به ازای هر نفری که با دعوت شما در منظوم ثبتنام میکنند 20 امتیاز میگیرید.
لینک دعوت:
رضا کیانیان بازیگر فیلم «کفشهایم کو» با بیان این مطلب در نشست رسانه ای این فیلم که با حضور کیومرث پوراحمد کارگردان، علی قائم مقامی تهیه کننده، میثم مولایی تدوین گر، فردین خلعتبری آهنگساز، مجید مظفری و مینا وحید یکی دیگر از بازیگران فیلم روز یکشنبه ۱۸ بهمنماه در برج میلاد برگزار شد، گفت: زنده یاد خسرو شکیبایی یک اخلاق بسیار خوب داشت، هنگامی که مقابل یک بازیگر کم تجربه قرار می گرفت اول با بازیگر جوان رفایت میکرد و بعد سر صحنه فیلمبرداری مقابل هم بازی میکردند.
وی ادامه داد: زمانی که سریال «خانه سبز» ساخته می شد رامبد جوان بازیگری کم تجربه بود و یادم هست که رامبد و خسرو آنقدر با هم رفیق شدند که به خوبی توانستند در «خانه سبز» بازی کنند. من هم همین شیوه را در مقابل بازیگران جوان به کار می گیرم. دوست دارم برای آنها یک تکیه گاه باشم چون اگر کار جوان کم تجربه خوب دیده شود قطعا کار من هم به خوبی دیده می شود.
بازیگر نقش حبیب اظهار کرد: بازی کردن در نقش های منفی را دوست دارم چون وارد یک چالش می شوم که شاید در زندگی هیچ وقت تجربه نکنم و می خواهم بگویم ۹۰ درصد از نقش هایی که بازی کردم منفی است اما سعی کردم با اضافه کردن وجوه انسانی از منفی بودن مطلق جلوگیری کنم.
رضا کیانیان درباره بازی در نقش یک بیمار آلزایمری گفت: نقش حبیب نقش تلخی بود و من خودم این تلخی را دوست نداشتم اما در عین حال تجربه یک بازی در نقش یک بیمار آلزایمری برایم جذاب بود و سعی کردم در اجرا از تلخی نقش کم کنم.
در ادامه کیومرث پوراحمد درباره نگارش فیلمنامه «کفشهایم کو» اظهار داشت: طی یک سفری که داشتم کتابی به نام «هنوز آلیس» با ترجمه شهین احمدی به دستم رسیده بود. هنگام خواندن کتاب به جمله ای رسیدم که شخصیت اصلی داستان می گفت: «مامان حالت خوبه؟» این تک جمله حال من را منقلب کرد و یاد مادر آلزایمری خودم افتادم و بعد فکر ساختن فیلم درباره بیمار آلزایمری مرا رها نکرد. یادم هست با یک متخصص مشورت کردم و تحقیقات بسیاری را درباره بیماری آلزایمر انجام دادم. در آستانه نوروز در یادداشتی که به مجله فیلم با عنوان «کفشهایم کو» دادم طرح اولیه این فیلمنامه را نوشتم و بعد با سعید مصطفوی وارد کار شدم.
علیرضا زرین دست در پاسخ به این پرسش که چرا چراغ های خانه حبیب همیشه روشن بود گفت: روشن بودن چراغ خانه شخصیت اصلی یک مسأله حل شده در سینمای دنیا است. اگر نگاهی به فیلم سخنرانی پادشاه بیندازید متوجه می شوید که انواع چراغ ها در لوکیشن اصلی این فیلم روشن است. در واقع چراغ های روشن بهانه ای برای نورپردازی است و دو معنی دارد، معنی نخست دیدن بازیگر و دوم توام کردن ساختار و درام شخصیت است که روشن بودن چراغ ها به خوبی می تواند این دو کارکرد را در نورپرداری و فیلمبرداری لحاظ کند.
در ادامه این نشست مجید مظفری گفت: بعد از فیلم «سگکشی» و «همه خوابیم» فیلمنامههای درجه ۲ و ۳ به من پیشنهاد می شد و من هم عادت نداشتم که فیلمنامه هایی از این دست را کار کنم بنابراین به سمت تلویزیون رفتم که این تغییر رویکرد در حرفه بازیگری من از اساس اشتباه بود و نباید به تلویزیون وارد می شدم.
وی افزود: نزدیک به ۸ سال در سینما کار نکردم اما بعد از اینکه مسئولان جدید سازمان سینمایی آمدند نشانه هایی از توجه به هنرمندان و پیشکسوتان را در رفتار آنها دیدم. یادم است در دوره ای کوتاه دچار افسردگی شدید شدم و ۳ ماه در خانه ماندم و با کپسول اکسیژن زندگی می کردم.
بازیگر فیلم «کفشهایم کو» یادآور شد: در یکی از همین روزها آقای ایوبی رئیس سازمان سینمایی و آقای فرجی از مسئولان صدا و سیما بدون هیچ تبلیغات خبری به دیدن من آمدند و در ادامه رئیس سازمان سینمایی در جشنواره فیلم «یاس» برای من مراسم بزرگداشت گرفت که این مراسم به معنی واقعی من را زنده کرد.
وی تصریح کرد: در همین جشنواره بود که با پوراحمد درباره فیلمنامه «کفشهایم کو» صحبت کردم و قرار شد در این فیلم بازی کنم و خدا را شکر می کنم که بعد از بهرام بیضایی با کیومرث پوراحمد وارد کار شدم. آنقدر این روزها انرژی دارم که فکر می کنم برای سال آینده ۲ فیلم بازی کنم.
در ادامه این نشست مینا وحید بازیگر نقش بیتا در فیلم «کفشهایم کو» گفت: اولین حضور سینمایی من فیلم «دوران عاشقی» بود، بعد در «شهرزاد» بازی کردم و در نهایت با پیشنهاد آقای پوراحمد به فیلم «کفشهایم کو» پیوستم.
پوراحمد تاکید کرد: در ابتدا قرار بود باران کوثری نقش بیتا را بازی کند اما به دلیل تصادف وحشتناکی که کرد نتوانست در این فیلم حضور پیدا کند و به پیشنهاد قائم مقامی تهیه کننده «کفشهایم کو» از مینا وحید دعوت به همکاری کردیم.
علی قائم مقامی درباره تولید فیلم «کفشهایم کو» گفت: پیش از این فیلم پروانه ساخت فیلمنامه «بشنو از من» کار مشترک کیومرث پوراحمد و بنده را از وزارت ارشاد دریافت کردم اما این فیلمنامه ساخته نشد و قرار شد طرح فیلمنامه ای درباره آلزایمر را جلوی دوربین ببریم.
وی تاکید کرد: بنابراین پروانه ساخت فیلم آلزایمر را مهرماه دریافت کردیم و نیمه آبان ماه اولین روز فیلمبرداری را با پیش تولید محدودی آغاز کردیم و طی ۳۴ جلسه فیلمبرداری مجموع آنچه می خواستیم را فیلمبرداری کردیم.
تهیه کننده فیلم «کفشهایم کو» گفت: پوراحمد جزو کارگردان هایی است که حتی یک پلان اضافه نمی گیرد و میانگین روزی ۳ دقیقه فیلمبرداری مفید داشتیم و همین مسأله باعث شد کار به خوبی پیش برود.
فردین خلعتبری آهنگساز فیلم «کفشهایم کو» درباره ساخت موسیقی این فیلم گفت: جریان عاطفی که در فیلم «کفشهایم کو» شکل میگیرد میتوانست بیش از آنچه در فیلم شنیده می شود، باشد اما تمام نتهای موسیقی در خدمت فیلم بود. در تمام مدتی که موسیقی این فیلم را میساختم کیومرث پوراحمد حضور داشت و این حضور انرژی مثبت به من میداد.
پوراحمد درباره خلعتبری گفت: فردین خلعتبری بی شک یکی از بهترین آهنگسازان سینمای ایران است. موسیقیای که خلعتبری برای فیلم «اتوبوس شب» نوشته در تاریخ سینمای ایران بی نظیر است.
وی افزود: یادم است این فیلم در آمریکا نمایش داده شد و اسماعیل منفردزاده درباره موسیقی «اتوبوس شب» گفت، موسیقی «اتوبوس شب» خوب است و در تار و پود فیلم نهادینه شده است.
رضا کیانیان در پایان این جلسه درباره بازی در فیلم های سینمایی گفت: روز اول فیلمبرداری همه فیلم هایی که بازی می کنم یک جوش سر بینیام در میآید و همه گریمورها میدانند که روز اول فیلمبرداری باید کاری کنند که این جوش پنهان شود. اغلب این جوش ها از اضطراب است چون من همیشه فکر می کنم برای اولین بار است جلوی دوربین می روم.
پوراحمد در پایان این نشست تاکید کرد: من هم همین طور هستم و هر وقت پشت دوربین قرار می گیرم فکر می کنم اولین فیلم خود را می خواهم بسازم اما باید تشکر ویژه از خلاقیت رضا کیانیان بکنم که در ساخته شدن این فیلم داشت.
وی اظهار کرد: همچنین خوشحالم که بعد از ۳۰ سال رفاقت بالاخره فرصتی دست داد که با علیرضا زرین دست به عنوان فیلمبردار این فیلم سینمایی همکاری کنم.