صدای صداگذاران درآمد

نمایش آثار سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر در حالی به هفتمین روز از برگزاری این رویداد سینمایی رسیده که برخی از کارگردان ها، صدابرداران و صداگذارانی که تاکنون آثارشان در کاخ جشنواره فیلم فجر نمایش داده شده، نسبت به کیفیت صدای سالن برج میلاد معترض هستند و معتقدند که فیلم‌ها به لحاظ کیفیت پخش صدا و تا اندازه‌ای تصویر به بدترین شکل ممکن روی پرده رفته‌اند.

مرکز همایش های برج میلاد برای نمایش فیلم طراحی نشده است

مهرشاد ملکوتی صداگذار فیلم سینمایی «ایستاده در غبار» معتقد است نسبت اندازه پرده نمایش مرکز همایش های برج میلاد نسبت به اندازه سیستم صدای سالن بزرگ است. البته مشکلات صدا در برج میلاد در سال های گذشته نیز وجود داشت. به یاد دارم صدای فیلم «ناهید» نیز با کیفیت نامطلوب در سالن پخش شد.

محمود موسوی‌نژاد صداگذار سینمای ایران که در این دوره از جشنواره ۴ فیلم «هفت ماهگی»، «کفش هایم کو؟»، «لاک قرمز» و «اینجا کسی نمی‌میرد» را در بخش های مختلف «سودای سیمرغ»، «هنر و تجربه» و «نگاه نو» صداگذاری کرده است، درباره مشکل صدای سالن نمایش آثار خود در برج میلاد گفت:مرکز همایش های برج میلاد برای نمایش فیلم طراحی نشده است و به هیچ عنوان استاندارد نیست. یکی دیگر از نکات مهم که در صدای سالن همایش های برج میلاد وجود دارد این است که بر اساس مدیوم مشخصی تنظیم نمی شود و معمولا صداها سانس به سانس برای هر فیلم تنظیم می شود.

صداگذار فیلم «هفت ماهگی» تاکید کرد: این فیلم سینمایی را در سالن «چارسو» هم دیدم که کیفیت صدای خوبی نداشت اما نسبت به سالن همایش های برج میلاد از صدای خوبی برخوردار بود. ولی فکر می کنم تنها پردیس سینمایی که هم تصویر و هم صدای استانداردی دارد پردیس سینما کوروش است که فیلم را بدون اشتباه اکران می کند.

ریزه کاری موسیقی فیلم «هفت ماهگی» در برج میلاد شنیده نشد

موسوی نژاد تصریح کرد: سال گذشته هم صداگذاری فیلم «ایران برگر» را به عهده داشتم که اتفاقا نامزد صداگذاری جشنواره سی و سوم فیلم فجر نیز شد اما همین فیلم نامزد شده در بخش صداگذاری با بدترین کیفیت ممکن در سالن برج میلاد نمایش داده شد.

علاوه بر گله‌مندی صدابرداران و صداگذاران، دیگر عوامل سینما نیز نسبت به کیفیت صدا و تصویر آثار حاضر در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر اعتراض داشتند.

افشین عزیزی آهنگساز که در این دوره از جشنواره فیلم فجر ساخت موسیقی فیلم «هفت ماهگی» و مستند «رویاهای دم صبح » را به عهده داشته است، نیز نسبت به صدای فیلم معترض بود. این آهنگساز درباره کیفیت پخش موسیقی در برج میلاد گفت: موسیقی فیلم «هفت ماهگی» بر اساس یک اثر ارکسترال با سازبندی متنوع ساخته شده بود و بسیاری از صداها را برای خوش ریتم بودن فیلم به موسیقی اضافه کردم و معتقدم موسیقی آماده و سرحال برای «هفت ماهگی» ساخته بودم.

وی ادامه داد: ولی زمانی که در سالن همایش های برج میلاد نمایش داده شد با بدترین کیفیت ممکن موسیقی فیلم را شنیدم و هیچ یک از ریزه کاری های موسیقی در این فیلم شنیده نشد.

کاخ جشنواره محلی برای ارزیابی آثار توسط منتقدان است

عزیزی با بیان این مطلب که از آهنگسازان جوان است و دوست دارد کیفیت آثاری که می سازد به بهترین شکل ممکن شنیده شوند، گفت: در حوزه آهنگسازی فیلم جوان هستم و کارم را با فیلم های هاتف علیمردانی آغاز کردم. در واقع علیمردانی به من اعتماد کرده است و باید نتیجه این اعتماد به بهترین کیفیت ممکن در سالن پخش می شد اما کیفیت پایین پخش صدا در فیلم نه تنها پاسخگوی این اعتماد نبود، بلکه مخاطب برج میلاد که همگی از اهالی رسانه هستند آنگونه که باید نتوانستند موسیقی این ۲ فیلم را گوش دهند.

این آهنگساز یادآور شد: برج میلاد سالنی متعلق به اهالی رسانه و منتقدان است و بر کسی پوشیده نیست که جزئیات و ریزه کاری های یک اثر سینمایی مورد ارزیابی و قضاوت قرار می گیرد ولی متاسفانه به دلیل مشکلات فنی سالن میلاد ریزه کاری های هیچ یک از آثار به خوبی دیده نمی شود.

عزیزی در پایان صحبت های خود تاکید کرد: علاوه بر قضاوت منتقدان، بسیاری از سینماگران نیز در برج میلاد فیلم ها را تماشا می‌کنند و من به شخصه احساس می کنم نمایش فیلم های جشنواره فجر با کیفیت پایین در برج میلاد باعث می‌شود آینده شغلی سینماگران جوان به خطر بیفتد.

«ایستاده در غبار» با بدترین کیفیت نمایش داده شد

برزو نیک‌نژاد کارگردان فیلم «زاپاس» نیز نسبت به پخش صدای فیلم خود در برج میلاد معترض بود و در نشست خبری این فیلم سینمایی عنوان کرد بخشی از جمعیتی که از سالن بیرون آمدند به دلیل کیفیت نامطلوب صدای فیلم بوده است.

نیک‌نژاد تاکید کرد که برخورد با یک فیلم در کاخ جشنواره، متفاوت‌تر از برخورد با سینماهای مردمی است و افرادی که به این سالن می آیند سلیقه های متفاوتی دارند که برای جلب نظر این سلیقه ها علاوه بر فیلم خوب باید کیفیت نمایش آثار نیز بالا باشد.

محمدحسین مهدویان کارگردان فیلم سینمایی «ایستاده در غبار» از منظر دیگر به کیفیت پایین صدای سالن برج میلاد اشاره کرد و گفت: فیلم «ایستاده در غبار» یک فیلم جنگی با حساسیت بالا از جهت صدابرداری و صداگذاری است و هنگام پخش باید با بهترین کیفیت ممکن روی پرده رود. ولی برخلاف انتظار با بدترین کیفیت در کاخ جشنواره نمایش داده شد.

این کارگردان در ادامه صحبت های خود به استفاده از آرشیو در فیلم «ایستاده در غبار» اشاره کرد و یادآور شد: یکی از مسائلی که حساسیت صدا هنگام نمایش فیلم «ایستاده در غبار» را دوچندان کرد، استفاده از صدای آرشیو برای کاراکتر شهید احمد متوسلیان است و ضرورت ایجاب می کند صدای سالن هنگام نمایش فیلم بی مشکل باشد.

کارگردان فیلم «ایستاده در غبار» همچنین تاکید کرد: ضمن اینکه ضرورت داشتن صدای خوب زمانی بیشتر می شود که بدانیم قرار است این آثار در سینمایی مربوط به اهالی رسانه و منتقدان نمایش داده شوند و در نهایت مورد قضاوت قرار گیرند. کیفیت پایین نمایش «ایستاده در غبار» در برج میلاد در حالی اتفاق افتاد که این فیلم را در سینماهای دیگر در سطح شهر دیدم و خوشبختانه با بهترین شرایط ممکن برای عامه مردم روی پرده رفت.

نمایندگان لابراتوارهای دیجیتال اجازه ورود به برج میلاد را نداشتند

پرس و جو درباره کیفیت پخش فیلم در برج میلاد تنها به عوامل فیلم های حاضر در این دوره از جشنواره ختم نشد و کارشناسان امور فنی نیز درباره کیفیت نمایش آثار صحبت کردند.

سامان مجدوفایی کارشناس امور فنی که امور تصحیح رنگ و «DCP» بخش قابل توجهی از فیلم های حاضر در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر را انجام داده است. در پاسخ به این پرسش که نظارت بر کیفیت فیلم های حاضر در این دوره از جشنواره در برج میلاد چگونه بوده است، گفت: بر خلاف هر سال اجازه ورود به هیچ نماینده ای از لابراتوارهای دیجیتال به سالن نمایش برج میلاد را ندادند و کارتی برای اهالی فن در این حوزه صادر نشد. به همین دلیل رنگ و نور پروژکتور این سالن را ندیدم.

این کارشناس امور فنی تاکید کرد: این مشکل در سالن های دیگر وجود نداشت به عنوان مثال این فیلم در سینما کوروش با بهترین کیفیت نمایش داده شد.

سیدوحید میریونسی کارشناس فنی برج میلاد نیز درباره کم و کیف بررسی کیفیت نمایش آثار در کاخ جشنواره گفت: روال بررسی کیفیت نمایش آثار در سال های گذشته به این شکل بود که ۳۰ دقیقه قبل از آغاز فیلم کیفیت صدا و تصویر توسط نماینده و ناظر کیفی فیلم ها مورد ارزیابی قرار می گرفت و بعد فیلم روی پرده می رفت.

وی ادامه داد: ما به ستاد برگزاری سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر اعلام کردیم که ناظر کیفی آثار صبح ها و هنگام برگزاری جلسه نقد و بررسی برای بررسی صدا و تصویر آثار به برج میلاد بیایند. در همین راستا فرم هایی تهیه شد تا در اختیار ناظران فنی فیلم ها بگذاریم و از کیفیت آثار اطمینان حاصل کنیم.

بخشی از پخش آثار با کیفیت پایین به دلیل کوتاهی فیلمسازان است

میریونسی در توضیح تکمیلی صحبت های خود گفت: ولی متاسفانه نمایندگان و ناظران کیفی اغلب فیلم ها برای بررسی کیفیت صدا و تصویر آثارشان در زمان تعیین شده نیامدند و من به شخصه شاهد حضور ناظران کیفی فیلم های «هنر و تجربه» و «سینما حقیقت» بودم. از همین رو بخشی از پخش آثار با کیفیت پایین به دلیل کوتاهی خود فیلمسازان و دست اندرکاران اجرایی آثار است. ضمن اینکه برنامه نمایش فیلم در برج میلاد فشرده است و نمی توان در مدت ۱۰ دقیقه بررسی های لازم را انجام داد.

در میان گله‌مندی عوامل سینما از پخش با کیفیت پایین فیلم های خود، برخی از فیلمسازان نیز رضایت نسبی خود را از کیفیت پخش آثارشان اعلام کردند. مهرداد اسکویی که با فیلم «رویاهای دم صبح» در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد گفت که جز ۲ مورد، مشکلی در کیفیت صدا و تصویر این فیلم هنگام نمایش در برج میلاد نداشتند.

در ایران چندمنظوره ساختن سالن‌ها مد شده است

احسان افشاریان صدابردار مستند «زمناکو» در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر اظهار کرد: مشکل صدا در سالن های سینما یکی از مشکلات همیشه ما صداگذاران و صدابردارن هست و دلیل اصلی این مشکل کالیبره نبودن سالن های سینما است، یعنی صدایی که در استودیو صداگذاری می‌شنویم در هر سالن سینما در ایران به یک صورت پخش می‌شود.

وی ادامه داد: انجمن صدا ی سینمای ایران برای رفع این مشکل چندین جلسه با صداگذاران و استودیو داران برگزار کرد و به خصوص آقای یدالله نجفی، که من هنوز نبودنشان را باور ندارم، بسیار این مسأله را پیگیری کرد و با مهندس مسچی جلسات گوناگونی گذاشت. ولی رفع این مشکل یک همت و پشتیبانی و هزینه دولتی نیاز دارد. در دنیا یک استاندارد تعریف شده وجود دارد مثل THX که طبق اون استاندارد مشخص می‌کند که اگر استودیو ها از دستگاه های مشخصی استفاده کنند و در سینماها هم از دستگاه‌های تعریف شده برای این استاندارد استفاده شود در نتیجه صدایی که در سینماها می‌شنوید همان صدایی است که در استودیو های صداگذاری تولید شده است.

این صدابردار سینمای ایران یادآور شد: ما از جهت تکنیک در صدا در حد جهانی هستیم ولی در این یکسان سازی دچار مشکل اساسی هستیم. متاسفانه در ایران چندمنظوره ساختن سالن ها مد شده و سیستم نصب شده نه به درد سینمای حرفه ای میخورد نه به درد کنسرت های حرفه ای.

این گونه کیفیت نمایش فیلم در برج میلاد ظلم در حق فیلم اولی‌ها است

پویان باقرزاده کارگردان فیلم «برداشت دوم از قضیه اول» که فیلم‌اش در روز اول جشنواره فیلم فجر در برج میلاد به نمایش درآمد و با مشکلات صدا نیز همراه بود، به خبرنگار مهر گفت: حامد جلالی برای صداگذاری این فیلم خیلی زحمت کشیده بود ولی نمایش این فیلم در برج میلاد با بدترین کیفیت اتفاق افتاد و اصلا صدای واقعی فیلم ما شنیده نشد. شاید بهتر بود من اصلا اجازه نمایش فیلم را نمی‌دادم تا مخاطبان ناگزیر نمی‌شدند چنان نسخه بی کیفیتی را تماشا کنند.

وی با اشاره به اینکه در روز اول جشنواره فیلم فجر مسئول صدای سالن در دسترس نبود، بیان کرد: مشکل این بود که صدای آمبیانس از مستر پخش می‌شد و صدای مستر از آمبیانس، و همین امر باعث شده بود که جزئیات صدا شنیده نشود و یک ربع اول هم صداها سوخته بود. همچنین دیالوگ‌ها هم به درستی شنیده نمی‌شد.

باقرزاده با اشاره به اینکه فیلم او اثری مبتنی بر فرم بود، گفت: در فیلمی که ضد داستان است و فرم اهمیت زیادی دارد، پیش آمدن مشکلات فنی به کیفیت اثر بسیار ضربه می‌زند.

کارگردان «برداشت دوم از قضیه اول» اظهار کرد: گرچه کیفیت پخش تصویر هم در برج میلاد، چندان قابل قبول نبود ولی آنقدر مشکلات صدای سالن زیاد بود که مسأله تصویر به چشم نمی‌آمد.

این کارگردان جوان با تأکید بر اینکه کاخ جشنواره که محل نمایش فیلم برای اهالی رسانه و منتقدان است باید بهترین کیفیت پخش را داشته باشد، گفت: وقتی قرار است صاحبنظران سینما درباره یک اثر اظهار نظر کنند انتظار می‌رود نسخه با کیفیتی از فیلم‌ها به نمایش درآید ولی آنچه در برج میلاد اتفاق می‌افتد اینگونه نیست و خستگی به تن عوامل فیلم‌ها می‌ماند. گروه تولید فیلم «برداشت دوم از قضیه اول» افراد جوانی هستند که آن روز پس از نمایش فیلم‌شان مانند افراد شکست خورده از سالن بیرون آمدند.

باقرزاده افزود: کسانی که می‌خواهند نتیجه کارشان را نزد منتقدان به نمایش دربیاورند، نباید در شرایطی آثارشان به نمایش درآید که کیفیت لازم را ندارد زیرا این نوعی ظلم محسوب می‌شود. من وقتی فیلم‌هایی مثل «ابد و یک روز» با آن دیالوگ‌های شلاقی یا «ایستاده در غبار» با آن درجه از اهمیت صدا را در برج میلاد دیدم، بسیار متأسف شدم زیرا کیفیت کار همکاران حرفه‌ای ما به درستی نمایش داده نشد.