتشر کنید. هم‌اکنون مطالب خود را به آدرس ایمیل Admin@Manzoom.ir برای ما ارسال کنید.

نقد، یادداشت، تحلیل، بررسی و معرفی منتقدین از فیلم‌های سینمایی، سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ایرانی را در صفحه نقد فیلم سایت منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران بخوانید.

.