ماجرای عادل فردوسی پور با شبکه سه به کجا خواهد کشید؟ آیا فردوسی پور و نود رفتنی هستند؟

به گزارش منظوم؛ مرجع سینما و تلویزیون ایران، برای چندمین بار در سال های اخیر شایعات مختلفی درباره درگیری و کشمکش عادل فردوسی پور و مدیران تلویزیون و خصوصا شبکه سه منتشر شده است.

در هفته اخیر رسانه ها اخبار مختلفی را درباره عادل فردوسی پور و برنامه اش منتشر کردند. اینکه بازی فوتبال انگلیس و اسپانیا بهانه ای بوده برای اینکه مدیر شبکه سه به عادل ثابت کند که این مجری حد و حدودی دارد و باید بداند که فقط مجری و تهیه کننده یک برنامه تلویزیونی است و نباید پا را از گلیمش درازتر کند. اینکه بین عادل و مدیران چه گذشته، مشخص نیست. چون نه مدیر شبکه سه در این باره صحبتی کرده و نه عادل فردوسی پور واکنشی نشان داده است. در ادامه  مطالب رسانه های مختلف و واکنش برخی از افراد را نسبت به این اتفاقات و البته نسبت به خداحافظی همیشگی عادل فردوسی پور با برنامه ای که خودش آن را به دنیا آورده و بزرگش کرده است را بخوانید. نظر شما در این باره چیست؟

پایگاه خبری تحلیلی 55 آنلاین نوشت:

«فردوسی‌پور هفته قبل گفته بود که دوشنبه آینده برنامه خواهیم داشت اما مدیران جدید شبکه سه تصمیم گرفتند مردم به جای نود فوتبال ببیند. فوتبالی که می‌شد از شبکه ورزش هم پخش شود.

رسانه‌ها و تحلیل‌گران ورزشی از اختلاف شدید، فردوسی‌پور با مدیران تازه شبکه سخن به میان می‌آورند. فروغی مدیر شبکه سه حتی به تیم نود هم اجازه نداد در مسابقات جام رسانه‌ها شرکت کند و طی تماسی با مسئول برگزاری این مسابقات اعلام کرد:« عادل حق ندارد تیم بدهد و این تیم باید با نام شبکه سه باشد.»

حالا که جنگ عادل فردوسی پور و مدیران شبکه سه علنی شده است باید دید چه کسی در این میان ضرر می‌کند؟ صداوسیما یا عادل فردوسی پور.

اگر نگوییم  عادل فردوسی پور محبوب ترین چهره تلویزیون است قطعا یکی از محبوب‌ترین‌هاست. کسی که با برنامه نود اجازه نداد در اوج اختلاف‌های سیاسی و فرهنگی، ارتباط مردم با تلویزیون قطع شود. در حال حاضر هم بخشی از مردم تنها و تنها از تلویزیون ایران برنامه نود را می‌بینند و در باقی مواقع به سراغ شبکه‌های ماهواره‌ای می‌روند.

بر کسی پوشیده نیست که نود بدون عادل فردوسی‌پور معنایی ندارد. ستون اصلی این برنامه مجری باهوش آن است و نه چیز دیگری. نود بدون عادل، مانند بنزی است که نه چرخ دارد، نه رنگ و نه صندلی. این بنز توجه کسی را جلب نمی‌کند.

عادل در بین مردم محبوب و معروف است و با رفتنش از برنامه نود لطمه‌ای به این محبوبیت وارد نمی‌شود چه بسا محبوب تر هم می‌شود. او می‌‎تواند در شبکه‌ای دیگر یا شبکه‌های اینترنتی برنامه‌هایی جذاب مثل نود را به خوراک مردم بدهد.

تلویزیون اما با رفتن عادل، خیل مخاطبان نود را از دست خواهد داد. نود مثل برنامه «هفت» نیست که بشود هر لحظه مجری آن را عوض کرد و آب از آب تکان نخورد. رفتن عادل یعنی خواندن فاتحه برنامه نود.

بعد از عادل چه کسی می‌خواهد نود را اجرا کند؟ مزدک میرزایی، پیمان یوسفی، جواد خیابانی؟ حتی میثاقی متفاوت و جذاب هم نمی‌تواند جور عادل را در نود بکشد.

مدیران تلویزیون باید باور کنند، با رفتن عادل، آنها هستند که ضرر می‌کنند. با دست خودشان مخاطبان درخت نود را می‌ریزند. آنهم درست زمانی که تلویزیون به واسطه برنامه‌های جذاب کشورهای ماهواره‌ای فارسی‌زبان و ترک زبان، با کاهش شدید مخاطب روبرو است.

نود جور تمام کم کاری‌های تلویزیون را می‌کشد و مشخص نیست چرا برخی مدیران تلویزیون تصمیم دارند خود را از نعمت نود فردوسی پور محروم کنند.

آیا مدیران تلویزیون احساس می کنند عادل بلند قدتر از آن است که در مقابل آنان کرنش کند و تاوان استقلال و گاهی شیطنت های خود را می پردازد و اصل در تلویزیون سر خم کردن و اطاعت است؟»

میلاد دخانچی مجری تلویزیون از سیاسیت های جدید صدا و سیما و احتمال قطع همکاری با فردوسی پور می گوید:

میلاد دخانچی، مجری برنامه «جیوگی» درباره شایعاتی که درباره خداحافظی عادل فردوسی‌پور از صدا و سیما شنیده می‌شود، در کانال تلگرامی خود نوشت:

«خبرها حاکی از اتخاذ یک سیاست جدید مبنی بر قطع همکاری سازمان صدا و سیما با عادل فردوسی‌پور است؛ سیاستی که مدیران این مجموعه را با وضعیت بغرنجی روبرو کرده است.

از طرفی عدم تمکین به چنین سیاستی قطعا پرهزینه خواهد بود و از طرف دیگر اعمال این سیاست به معنی قبول فشار از سمت فرهنگ عامه بوده، مخصوصا در زمانی که، درست یا غلط، مدیریت شبکه سه با برندینگ «جوانگرانی حزب اللهی» عجین شده و تصمیماتی این چنین به قدرت سخت نهادهای حاکمیتی اضافه کرده و به همان میزان از نفوذ نرم و مردمی اصولگرایان بیش از پیش کم خواهد کرد.

پیشنهاد می‌شود ریش سفیدان وارد گود شده سعی کنند مشکل را حل کنند چرا که در شرایط کنونی، جامعه احتیاج به آرامش و ثبات دارد و قطعا جنجال بر سر فوتبال به نفع مدیریت فضا نیست.

این قطعا به معنی نفی ضعف‌ها و اینکه سازمان صدا و سیما به بازنگری حرفه‌ای خود در تمام شئون از جمله پرداخت به فوتبال نیاز دارد نیست؛ نکته شرایط کنونی و فرایند اعمال یک سیاست است.»

خبر ورزشی نیز علاوه بر یادداشتی درباره نود، از حمله طرفداران این برنامه به مدیریت شبکه سه نوشت:

«عادل فردوسی‌پور بار‌ها تأکید کرده دیوانه فوتبال است و زمان‌هایی که چند فوتبال خوب به طور همزمان در حال پخش شدن است از طریق تلویزیون، لپ‌تاپ، آی‌پد و حتی موبایل تمام این بازی‌ها را به طور همزمان تماشا می‌کند!

دوشنبه شب وقتی برنامه ۹۰ پخش نشد و به جای آن فوتبال انگلیس و اسپانیا روی آنتن رفت، عادل ترجیح داد راهی فرهنگسرای رسانه شود و در بازی افتتاحیه جام رسانه‌ها شرکت کند. او قبل از شروع بازی برخلاف همیشه خوش‌رو و خوش‌خنده نبود و مشخص بود از موضوعی (احتمالاً عدم پخش برنامه ۹۰) ناراحت است. با این حال او موفق شد در اوایل مسابقه برای تیم ۹۰ گلزنی کند ولی در ادامه تیمشان ۴ گل دریافت کرد تا شب بد عادل با این شکست سنگین تکمیل شود. بعد از پایان بازی هم او به سرعت برق سالن را ترک کرد. ولی نکته جالب و عجیب این بود که در سالن نام تیم بازنده «شبکه سوم (برنامه ۹۰)» اعلام شد. وقتی این موضوع را جویا شدیم یکی از افراد مطلع در این خصوص گفت: نام این تیم در ابتدا ۹۰ بود، اما علی فروغی مدیر شبکه ۳ ظاهراً با مسئولان برگزاری بازی‌ها تماس گرفته و تأکید کرده نام تیم باید «شبکه ۳» باشد و مسئولان هم برای اینکه عادل ناراحت و دلخور نشود نام این تیم را «شبکه ۳ (برنامه ۹۰)» انتخاب کرده‌اند!

اما این پایان ماجرا نبود و بسیاری از اهالی فوتبال و ورزش و حتی مجریان و گزارشگران با گذاشتن عکس لوگوی ۹۰ در صفحه اینستاگرام‌شان و هشتگ کردن نام این برنامه، قصد داشتند صدای اعتراض خود را به عدم پخش این برنامه نشان دهند. بعضی از کاربران این شبکه اجتماعی هم با حمله به صفحه مدیر جدید شبکه سوم سیما انتقادات تندی را علیه او داشتند. شدت کامنت‌ها آن‌قدر زیاد است که نمی‌توان همه آن‌ها را بازتاب داد ولی در زیر بخشی از کامنت‌های قابل انتشار را می‌خوانید:

* برنامه ۹۰ و عادل فردوسی‌پور اعتبار تلویزیون هستند ولی حیف و صدحیف که شما دنبال فراری دادن مخاطب میلیونی یک برنامه هستید.
* چرا نباید بازی امشب را شبکه ورزش پخش کند و جلوی ۹۰ را می‌گیرید؟
* چرا همین امشب موقع فوتبال یه نظرسنجی نمی‌ذارید که مردم دوست داشتن ۹۰ پخش بشه یا فوتبال؟ مگه اولویت انتخاب مردم نیست؟ با این رفتار‌ها خیال خام دارید که بتونید عادل فردوسی‌پور رو حذف کنید.
* زور نزنین. زورتون به ۹۰ و عادل نمی‌رسه. طرفدار میلیونی پشت ۹۰ ایستاده.
* چرا برنامه ۹۰ رو پخش نکردین؟ فوتبال انگلیس (روباه پیر) به چه درد ما می‌خوره؟ چرا اینقدر گیر دادین به ۹۰،‌ای بابا!
* باورم نمی‌شه برنامه پرمخاطب ۹۰ از شبکه ۳ نخواد پخش بشه.
* ۹۰ بهترین، فردوسی‌پور هم بهترین.
* ۹۰ تنها نیست!»

روزنامه وطن امروز ماجراهای جنجالی و حواشی عادل را افزایش داد و به سیاست ربط داد

«روزنامه وطن امروز: یکی از روزنامه‌های به غایت سیاسی و کاملا حزبی، صبح روز گذشته با دفاع (عکس) تمام قد (صفحه) از مجری برنامه نود، مدعی شد: «عادل فردوسی‌پور زیر فشارهای سیاسی است».

روزنامه سازندگی، ارگان حزب کارگزاران سازندگی البته چند خط پایین‌تر، شاید بی‌آنکه دقت کند، معنای «فشار سیاسی» را توضیح می‌دهد: «عادل فردوسی‌پور یک رکورد ویژه را در تاریخ صداوسیما ثبت کرد؛ 19 سال اجرای هفتگی 90! جز تابستان 88 که به خاطر اتفاقات سیاسی نود با چند هفته تاخیر روی آنتن رفت؟»

واقعا چرا نود، در سال 88 چند هفته روی آنتن نرفت؟! در دفاع از چه کسی و چه گروهی؟ در تقابل با چه سیستم و نهادی؟ روی آنتن نبردن یک برنامه هفتگی که مجری‌اش هر وقت خواسته توانسته آن را روی آنتن ببرد، آن هم در سال 88 که تلاش مدیران صداوسیما برای آرام کردن فضا و عادی جلوه دادن فضای تلویزیون برای مخاطبان عمومی در کشور بوده، پخش نشدن یک برنامه هفتگی هدف چه کسی بوده است؟

اذعان روزنامه سازندگی به «سیاسی‌کاری» عادل فردوسی‌پور در سال 88 را البته خود او نیز در یک برنامه تلویزیونی تکرار می‌کند. فردوسی‌پور در آذر سال 94 با حضور در برنامه گلخانه شبکه 3 می‌گوید: «در زمانی که کسی از دولت قبل انتقاد نمی‌کرد ما در برنامه 90 از عملکرد دولت انتقاد می‌کردیم».

نه اینکه انتقاد به دولت قبل، یا مجیزگویی برای دولت بعد عیب و ایرادی برای شخص فردوسی‌پور داشته باشد اما وقتی آنتن زنده تلویزیون، با عنوان برنامه‌ای ورزشی و فوتبالی در اختیار او قرار گرفته است، احتمالا او حق استفاده غیر از این آنتن را ندارد. و این چیزی است که فردوسی‌پور متوجه آن نشد.

او در همان ایام آذر سال 94، بدون هماهنگی با مدیران تلویزیون، از محمدجواد ظریف گفت‌وگویی را ضبط می‌کند و از اینکه خیلی پررنگ ذائقه سیاسی خود را بریزد وسط یک برنامه فوتبالی، ابایی نمی‌کند. همان موقع با انتشار مطلبی در همین «وطن امروز» با عنوان «سیاسی‌پور چرا نعمت‌زاده را دعوت نمی‌کند؟»

از این ماجرا انتقاد کردم. فردوسی‌پور «به رخ کشیدن ذائقه‌های سیاسی»‌اش را البته پیش‌تر و در دوران غفلت مدیر وقت سازمان در حراست از ماهیت برنامه و شبکه، در موارد متعدد و با دعوت از سیدحسن خمینی، علی مطهری و... نشان داده بود.

او یک سال بعد در ماجرای پلاسکو، با درخواست استعفا کردن برای جریان رقیب سیاسی‌اش روی آنتن تلویزیون دوباره حاشیه‌ساز می‌شود! اگرچه قبل و پس از آن حادثه، فجایع بدتری نیز رخ می‌دهد اما چون مسبب‌شان جریانی است که فردوسی‌پور به آنها علقه سازماندهی شده دارد، درخواستی برای استعفای کسی نمی‌کند.

این بار نیز بعداز حواشی صورت گرفته توسط یک سایت سیاسی حامی فردوسی‌پور و روی آنتن نرفتن برنامه نود در دوشنبه گذشته، «سیاسی»‌ها پای کار مجری برنامه نود آمده‌اند. از خبرآنلاین تا روزنامه حزب کارگزاران! و اتفاقا تازه معلوم شد چه کسی بیشتر سیاسی است و اصلا معنای فشار سیاسی چیست؟ عادل فردوسی‌پور که در دوران طولانی روی آنتن رفتن نود، از حمایت‌های بی‌دریغ یک مدیر همشهری بهره می‌برد، این بار هم از طرفداری بی‌شائبه روزنامه مرحوم هاشمی‌رفسنجانی بی‌بهره نمانده است!»

خبرگزاری تسنیم هم که انگار بدش نمی‌آید فردوسی پور از «نود» برود، نوشت:

تصویب قانون ممنوعیت به کارگیری بازنشستگان پوست اندازی در سطوح مختلف نظام اداری موجی از امید را در میان مردم بوجود آورده است.کارشناسان و افکار عمومی بر این باورند که هر تغییری در هر سطحی، در هر سازمانی، موجب امیدواری در نسل جوان کشور خواهد شد و در این شرایط مردم انتظاری جز این ندارند.
در سطوح فرهنگی و در بخش رسانه‌ای به ویژه رسانه‌ ملی نیز پوست‌اندازی ضرورت دو چندانی دارد. به عنوان نمونه جوانی که در حوزه اجتماعی به صورت پویایی دوران تحصیلات آکادمیک خود را پشت سر گذاشته و مدت‌ها در رسانه‌های مکتوب و مجازی به صورت تخصصی در حوزه‌های اجتماعی و مسائل خانواده کارکرده، بخشی از پتانسیل‌های اثر گذار او به هر دلیل استفاده نشده است.
خلاقیت این جوان آنقدر دایره وسیعی دارد که باید پویش‌ و تلاش‌هایش در رسانه ملی بازتاب داده شود، اما این جوان سال‌ها زیر سایه یک مجری قدیمی با بیش از سی سال سابقه اجرای یک برنامه ثابت و کلیشه‌ای در رسانه ملی قرار می‌گیرد! و این تصور برایش پیش خواهد آمد که در این سازوکار جایی نخواهد داشت و جایی برای رشد و نمو بیشتر نمی‌بیند. در واقع حضور و پویش در رسانه ملی از آمال اوست اما طرح مسائل خانواده در حوزه اجتماعی به صورت تخصصی در یک انحصار یک مجری خاص است. حالا عزم و اراده رسانه بر جوانگرایی گذاشته شده، چرا این جوانگرایی در حوزه برنامه‌سازی تجلی، بروز و ظهور نداشته باشد؟
به صورت طبیعی نوعی سرخوردگی از ثبات رسانه‌ای در شاخه‌های مختلف فرهنگی، هنری، سیاسی، اجتماعی و ورزشی در اقشار نخبه جامعه بوجود می‌آید و از سوی دیگر پویش‌های مدیایی رسانه‌ ملی با ثبات مجریان و برنامه‌سازان، با همان کلیشه‌های سی‌سال قبل، موجب مخاطب‌گریزی و از سوی دیگر موجب سرخوردگی نخبه‌گان می‌شود.
در عرصه ورزش نیز به خصوص ورزش پرطرفدار فوتبال وضعیت به همین منوال است و «برنامه نود» هیچ تغییر روشی در سبک و اجرا نمی‌دهد و به دلیل هیجانی بودن این رشته ورزشی و هواداران فراوان فوتبال، سال‌های متمادی این برنامه خاص، به یک روش فرمولیزه شده- کلیشه‌ای اجرا می‌شود و فرامتن فوتبال و دخالت در مدیریت ورزشی، جنبه با اهمیت‌تری در برنامه نود پیدا می‌کند، در نتیجه عادل فردوسی‌پور با اتکا به حواشی تبدیل به یک برند فوتبالی شده است.
در طول بیست سال گذشته هیچ گاه چهره شاخص علمی فردوسی‌پور در برنامه 90 دیده نشده و اثر گذاری او همواره به عنوان یک چهره فرامتنی پوپولیستی مطرح بوده است. مخصوصا در حوزه ورزش خیل وسیعی از نخبگان مطبوعاتی فوتبالی هم به واسطه انحصاری بودن برنامه نود دیده نشده و به صورت غیرطبیعی یک سیکل انحصاری به وجود آمده است.
چند هفته‌ای است که حواشی تغییر احتمالی عادل فردوسی‌پور به عنوان مجری برنامه 90 مطرح است. این بحث از دوران مدیریت پورمحمدی ریشه گرفته است.
اما با تغییر مدیریت شبکه و حضور «علی فروغی» متاسفانه برخی‌ رسانه‌ها، در اشکالی بدوی، انگشت اتهام را به سوی مدیریت فعلی شبکه گرفته‌اند.
فروغی هم برای مبرا شدن از این اتهامات در مصاحبه اخیر خود با هفته نامه صبح صراحتا اعلام کرده که برنامه نود تعطیل نخواهد شد و این موضوع تیتر اصلی روزنامه صبح نو شد. اگر حواشی مربوط به ویژه برنامه جام جهانی 2018 را مرور کنیم، در پایان این مجموعه برنامه، نامه‌ خداحافظی جعلی منتسب به عادل فردوسی‌پور منتشر شد که مدیریت وقت شبکه سوم سیما صراحتا از عادل فردوسی‌پور حمایت کرد.
همه این نشانه‌ها در دورانی که مدیران بالادستی‌تر رسانه ملی شفاف نیستند، نشان می‌دهد که تغییر احتمالی عادل فردوسی‌پور از برنامه 90 هیچ ارتباطی به «علی فروغی» ندارد، اما طرفداران رسانه‌ای عادل، فرصت مغتنمی پیدا کرده‌اند با سیبل کردن فروغی، مسئله رفتن عادل را به او نسبت دهند.
این معادله نوعی حقه‌بازی توام با شانتاژ رسانه‌ای است و مثل نامه خداحافظی بازی کاملا کلیشه‌ای است. علی فروغی؛ «رضا گلزار» که پرحاشیه‌ترین بازیگر سینمای ایران را به شبکه سوم سیما آورد، بازیگری که در در برخی کنسرت‌های خاص در خارج کشور به سادگی حضور پیدا می‌کند و فیلم آن هم در فضای مجازی منتشر می‌شود. گلزار پیش از این هم در کلوپ‌های مختلط دبی حضور پیدا کرده و انتشار عکس‌های آن در فضای مجازی حواشی فراوانی برایش بوجود آورده است، اما علی فروغی در حالی که قرار بود برنامه گلزار از شبکه نسیم پخش شود او را به شبکه سوم سیما آورد. بنابراین تغییر احتمالی عادل فردوسی‌پور را نمی‌توان به مدیریت وقت شبکه نسبت داد. برعکس به نظر می‌رسد که از این اتفاق بسیار ناراحت است اما فروغی در این مقطع باید هوشمندانه عمل کند و مثل موارد قبلی در دام رسانه‌ها نیفتد و از پاسخگویی در مورد رفتن عادل از برنامه 90 امتناع کند، چون این کار تصمیم او نیست.
با این همه عادل فردوسی‌پور برای برند برنامه 90 زحمات فراوانی کشیده است و این زحمات جای تقدیر فراوانی دارد. او به عنوان مجری و گزارشگر جایگاه خاصی در سازمان صدا و سیما دارد اما واقعیت این است که رفتن فردوسی‌پور از برنامه نود به معنای قطع همکاری با رسانه ملی نخواهد بود.
در این مقطع فردوسی‌پور باید این فضا را مدیریت کند تا رسانه‌ها در مقابل صدا و سیما قرار نگیرند، اگر این اتفاق بیفتد احتمالا به حذف کلی او از جریان رسانه منجر خواهد شد. فردوسی‌پور باید همان کاری را انجام دهد که فریدون جیرانی پس از حذف از برنامه «هفت» در 23 اردیبهشت 91 انجام داد. آخرین «هفت» جیرانی پرشورتر برگزار شد، او با همه بینندگانش خداحافظی کرد و رفت برای اصلی‌ترین شبکه سیما، شبکه یک، یک سریال الف ویژه ساخت.
در بسیاری از شبکه‌های خصوصی و مخصوصا دولتی دنیا پروتکل‌های مهم رسانه‌ای توسعه مدار اصرار دارد یک برنامه ترکیبی مثل نود عمری طولانی داشته باشد اما مدت زمان همکاری مجریان از 5 سال تجاوز نکند.
برنامه «نود» بیست سال است که با یک مجری خاص اداره می‌شود و از منظر کارشناسی توسعه‌مدار این روند آفتی برای مدیران سیما، فردوسی‌پور و حتی مخاطبان برنامه نود است.
حتی در شبکه‌های دولتی انگلیس، برند و عنوان برنامه طرفدار دارد و مجریان آن به صورت متوالی تغییر می‌کنند. حالا که زمزمه‌های رفتن عادل فردوسی‌پور از برنامه «نود» پررنگ‌تر می‌شود، اولا رسانه‌ها نباید اشتباه کنند و مدیریت فعلی را در تیررس انتقاد قرار دهند، کما اینکه طرفداران رسانه‌ای عادل از این حربه برای عقب نشینی سازمان صدا و سیما استفاده خواهند کرد. همانطور که اشاره شد این تصمیم در زمان مدیریت علی اصغر پورمحمدی گرفته شده و در این تغییر اساسی و کارساز فروغی در لیست متهمان نیست.
عادل برای صدا و سیما باید بماند و همچنان در این رسانه فعالیت کند. او چه کاری در این مقطع باید انجام دهد؟
او تبدیل به قهرمان بزرگی خواهد شد اگر مثل بازیکنان فوتبال یک دور افتخار بزند و شاگردش را که تربیت شده خود اوست (امیر حسین میثاقی) را روانه زمین مسابقه کند و خودش به سراغ مربیگری و تربیت مجری‌های ورزشی برود و گه گداری هم برخی مسابقات هیجان انگیز را گزارش کند. انجام هر فعل اشتباهی، حواشی فراوانی خواهد داشت، او نباید رفتارش شبیه هاشمی‌نسب در آن دربی معروف پر حاشیه یا مجتبی محرمی در دربی دهه هفتاد باشد.

حضور در برنامه فوتبالیسم

بعد از همه این حواشی و شاید شایعات، گفته می شد که قرار است عادل فردوسی پور مهمان برنامه «فوتبالیسم» امیرعلی نبویان باشد. این اتفاق افتاد، اما این مصاحبه کوتاه ضبط شده بود و به این حواشی هم پرداخته نشد.

علاوه بر مطالبی که از رسانه های مختلف نقل شد، داریوش ارجمند و ابراهیم داروغه زاده هم در این باره اظهارنظر کردند:

داریوش ارجمند

داریوش ارجمند بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون در رابطه با اظهار نظری که از وی در فضای مجازی پیرامون برنامه نود منتشر شده است، گفت: سوالی از من شد که قرار است برنامه نود تعطیل شود و من بر همین مبنا پاسخ دادم که تعطیلی این برنامه کار قشنگی نیست. بعد که  از مسئولان شبکه ۳ سوال کردم گفتند اساساً این طور نیست و در واقع برنامه نود تعطیل نمی‌شود.

 داریوش ارجمند در ادامه گفت: من نمیدانم دنبال چه هستند. من سیاسی باز نیستم و نظرم را صریح میگویم. خدا سهراب سپهری را بیامرزد که میگفت: من قطاری دیدم که سیاست می برد و چه خالی میرفت. خبرنگاری که نمیشناسمش از من پرسید می خواهند نود را تعطیل کنند من گفتم این برنامه مخاطب زیادی دارد و برنامه خوبی است. گفتند نظرت در مورد فردوسی پور چیست؟ گفتم رفیق من است.

 داریوش ارجمند ادامه داد: گفت: ببینید وقتی سوالی از من می‌کنند، من در مورد آن سوال نظرم را صریح می‌گویم. اما وقتی سوال اشتباه است و بنای سوء استفاده وجود دارد این دیگر مشکل من نیست. من از مسئولان شبکه ۳ سوال کردم و دیدم از نظر من سوء استفاده شده است این که از نظر من سو استفاده می کنند و تعطیلی نود واقعیت ندارد. مشکل من نیست که سوء استفاده میکنم اما متاثر می شوم.

وی درباره رابطه خود با عادل فردوسی‌پور گفت: من جزو اولین کسانی هستم که به برنامه نود رفتم و صحبت کردم. با عادل هم رفیقم. مردم هم برنامه‌اش را دوست دارند. اما نقد هم دارم هر برنامه‌ای بالاخره عیوبی دارد اما مردم برنامه نود را دوست دارند.

وی با انتقاد از سوء استفاده از اظهارنظرها در فضای مجازی گفت: این فضا فضای مزاجی است و فضای مجازی نیست. هر کس هر حرفی را روی هوا به نفع خود سوء استفاده می کند.

داریوش ارجمند در ادامه با اشاره به شرایط برنامه های تلویزیونی تاکید کرد: صدا و سیما خانواده من است. آدم دعوای خانواده اش را سر خیابان نمی برد.

ارجمند در پایان گفت: البته برنامه نود برنامه رسانه‌ای است و صرفاً یک برنامه فوتبالی نیست در برخی مواقع آستانه نقد اجتماعی را هم بالا می‌برد البته ایرادهایی هم دارد. با همه اینها من از تلویزیون سوال کردم و گفتم چرا می‌خواهید این برنامه را تعطیل کنید این پاسخ را دریافت کردم که این خبر کذب است.

ابراهیم داروغه زاده

ابراهیم داروغه زاده، رئیش جشنواره سینمایی فجر در توییتی از فردوسی پور حمایت کرد. او نوشت:

«عادل فردوسی پور یک سرمایه ملی است، بخش بزرگی از مردم دوستش دارن و بهش اعتماد دارن. حتماً رسانه ملی قدر این سرمایه‌های ارزشمند را میداند»

آخرین اخبار، رویدادها و حواشی روز سینما، تلویزیون، بازیگران و هنرمندان ایران را در صفحه‌ی اخبار منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران می‌‌توانید دنبال کنید.