سال پیش انصراف دقیقه نودی
احسان کرمی از اجرای ویژه برنامه شب یلدای شبکه پنج شائبه اختلافش را با صدا و سیما تقویت کرد به ویژه آنکه کمی پیش تر در جشن خانه سینما در قامت منتقد تلویزیون ظاهر شده بود.
ظاهرا از ابتدا قرار بوده اجرای مسابقه «خنداننده شود» بر عهده احسان کراست اما مسافرت مانع این همکاری شده. در دور دوم
امیر کربلایی زاده مشغول تئاتر می شود، کرمی از سفر می آید و اینگونه مجری تعویض می شود. یکی دو شب اول اجرای او لکنت داشت اما حالا شوخی های کرمی و نوع ارتباطش با مربیان و شرکت کننده ها بر جذابیت مسابقه اضافه کرده.
احتمالا می دانید کرمی سال پیش قرار بود ویژه برنامه شب یلدای شبکه پنج یعنی «ناردونه» را اجرا کند اما فشارها باعث شد مهمان برنامه محمدرضا گلزار که شایعه شده بود دستمزدی گزاف گرفته به برنامه نیاید و کرمی هم در اعتراض به حاشیه سازان انصراف داد. مسئولان تلویزیون حق ندارند دلخور شوند؟ کمی پیش تر او در میانه اجرای جشن خانه سینما به تلویزیون متلک انداخته بود که چرا خانواده کوثری ممنوع التصویر هستند. در این گفت و گو به شکل گذار به ماجرا ورود کرده ایم و زوم اصلی روی تجربه اجرای او در «خنداننده شو» است. فرصت کمی در پشت صحنه برای مصاحبه داشتیم و برخی سوال ها پرسیده نشد.
امیر کربلایی زاده دور اول را اجرا کرد چه شد که شما جایگزین او شدید؟
فکر می کنم امیر درگیری های تئاتر داشت. من هم نبودم سفر بودم و به محض اینکه رسیدم به ها تماس گرفتند و گفتند بیا اجرا کن و وقتی رامبد می گوید می آیم و دیگر پرس و جو نمی کنم.
اجرای مسابقه «خنداننده شو» شبیه اجراهای رادیویی شماست. وقتی به شما پیشنهاد «خنداننده شو» شد از تجربیات تان در رادیو استفاده کردید؟
بله این اجرا شبیه اجراهای رادیویی من است. من در رادیو کلا اجرایم کمدی بوده است و همین هم باعث شد این اجازه را به من بدهند که هم در رادیو باشم و هم تلویزیون. در یک زمان اجرا می کردم و هیچ کدام ربطی به هم نداشت. اجرایم در تلویزیون به آن تیزی و شوخ و شنگی البته نیست ولی شباهت دارد.
کلا فضای رادیو برای شوخی بهتر است و دست مجری بازتر.
نه الان خوب نیست و این مایه تاسف است.
ولی دهه 60 و در فضای بسته تلویزیون «صبح جمعه با شما» و همین اواخر «جمعه ایرانی» با خیلی از مقولات سیاسی- اجتماعی شوخی می کرد. خود شما هم موقع اجرا کم نیش نمی زدید.
بله یک زمان خوب بود ولی حالا متاسفانه رادیو به شدت محافظه کارانه مدیریت می شود در صورتی که هیچ لزومی به این همه سختگیری نیست و مطمئن باشید اگر فضا برای آن نوع اجرا در رادیو برای من فراهم بود، حتما همچنان در رادیو فعالیت می کردم ولی آن فضا فراهم نیست و متاسفانه این پتانسیل را فعلا از رادیو گرفته اند.
اجرای شما در «جمعه ایرانی» را از نزدیک دیده ام و تفاوت فاحشی با اجرای تان در «خنداننده شو» دارد. محافظه کاری چقدر روی اجرای تان تاثیر منفی گذاشته و می گذارد؟
خیلی زیاد، ببینید من بیشتر برنامه هایی که در رادیو هم اجرا کرده ام زنده بوده. «جمعه ایرانی» تولیدی بود اما «مکث 94» رادیو تهران به عنوان برنامه ای که ته شوخی و نقد بود، زنده روی آنتن می رفت. برای من برنامه تولیدی اصولا سخت است. در «خنداننده شو» به عنوان شوی تلویزیونی که به کمدی می پردازد، دیده اید چقدر برایش حاشیه درست می کنند، طبیعتا باید خیلی حواسم جمع باشد که کار به برداشت های دوم و سوم نکشد و معمولا هم تک برداشته می رویم. سعی می کنم طوری اجرا کنم که حاشیه برای برنامه ایجاد نشود.
مدل اجرایی را که در «خنداننده شو» دارید خودتان به آن رسیده اید یا با رامبد جوان درباره اش حرف زدید؟ نه ما به یک فهم و درک مقابل بدون گفت و گو از هم رسیده ایم. یعنی من درباره مدل اجرا چیز خاصی به رامبد نگفتم، رامبد هم چیزی خاصی نگفت. یک جور درک متقابل است. من می فهمم رامبد چه می خواهد و او هم احتمالا متوجه شده من چی می خواهم (خنده). یا بهتر است بگویم خودش می دانسته چی می خواسته که سراغ من آمده.
خودتان هم قبل از هر اجرا پلن خاصی طراحی نمی کنید؟
ببینید مجری خوب کسی است که نداند چی می خواهد بگوید بلکه بداند درباره چی می خواهد حرف بزند. همه شوخی هایی که در این برنامه می کنم، بداهه است. برای یکی از آنها هم طراحی نداشته ام.
پس همانطور که اشاره کردم از اندوخته های قبلی و تجربیات اجرای رادیویی بهره می گیرید.
100 درصد. اینها همه تجربه رادیویی و تئاتری من است و اینطوری نیست که یک نفر خالی ذهن باشد و بیاید جلوی دوربین اجرا کند. هیچ وقت من با متن کار نمی کنم و اینکه در «خنداننده شو» می بینید شناختی است بین من و آقای جوان همین، نه اینکه پیش از اجرا جلسات متعدد بگذاریم.
ولی چارچوب کلی را مشخص می کنید دیگر؟
بله؛ رامبد به نکته ای خاص که اشاره می کند می دانم چه می خواهد و طبق همان پیش می روم.
سال پیش حاشیه ای برای شما به خاطر ویژه برنامه شب یلدای شبکه پنج (ناردونه) پیش آمد و در دقیقه 90 انصراف دادید. این اتفاق تعبیر به این شد که شما به تلویزیون پشت کرده اید و ممکن است بازنگردید. سوءتفاهم وقتی بیشتر شد که کمی پیش تر در جشن خانه سینما به تلویزیون انتقاد کرده بودید.
من نمی خواهم اپوزیسیون تلویزیون باشم. بخش خیلی مهمی از موفقیتم مدیون صدا و سیماست؛ در این شکی نیست منتها این را اصلا دلیل نمی بینم که از رادیو و تلویزیون انتقاد نکنم.
ولی در جشن خانه سینما انتقاد کردید که تعبیر به خودزنی شد.
من انتقاد کردم ولی خیلی وقت ها تعریف ها و جانبداری هایی هم از رادیو و تلویزیون کرده ام اما اگر جایی احساس کنم این نهاد فرهنگی دچار مشکل است در حیطه کاری خودم به آن می پردازم چون بدون انتقاد نمی شود زندگی کرد.
حتی اگر برای تان بد شود و مهر ممنوع الکاری بخورید؟
هر تاوانی بوده پرداخته ام و خواهم پرداخت. گاهی هم نپرداخته ام یعنی لزومی نداشته که تاوانی پرداخت شود. صادقانه می گویم هیچ وقت برنامه ای نداشته ام که در برابر تلویزیون قرار بگیرم. حتی زمان هایی که گفته اند فعلا کنار باش، بوده ام و اعتراض نداشته ام.
به نظر شما حاشیه های «خنداننده شو» به ضرر آن تمام نشده؟
من این طور فکر نمی کنم ولی معتقدم کمدی در هر حال حساسیت زاست و با مدیریت صحیح از طرف بچه های «خندوانه» و طراحان مسابقه «خنداننده شو» و سعه صدر مردم و کسانی که نقدهایی داشته اند، می توان اینگونه برنامه ها را نجات داد و مشکلی ایجاد نشود. حیف است قدر این همه استعداد را ندانیم.