به ازای هر نفری که با دعوت شما در منظوم ثبتنام میکنند 20 امتیاز میگیرید.
لینک دعوت:
به گزارش منظوم؛ مرجع سینما و تلویزیون ایران:
نامه اعتراضی کارگردان «آستیگمات» به دبیر جشنواره
کارگردان «آستیگمات» در نامهای خطاب به دبیر جشنواره فیلم فجر باز هم نسبت به عدم انتخاب فیلمش برای حضور در این رویداد انتقاد و ادعا کرد که اطمینان دارم که این حذف نه تنها سهوا بلکه بر اساس تعمد بوده است.
در متن نامه مجیدرضا مصطفوی خطاب به داروغهزاده آمده است: «همانگونه که مستحضرید به گفته دبیرخانه جشنواره فیلم فجر، فیلم سینمایی «آستیگمات» رای لازم جهت ورود به بخش مسابقه جشنواره را کسب ننمود و از این رقابت بازماند.
شما فیلم را دیدهاید و درباره کیفیت آن آگاه هستید.برخی سینماگران،منتقدان و اهالی رسانه نیز فیلم را دیدهاند و قبل از شروع جشنواره،متعجب درباره دلایل عدم حضور فیلم در جشنواره از شما سئوال پرسیدند و شما تنها به این مسئله که "آستیگمات" واقعا فیلم خوبی ست ولی رای لازم برای حضور در جشنواره را نداشته" اشاره کردید. قبل از شروع جشنواره به احترام فیلمهای پذیرفته شده و رعایت اخلاق سعی کردم از پرداختن به این موضوع و شنیدههای پیرامون فیلم اجتناب کنم.
همچنین شخصا برای شما و تلاشهایتان در بهبود فضای حاکم بر سینمای ایران احترام قائل هستم ولی اجازه دهید کمی شفاف صحبت کنیم؛
واقعا در هیات انتخاب جشنواره بر فیلم «آستیگمات» چه گذشته است!؟
اگر واقعا به گفته شما فیلم دچار سوتفاهمِ محتوایی و ممیزی نشده پس چه اتفاقی در هیات انتخاب رخ داده است؟
فیلم «آستیگمات» (که متناقض از پنج تا بدون رای عنوان می شود، ولی آخرین بار متوجه شدم دو رای توسط آقایان احمد امینی و مجید رضابالا داشته است) تحت چه فرایندی در هیات انتخاب رای لازم جهت ورود به بخش مسابقه را نمی آورد!؟ذائقه یا فهم برخی از اعضای هیات انتخاب چگونه بوده است که به راحتی دست به حذف این فیلم بزنند!؟
کدام سازمان و یا ارگانی بر روی تصمیم برخی از اعضای هیات انتخاب تاثیر داشتهاند!؟
شاید برخی تصور کردند با مهندسی آرا،فیلمی را حذف میکنند و سازندگانش هم سکوت خواهند کرد؟ و شاید دلیل نخ نما و پوسیده
سلیقه شخصی را مطرح کنند که اگر این چنین باشد تا ابد و بی نهایت میتواند این بحث بین ما ادامه داشته باشد.
شما آگاهید و من هم میدانم که در حذف فیلم «آستیگمات» حتی یک درصد هم نمیتواند بحث سلیقه و کیفیت مطرح باشد جز بررسی و آسیب شناسی سواد،درک و تاثیر پذیریی آرای افراد موثر در این عدم انتخاب.
بد نیست نگاهی به نقدها و انعکاس نظرات منتقدان و رسانهها درباره فیلمهای پذیرفته شده داشته باشید تا شاید در جریان معیار و نحوه انتخاب غیر کیفی برخی از فیلمها قرار گیرید.
و یک سئوال خیلی مهمتر،چه کسی به برخی از اعضا اجازه داده است که در اظهار نظرهای شخصی درباره کیفیت فیلمهای حذف شده، فرافکنی کنند؟جایگاه و سطح واقعی این افراد در سینمای ایران کجاست!؟این حجم از بیاخلاقی از سینمای مستقل از کجا ناشی میشود!؟
پس نقش دبیر جشنواره در مدیریت و اصلاح تصمیمهای عقب مانده و اشتباه چه میشود؟چه کسی قرار است مسئولیت این خطا، کجفهمی و بازی با اعتبار و سرمایهی بخش خصوصی را بپذیرد؟ هیات انتخاب؟ دبیر جشنواره و یا رئیس سازمان سینمایی!؟ من اطمینان دارم که این حذف نه تنها سهوا بلکه بر اساس تعمد بوده است و بررسی سطحی هم گویای این واقعیت است.
جناب آقای داروغه زاده؛ من از این به بعد قصد هیچ مصلحت اندیشی حتی برای حفظ منافع فیلم از جمله دریافت پروانه نمایش و اکران فیلم ندارم.جشنواره تمام شده است ولی عدهای حقی را ظالمانه از بین بردهاند و بر آن پافشاری کردند. متاسفانه امیدی هم به احقاق آن از طرف سازمان سینمایی ندارم.
به گواه تاریخ،ظلم ظلم است و تفاوت ماهیتی ندارد که در چه زمانی و توسط چه کسانی اتفاق میافتد و سکوت در مقابل ظلم،مشارکت پنهان با ظالم است...»
اعتراض تولیدکنندگان «زنانی با گوشوارههای باروتی» به داوریهای جشنواره فیلم فجر
مرتضی شعبانی، تهیهکننده و رضا فرهمند کارگردان مستند «زنانی با گوشوارههای باروتی» که در بخش سودای سیمرغ سیوششمین جشنواره فیلم فجر حضور داشت، طی نامهای خطاب به ابراهیم داروغهزاده دبیر جشنواره، نسبت به عدم داوری فیلمهای مستند حاضر در جشنواره فجر، اعتراض کردند.
متن نامه به این شرح است:
«دبیر محترم سی و ششمین جشنواره فیلم فجر
جناب آقای دکتر داروغهزاده
سلام
مستند سازان این کشور، سالهاست به کمبودها و بیمهریهای سازمانی و ساختاری عادت داشته و دارند، تنها به این دلیل که در کشف حقیقت و بازنمایی آن لذتی را تجربه میکنند که هرگز با سرخوشی کوتاه جایزهها و جشنوارهها قابل قیاس نیست. اما سوءاستفاده از نجابت سینمای مستند هرگز قابل تحمل نبوده و از این روی این نامه در اعتراض به آنچه در سی و ششمین جشنواره فیلم فجر به دبیری حضرتعالی رخ داد نوشته شده است.
جناب آقای داروغهزاده، لازم است یادآوری کنم که تصمیم ورود فیلمهای مستند و رقابت آنها در بخش سودای سیمرغ بسیاری از مستندسازان را امیدوار کرد که شاید زحمات آنان اینگونه دیده شود و لابد جنابعالی به عنوان دبیر جشنواره از این تصمیم و دلایل آن مطلع بودهاید. اما آنچه داوران محترم در برنامه «هفت» و روی آنتن زنده شبکه سوم سیما بیان کردند یکی از تلخترین لحظات سینمای مستند بود. آنجا که داوران به صراحت اعلام کردند دو فیلم مستند راه یافته به بخش سودای سیمرغ را اصلا داوری نکردهاند! جناب آقای دبیر آیا سینمای مستند این کشور آنقدر یتیم گردیده که حتی هیئتداوران، ورود به داوری آن نداشته و تأسفآورتر آن که در همان برنامه پیشنهاد میدهند که خوب است از دو فیلم مستند حاضر در جشنواره تقدیر به عمل آید! آیا این جزئی از سیاست جشنواره بوده است؟ اگر به جای این دو فیلم مستند داوران درباره دو اثر سینمایی چنین تصمیمی گرفته بودند، جنابعالی و هنرمندان این گونه سکوت اختیار میکردید؟ اگر هیئتداوران به صلاحدید خود و بدون در نظر گرفتن آئیننامه جشنواره اقدام به این عمل نموده، از شما به عنوان دبیر جشنواره خواهان بیان شفاف دلیل این موضوع هستیم.
آقای دبیر ما به عنوان عضوی از جامعه سینمای مستند این سرزمین، نگاه هیئتداوران به نمایندگان این سینما را توهینآمیز و برخلاف آییننامه جشنواره میدانیم و از جنابعالی میخواهیم که با شفافیت و صراحت این موضوع را بررسی و نتایج آن را به جامعه سینمای مستند اعلام فرمایید.»
مستند «زنانی با گوشوارههای باروتی» نخستین بار در یازدهمین جشنواره سینماحقیقت به نمایش درآمد. داستان این فیلم در مورد یک روزنامهنگار زن عراقی است که در جریان جنگ، با زنان و کودکان آواره داعشی آشنا میشود و همراه آنها وارد کمپ خانوادههای داعشی خارجی و داخلی (عراقی) میشود.
آخرین اخبار، رویدادها و حواشی روز سینما، تلویزیون، بازیگران و هنرمندان ایران را در صفحهی اخبار منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران میتوانید دنبال کنید.