به ازای هر نفری که با دعوت شما در منظوم ثبتنام میکنند 20 امتیاز میگیرید.
لینک دعوت:
به گزارش منظوم، مرجع سینما و تلویزیون ایران، مهران احمدی، هنرپیشهی نام آشنای طنز سینما و تلویزیون، در اولین ساختهی خود در مقام کارگردان هم، سری به دنیای طنز زده است. این در حالی است که بسیاری از فیلمهای طنز، از حضور در جشنوارهی سی و ششم فجر انصراف دادهاند. فیلم «مصادره» تنه اثر در غالب طنز در بخش سودای سیمرغ جسنوارهی امسال است.
مهران احمدی تا کنون، با ایفای نقشهای متنوع و بیادماندنیاش در ذهن مخاطب خود را تثبیت کردهاست. این نقشآفرینیها از جلوهی بازی بسیار خوب او در مجموعههای «پایتخت»، در کنار محسن تنابنده و احمد مهرانفر، گرفته تا نقش رئال اجتماعیاش در ملودرام تاثیرگذار «نفس» ساختهی نرگس آبیار و همچنین نقش منفی ناخوشایندش در سریال «آوای باران» گسترده بوده است. و در تمامی آنها، او تسلط مثالزدنی و خوبی بر جنبههای مختلف بازیاش از خود نشان داده است.
او همچنین، در فیلمهای متعددی در سمت برنامهریز، مدیر تولید و دستیار کارگردانی و حتی گاهی بازنویسی فیلمنامه، ایفای وظیفه کرده است: مدیر تولید و مدیر برنامهریزی در «بیخود و بیجهت» و «هیچ»، برنامهریز و دستیار کارگردان در «سیزده۵۹»، «آنجا»، «آدم» و «بیست» و بازنویسی فیلمنامه در «خوابهای دنبالهدار».
تمام این سوابق، نشان میدهد که دیگر زمان آن رسیده بود که مهران احمدی پا پیش بگذارد و وارد دنیای ساخت حرفهای فیلم سینمایی شود. فیلمی که گویا تیم سازنده و خود او، به موفقیتاش اطمینان دارند: بهعنوان مثال، تدوینگر فیلم معتقد است: « این فیلم یک کمدی قصهگو است که با فضای گرم و کمدی مبتنی بر فیلمنامهی خود، هم میتواند در جشنوارهی فیلم فجر قابل توجه باشد و هم فروش خوبی در اکران داشته باشد.»
علی فرقانی فیلمنامهی این فیلم را نگاشته است. اما چندان سوابقی از او در بخشهای جدیتر سینمای ایران در دست نیست. نگارش و کارگردانی و تهیهکنندگی چند اثر مستندداستانی در جشنوارهی سینما حقیقت تحت عناوین «بازگشت به سرزمین طوی»، «عطر فولاد»، «الفلامرا»، «کارت پستالی از آسمان» و نگارش فیلمنامهی فیلم کوتاه «نبرد موعود» از جمله آثار او است که با یافتن فضای شبکه، میتوان به آنها دست یافت.
با این همه نمیتوان از این حقیقت چشم پوشید که گردآمدن جمعی از دستاندرکاران جدی طنز سینمای ایران حول محور این فیلمنامه و شرکتدادنش در بخش سودای سیمرغ، حکایت از وجود فیلمنامهای قوی و در خور توجه دارد؛ هرچند دربارهی آن جز همین یک خط «ایران خیلی بزرگه؛ ولی ما هم خیلی بدشانسیم.آره!» چیزی ندانیم! کلاً گویا امسال این رسم جدید شیوع پیدا کرده که از داستان فیلمها جز عبارتی مبهم و طنزگونه منتشر نمیشود و همین، همزمان هم این حسن را دارد که پیشفرض در ذهن مخاطب نمیسازد و هم این عیب را دارد که قدرت تشخیص مخاطب را در اینکه آیا اصولاً به این نوع فیلم علاقه دارد یا خیر، کم میکند.
ظاهرا مکان وقوع رویدادهای این داستان، در کالیفرنیای آمریکاست! که البته تیم را به ارمنستان کشاند تا بتوانند لوکیشن مناسبی برای فیلم، طراحی کنند. همچنین استفاده از هنرپیشگان زن غیر ایرانی را تسهیل کند. زمان وقوع داستان فیلم هم چندان مشخص نیست. شاید بتوان از برگزیدن نام «مصادره» و دیدن برخی عکسهای خاص از لوکیشن و نوع لباس هنرپیشهها حدس زد که داستان در سالها قبل میگذرد. برخی اخبار غیر رسمی دربارهی فیلم هم تلویحاً این احتمال را تقویت میکند: « رضا عطاران در نقش یک ساواکی در فیلم مصادره بازی می کند. داستان فیلم مصادره در دههی ۵۰ می گذرد و مربوط به شخصی است که بعد از سالها به ایران می آید و قصد بازپسگیری اموال مصادرهشدهاش را دارد و... در واقع ایران خیلی بزرگه. ولی ما هم خیلی بدشانسیم!» که البته تا زمان دیدن فیلم در اکران جشنوارهایاش، هیچکدام از این گمانهزنیها معتبر نیستند.
مهران احمدی تاکنون در دو فیلم از نرگس آبیار، کارگردان جوان اما بسیار موفق و دقیق سینمای ایران، بازی داشته است: «نفس» و «شیار ۱۴۳». او برای ساخت اولین فیلمش از تجربه و تخصص آبیار در سمت مشاور کارگردان بهره برده است. این مشاوره قطعاً بهحال تنها فیلم کمدی بخش مسابقه، مفید خواهد بود. چرا که قرار است با فیلمهایی درام، در ژانر اجتماعی و اغلب با لحنی جدی و حتی تلخ، رقابت کند. همچنین ظاهراً این فیلم قرار است سالهایی دور را بازسازی کند و نرگس آبیار با فیلمهای خود نشان داده است که توانایی در خور تحسینی در ساخت انواع فیلمهای اجتماعی بهخصوص نوستالژیک و قدیمی دارد.
برای ساخت فیلم، احمدی از بازیگران طنز نامآشنا و موفقی دعوت به کار کرده است. خود او هم که دقیقاً برازندهی همین عنوان است، جزو تیم بازیگران فیلم خود بوده است: رضا عطاران، هومن سیدی، بابک حمیدیان، میرطاهر مظلومی، هادی کاظمی، مزدک میرعابدینی، سیامک صفری و مهران احمدی به همراه بازیگر کودک امیر صدرا حقانی در این فیلم ایفای نقش کرده اند.
رضا عطاران گرچه بیشتر با رویکرد طنز آثارش شناخته میشود. اما هنرنمایی او در فیلم «دهلیز» که بسیار درخشان بود نیز در یادها زنده است. هرچند در «مصادره» نیازی به وجوه دیگر تواناییهای رضا عطاران نیست و دقیقاً توانایی او در طنز مد نظر بوده است. رضا عطاران سالها سابقهی بازیگری، کارگردانی و نویسندگی طنز را در کارنامهی خود دارد. تا جایی که در طنز بصری امروز ایران، او صاحب سبکی مختص خود است و سبک طنز موقعیت او، تفاوتهای آشکاری با دیگر گونههای طنز رایج معاصر دارد. سریالهای «متهم گریخت»، «خانه بهدوش»، «ترش و شیرین» و «بزنگاه» از نمونه آثاری هستند که طنز خاص عطاران در آنها قوام یافت و به مخاطب معرفی شد. اما بهرحال بیشترین زمینهی فعالیت او بازیگری است. در این فیلم کمدی هم، بازی رضا عطاران قطعاً جزو عوامل جذب مخاطب به سالن سینما خواهد بود.
هومن سیدی، امسال با ساخت فیلم «مغزهایکوچک زنگزده» هم در جشنواره حضور دارد. او در آثاری که نویسندگی و ساخت آنها را برعهده داشته است، کاملاً جدی و فکور ظاهر میشود. اما زمانی که در نقشی بازی میکند، رگههایی از طنزی ملو بروز میدهد. مثلاً در بازیاش در سریال «عاشقانه» که اخیراً در شبکهی نمایش خانگی پخش شد، تقریباً بار اصلی طنز سریال، بر عهدهی هومن سیدی قرار داشت. مهران احمدی هم گویا با نظر به فیزیک خاص هومن سیدی و توانایی او در ارائهی نقشهای جدی و طنز از او برای ایفای نقش در فیلمش دعوت بهعمل آورده است.
سیدی علاوه بر بازی در آثار متفاوت و تجربههایی در عرصههای متفاوت هنرهای تصویری، ساخت شش فیلم ار هم در کارنامهی خود دارد: «آفریقا»، «سیزده»، «اعترافات ذهن خطرناک من»، «خشم و هیاهو» و فیلم آخرش «مغزهای کوچک زنگزده» که در بخش سودای سیمرغ، با فیلمهای دیگر از جمله «مصادره» رقابت خواهد کرد.
بابک حمیدیان را میتوان بهحق جزو سرمایههای بازیگری سینمای امروز ایران دانست. هر نوع و ژانر نقشی را که میپذیرد، بهخوبی و بسیار تحسینبرانگیز از عهده بر میآید. او در اولین فیلمی که ظاهر شد، «قدمگاه»، نقش اصلی را بر عهده داشت و از همان زمان شروع یک استعداد تازه را نوید داد و تا کنون روند رشد او ادامه داشته است. او در آثار متنوعی با کارگردانهای مختلفی برای ایفای نقش، همکاری داشته است: «من دیهگو مارادونا هستم.»، «هیس! دخترها فریاد نمیزنند!»، «بادیگارد» و «خرگیوش» از آن جمله است. در بیان میزان اقبال همزمان مخاطب و کارگردان به بابک حمیدیان همین بس که او امسال پرکارترین بازیگر مرد جشنوارهی سیوششم فجر است و در فیلمهای «مصادره»، «سرو زیرآب»، «جشن دلتنگی» و «بهوقت شام» بازی کرده است. علاوه بر این چهار فیلم، حمیدیان در «سال دوم دانشکده من» نیز ایفای نقش کرد که به جشنواره نرسید.
این هنرپیشهی چهل و سه ساله سینما و تلویزیون، در آثار سینمایی و تلویزیونی بسیاری بازی کرده است. مانند «ایران برگر»، «رستاخیز»، «گشت ارشاد»، «دلشکسته» و «وقتی همه خوابیم»
علاوه بر این او در زمینهی دوبله نیز فعالیت رسمی و جدی دارد.
او بیشتر شهرت خود را مدیون آثار تلویزیونی مهران مدیری است. این هنرپیشه تقریباً پای ثابت سریالهای پر مخاطب تلویزیونی مدیری بوده است. از «پاورچین» گرفته تا «شبهای برره»، «قهوه تلخ» و «باغ مظفر».
البته او در مجموعههای دیگری همچون «در چشم باد»، «زعفرانی» و «علی البدل» نیز ایفای نقش داشته است. علاوه بر آن تجربهی حضور در سه فیلم سینمایی نیز در کارنامهی او ثبت شده است: «امیر»، «پنجاه کیلو آلبالو» و «ایران برگر»
سیامک صفری، هنرپیشهی پرکاری در هر سه عرصهی سینما، تلویزیون و تئاتر به حساب میآید. از جمله می توان از مجموعههای «آب پریا»، «گاو صندوق» و «خاطرات مرد ناتمام» و فیلمهای سینمایی «امکان مینا»، «پشت دیوار سکوت»، «نفس» و «گزارش یک جشن» نام برد.
او امسال علاوه بر «مصادره» در فیلم «بمب» ساختهی پیمان معادی با حالو هوا و ژانری بکل متفاوت با «مصادره» در جشنوارهی فجر حضور خواهد داشت.
دربارهی او پیشتر به تفصیل سخن گفتیم. او در فیلم خود در گریمی متفاوت، بهعنوان آخرین هنرپیشه جلوی دوربین رفت. تجربهی همزمان کارگردانی و بازیگری، برای او در فیلم نخستاش نباید چندان راحت بوده باشد.
فیلم «مصادره» از جهات بسیاری در خور توجه است. یکی از آنها هم این است که این فیلم، اولین ساختهی کارگردان است و اولینها معمولاً کنجکاوی و سختگیری بیش از فیلمهای دیگر به خود جلب میکنند. برای داوری نهایی، منتظر جشنواره و اکران فیلم، میمانیم.
نویسنده: سمیه سادات حسینی