به گزارش منظوم؛ مرجع سینما و تلویزیون ایران، سر و شکل مجموعه «دیوار شیشه ای» با الهام از برنامه احسان علیخانی ساخته شد؛ چرا سازندگان برای روایت قصه از «ماه عسل» وام گرفته اند؟ راما قویدل یکی از کارگردان های سریال به این پرسش و دیگر سوالات، پاسخ می دهد.
شنبه شب هفته گذشته سریال جدید شبکه یک یعنی «
دیوار شیشه ای» روی آنتن رفت. همان طور که می دانید پخش سریال اپیزودیک «روزهای بهتر» به دلیل کامل نبودن، بعد از سه قصه ناتمام ماند تا شاید ادامه اش وقتی دیگر در کنداکتور قرار گیرد. آن چه باعث شده به سرعت سراغ «دیوار شیشه ای» برویم، وام گیری این سریال از «
ماه عسل» است. به این ترتیب که مهمان ها به استودیوی برنامه ای با نام «دیوار شیشه ای» می آیند تا درباره تجربیات عجیب شان حرف بزنند.
در قصه اول یعنی «شاهین»، کاراکتر کوروش تهامی مهمان مجری (فرهاد رئوف با بازی مجید واشقانی) بود. او از زندگی اش گفت و اینکه چطور به خاطر طمع همسرش را از دست داده. کلیت دکور و نحوه حرف زدن مهمان، برنامه «ماه عسل» را تداعی می کرد. اکت مجری، نوع سوال پرسیدن و ری اکشن مجید واشقانی هم یادآور احسان علیخانی است. حتی واکنش های تند و تیز بیننده ها به برنامه، حاشیه های «ماه عسل» را به ذهن می آورد. تفاوت «دیوار شیشه ای» جایی است که علاوه بر گفته های مهمان، داستان ها را می بینیم. راما قویدل یکی از کارگردان های سریال در این باره توضیح داده.
بله، از «ماه عسل» وام گرفته ایم
بعد از طرح پرسش های روتین که در بخش های بعدی گزارش می توانید بخوانید، بهانه اصلی گفت و گو را مطرح می کنیم. فعلا همین مقدار بدانید که راما قویدل یکی از سه کارگردان «دیوار شیشه ای» است و سریال با داستان او شروع شد. می پرسیم «دیوار شیشه ای» یادآور «ماه عسل» است؛ قصه، اکت مجری، دکور و... تعمدا از برنامه علیخانی وام گرفته اید؟ پاسخ او مثبت است: «ابایی از این مسئله وجود ندارد که بگوییم شبیه «ماه عسل» هستیم. موقعی که طراحی اولیه شکل گرفته من با گروه نبودم اما طبیعی است که گوشه چشمی به «ماه عسل» وجود داشته.
برنامه تلویزیونی ای که در سریال وجود دارد، متاثر از «ماه عسل» است و تا جایی که می دانم خود مجید (واشقانی) در مصاحبه ای گفته ریزه کاری هایی از اجرای احسان علیخانی گرفتم و در بازی ام لحاظ کردم. بالاخره برنامه ای که در سریال می بینیم، تاک شو است و یکی از موفق ترین تاک شوهای مردمی تاریخ تلویزیون «ماه عسل» است.»
این زندگی علیخانی نیست
اگر سریال را دیده باشید حتی حاشیه های برنامه یادآور حواشی «ماه عسل» است. از قویدل می پرسیم به زندگی مجری هم ورود کرده اید؟ احسان علیخانی که نیست؟ «بله ورود کرده ایم و قطعا
احسان علیخانی نیست. «دیوار شیشه ای» هم به شکل پیوسته و هم اپیزودیک تولید شده. یک خط داستانی ثابت دارد که درباره زندگی فرهاد رئوف و تهیه کننده برنامه است و در طول 20 قسمت به شکل ثابت پی گیری می شود و هر بار مهمانی به برنامه می آید و زندگی اش را تعریف می کند و ما قصه زندگی او را می بینیم و دوباره به خط ثابت بر می گردیم.»
پیشنهاد به مجری «ماه عسل»؟ قبلا احساس علیخانی رسما اعلام کرده قصد بازیگری ندارد. می دانید که او برای تهیه کنندگی سینما دورخیز کرده که اولین تجربه اش با «
بدون تاریخ، بدون امضا» شکل گرفت. از
راما قویدل می پرسیم برای جذابیت بیشتر سریال، احیانا به علیخانی پیشنهاد بازی نداده است: «راستش نه. البته قبلا جایی از خود آقای علیخانی خوانده بودم که تمایل به بازیگری ندارد و حتی این جمله را به کار برده بود که من این کاره نیست. به همین خاطر هیچ وقت صحبتش پیش نیامد.»
قصه های سریال تخیلی است یا مثل «ماه عسل واقعی»؟ کارگردان «دیوار شیشه ای» برای پاسخ دقیق تر آدرس نویسندگان را می دهد اما همین مقدار جوابش کفایت می کند: «ترکیبی از واقعیت و تخیل است؛ نکاتی از واقعیت ها الهام گرفته شده و دراماتیزه شده و چندتایی از آن ها اصلا وجود ندارد. تا جایی که من در جریان هستم برخی از اتفاقات واقعی اند و نویسندگان آن ها را دراماتیزه کرده اند.»
چند نکته از «دیوار شیشه ای»
پاسخ های راما قویدل درباره الگوگیری از «ماه عسل» را خواندید. نکته دیگر اینکه هر قسمت از سریال قصه یک آدم را روایت می کند و مجری (
مجید واشقانی) به سبک احسان علیخانی می گوید، قصه فلانی را شنیدیم و... این قصه ها در 20 قسمت ساخته شده اند؛ قسمت یک تا چهار را راما قویدل کارگردانی کرده، قسمت ها پنج و شش را نوید میهن دوست و احمد معظمی ساخته اند، قسمت های هفت، هشت و 9 را قویدل، قسمت 10 میهن دوست، قسمت 11 معظمی و قسمت های 12 و 19 هم توسط قویدل کارگردانی شده است. آن طور که قویدل می گوید تمام اپیزودها تک قسمتی است؛ یعنی داستانی که در برنامه تلویزیونی روایت می شود حتما در همان قسمت به پایان می رسد.
مثل شاید برای شما اتفاق بیفتد؟ترکیب کارگردان ها و تهیه کننده پیش از «دیوار شیشه ای»، تجربه سریال اپیزودیک «شاید برای شما اتفاق بیفتد» را داشته اند. قسمت اول سریال گزنده بود و کمی تلخ. از قویدل می پرسیم قصه های سریال مثل «شاید...» و «ماه عسل» تلخ است: «قسمت اول کمی تلخ بود ولی تمهیدی اندیشیده شده که زندگی مجری و تهیه کننده را آخر قصه می بینیم و این خودش احساسات را بالانس می کند. تا جایی که می دانم بعید است اپیزودی به این تلخی وجود داشته باشد. در قسمت های من که نیست.»
قویدل گریزی به دلیل پذیرش سریال هم می زند که از قضا جنس فیلمنامه یکی از دلایل است: «وقتی از سوی آقای علی اکبر تحویلیان دعوت شدم چون سال هاست با ایشان کار می کنم به سرعت پذیرفتم. وقتی متن ها را خواندم علاقه ایم به کارگردانی «دیوار شیشه ای» دوچندان شد. بخشی از متن ها جزو بهترین هایی است که در تلویزیون خوانده ام.»
شاهین در دمای 55 درجه
دور از انصاف است اگر به کارگردانی قصه اول «دیوار شیشه ای» یعنی «شاهین» اشاره نکنیم. وقتی طرح موضوع می کنیم روایت جالبی از راما قویدل درباره شرایط تولید این قصه می شنویم: «این اپیزود یکی از سخت ترین کارهای من بود و کاری به این سختی انجام نداده ام. چون در کویر بودیم، وسط تابستان در دمای 55 درجه کار می کردیم و همه مان پوست انداخته بودیم. فاصله مکانی به لوکیشن آن هم در پروژه ای که دستمان به لحاظ زمان بندی باز نبود و باید در جلسات مشخصی اپیزود ساخته می شد، سختی را دوچندان می کرد. با این حال خدا را شکر گروهی یکدل و زحمت کش در کار بودند و اگر این یکدلی وجود نداشت، چنین نتیجه ای به دست نمی آمد.»
برای یک سریال تک قصه ای، نتیجه کار قویدل در اپیزود «شاهین» قابل دفاع است؛ کارگردان، بازی ها، تعلیق و...: «اگر کارهای من را دیده باشید اساس حساسیت خاصی دارم. خیلی ها می گویند این کار تلویزیونی است و خیلی انرژی نباید گذاشت. تنها پاسخی که دارم این است که من یک جرو فیلمسازی بیشتر بلد نیستم. من فیلمسازی را در هر حال سینما می دانم. حالا ممکن است پارامترهایی در تلویزیون به لحاظ فرمت مهم باشد و مثال چون پرده عریض نیست خیلی نمی توانید نمای باز استفاده کنید ولی به هر حال دستور زبان، سینما است و چون چیزی جز این بلد نیست»، سعی می کنم تمام انرژی ام را در هر کاری بگذارم که حق مطلب به بهترین شکل ادا شود. این سریال هم به لحاظ فیلمنامه این پتانسیل را داشت و هم فضاها.»