به گزارش منظوم؛ مرجع سینما و تلویزیون ایران، شب گذشته در اواخر مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر 36 ابراهیم حاتمی کیا با فریادهای خود و اعتراضاتش به رشیدپور همه را بهت زده کرد. واکنش های مختلف را به این اتفاق بخوانید:
واکنش مداح معروف به سخنان حاتمی کیا
سید مجید بنیفاطمه؛ مداح مشهور؛ به صحبتهای دیشب ابراهیم حاتمیکیا در اختتامیه جشنواره فجر این گونه واکنش نشان داد:
ارسیا تقوا در سایت سینما سینما هم فیلم «به وقت شام» را سفارشی دانست:
هیچ فیلمی را به یاد ندارم که این همه احساساتِ پاره پاره و ضدونقیض بر سرِ تماشاگرش آوار کرده باشد. فیلم مثل یک شوک میماند نه شوکی بابت تماشای یک حماسهی بیبدیل سینمایی بلکه به این دلیل که مثل یک الاکلنگ هربار در یک موقعیتِ تازه تو را قرار میدهد. پدر و پسری خلبان میخواهند هواپیمایی را از منطقه تدمُر در سوریه که به اشغال داعش در آمده ، خارج کنند.
پسر/امیرعلی/بابک حمیدیان که به زودی پدر میشود همیشه از کودکی در حسرت دیدارِ پدری بوده است که به دلیل ماموریتها کنار او نبوده است ؛او حالا خلبانی شده و در سوریه دارد کنار پدرش مبارزه میکند؛او اکنون نمیتواند نبودنهای پدر در ایامی که در حسرتِ تایید و حمایت او بود را فراموش کند از همین رو در شب پراضطراب ماموریت، اعتراضش را به پدر اعلام میکند. فیلم بیآنکه سعی در تبیین حالو هوای ارتباطِ امیرعلی و پدرش/ یونس/هادی حجازیفر داشته باشد ما را به ضیافتِ نفسگیر فراری دادن هواپیما از منطقهی تحت تسلط داعش، اسیر شدن توسط داعش و بعد تعقیب و گریز و کلی هیجانِ دیگر دعوت میکند. آنچه جالب است صحنههای پرشکوه و مشخصا پرهزینهای است که بیشک در حین ساختنشان انگار کسی به یاد سالِ اقتصاد مقاومتی نبوده است.
از طرفی صحنههایی پرتنش و تعلیق در هواپیما و شهرتاریخی حیرتزدهمان میکند و از دیگر سوجلوههای ویژه کامپیوتری که با نازلترین تمهید ممکن آتشگرفتن شهر و بعد انفجار هواپیما را نشان میدهد گیجمان میکند که وقتی قرارست فیلمی عظیم در حد حماسههای هالیوود ببینیم چه اصراری است به نمایش ضعیفِ این گونه تمهیدات کامپیوتری!؟.
واقعا نشان دادن بچه مدرسهایهای سوریهای که با فراغ بال به مدرسه میروند و از سختیهای دیگران برای راحتی آنها بیخبرند اینقدر مهم بوده؟! ادراکِ این فراز و فرود حالِ مخاطب که از سویی در حیرت از لحظههای درخشان است و زمانی در نگاه سَرسری سازنده متحیر میماند را شاید بتوان در خصوصیت و ذاتِ فیلمهای سفارشی سراغ گرفت.
بهترین توصیف این وضعیت را شاید بتوان از کلامِ خود حاتمیکیا پس از نمایش فیلم دید او خود را سرباز معرفی کرد. همگان میدانند کسی از هیچ سربازی انتظار ندارد اول تکلیفش را با احساسش مشخص کند، یکدله شود و بعد اسلحه/دوربین دست بگیرد. شاید اگر حاتمیکیا عوضِ رخت سربازی جلیقهی کارگردانی به تن میکرد بهتر میتوانستیم امیرعلی و یونس او را مثلِ حاجکاظم،عباس، جمعه و داوود درک کنیم.
خبرگزاری تسنیم نوشت:«سینما در اتمسفر مردم ایران سیر نمیکند، دغدغههای این سینما با دردها و مشکلات واقعی مردمش متفاوت است، در این سینما خبری از کارگران معدن یورت نیست، از فقر، فساد و تبعیض بهعنوان زخمهای دشمنشادکن سخن نمیگوید، اولویت این سینما به وقت مردم تنظیم نشده است.
ابراهیم حاتمیکیا شب گذشته حرف دل مردم را زد که با دیکتاتوری رسانهای و هیاهویی فضای مجازی عدهای سعی میکنند حرف آنها شنیده نشود، برای سینمایی دلمشغول به نظام سرمایهداری فکری باید کرد، سینمایی که دنیا را بهوقت غرب میخواهد و از هیچ تلاشی برای سیاه نشان دادن وطن خود دریغ نمیکند، باید برای این مغزهای کوچک زنگزده فکری کرد و هنر و سینما را از دست آن نجات داد تا (لاتاری) حرف غیرت بزند (شعلهور) دردهای واقعی را بگوید و (تنگه چزابه) مظلومیت مردم ایران را در برابر شعارهای دروغین صلحطلبی علم نماید، تا سینما در (جاده قدیم) حرکت میکند حرفهای مردم را نخواهیم شنید و (امپراطور جهنم) همچنان حکومت خواهد کرد و به همین دلیل است که در شام پیروزی انقلاب اسلامی جشنواره دولتی برای آثاری علیه انقلاب خودش کف و سوت میزند و رسانه ملی هم چارهای جز پخش آن ندارد. ولی خوشتر این بود که بعد از واقعیت حضور تماشایی مردم ایران در راهپیمایی امروز پیام نهایی اینچنین امید را در جان جامعه دمید. آینده متعلق به ملت بیدار و بصیر ماست؛ ما مسئولان باید بکوشیم از ملت عقب نمانیم.»
مهراب قاسم خانی در اینستاگرامش نوشت:
مهراب قاسمخانی در واکنش به صحبتهای ابراهیم حاتمیکیا نوشت:
"من هیچ وقت متوجه نشدم که آقای حاتمی کیا چرا همیشه معترضن. اصلاً به چی معترضن؟ یعنی به عنوان یه فیلمساز دیگه چه توقعی داشتن که برآورده نشده؟ در هر دوره ای به راحتی و بدون مشکل فیلم ساختن، همیشه مورد حمایت بودن و هزینه فیلماشون تامین شده، هیچ وقت پشت هیچ ممیزی نبودن، فیلمساز مورد علاقه مسئولین هستن و البته همیشه مورد احترام خانواده سینما هم بودن، توی همه جشنواره ها هم جوایزی گرفتن و ازشون تقدیر شده... خلاصه که هر جوری حساب کنیم، جایگاه فیلمساز معترض به ایشون که همیشه همه شرایط براشون فراهم بوده نمیخوره
پ.ن اول: من حتی دیشب هم که با اعتراض فریاد کشیدن که من فیلمساز وابسته هستم، بازم نفهمیدم دلیلش رو. خب اینو که همه میدونستن، جایزه شون رو هم که گرفتن، مشکل چیه دقیقاً؟ این که چرا همه وابسته نیستن؟ چی بشه ایشون راضی میشن؟
پ.ن دوم: اعتراض دیشب ایشون به تلویزیون هم زمانی ارزشمند بود که در طول این سالها یه کلمه هم نسبت به برخورد های توهین آمیز این ارگان با خانواده سینما و ممنوعیت ها و سانسور ها و تحریم های همکارنشون حرفی میزدن، نه این که تلویزیون بده چون از فیلمهای ایشون به اندازه کافی تعریف نمیکنه"
تیتر روزنامه صبح نو
روزنامه صبح نو با انتشار تصویر ابراهیم حاتمی کیا در شب اختتامیه جشنواره فیلم فجر به اظهارات او پس از دریافت سیمرغ بلورین بهترین کارگردان جشنواره سی و ششم واکنش نشان داد.
این روزنامه در تیتر صفحه نخست خود در وصف ابراهیم حاتمی کیا نوشت: «بغض سرباز وطن».
صبح نو ادامه داد: ابراهیم حاتمیکیا در سخنانی صریح، رویکرد جشنواره فجر و برخی برنامههای سینمایی تلویزیون را مورد انتقاد شدید قرار داد.
آخرین اخبار، رویدادها و حواشی روز سینما، تلویزیون، بازیگران و هنرمندان ایران را در صفحهی اخبار منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران میتوانید دنبال کنید.
ثانیا این آقای قاسم خانی کلا با اینوریها مشکل داره
ثالثا اینکه شما اگه از نظری خوشتون نیاد به باد بی احترامی بگیرین فکر میکنم فضای فرهنگی مناسب شما نباشه
یاحق
ابـــــــــــــــــــراهـــــــــــــــیـــــــــــــم
حــــــــــــــــــــاتـــــــمـــــــــی کــــیــــا
حرف دل منو زدی