تقدیر مهران مدیری از رضا عطاران؛ شوخی جالب دو نابغه کمدی که سالن را منفجر کرد/ هزینه نجومی هر تبلیغ در صدا و سیما

به گزارش منظوم؛ مرجع سینما و تلویزیون ایران، برخی از مهمترین و خواندنی ترین گزارش ها و تحلیل های مطبوعات و رسانه های خبری کشور درباره سینما و تلویزیون را در ادامه بخوانید.

گزارشی از مراسم پرستاره اکران فیلم جدید ابوالحسن داوودی:

مراسم افتتاحیه فیلم سینمایی «هزارپا» ساخته ابوالحسن داودی و تهیه‌کنندگی رضا رخشان با حضور تعداد زیادی از هنرمندان و ورزشکاران شامگاه شب گذشته (۹ تیر ماه) در سالن همایش‌های برج میلاد برگزار شد.

در ابتدای این مراسم که احسان کرمی اجرایش را برعهده داشت، داودی کارگردان «هزارپا» ضمن آرزوی سلامتی برای مهدی فخیم‌زاده نمایش افتتاحیه فیلم‌اش را به این کارگردان تقدیم کرد و گفت: «او کارگردان پیشکسوت من است. ما با هم فیلمنامه «سفر جادویی» را نوشته‌ایم. به او احترام می‌گذارم و نمایش امشب فیلمم را به او تقدیم می‌کنم.»

او همچنین افزود: «۱۸ سال بود که فیلم کمدی نساخته بودم. از سی‌وچند سال پیش که کار سینما را شروع کردم، احساس می‌کردم فیلم کمدی قدر لازم را ندارد در حالی که بیشتر مردم با آن ارتباط برقرار می‌کنند. بعد از «رخ دیوانه» ۱۰، ۱۲ فیلمنامه به من پیشنهاد شد که همه همچون فیلم‌های سال‌های اخیرم، تلخ و اجتماعی بودند اما احساس کردم شرایط جامعه طوری است که به آرامش و سرگرمی درست احتیاج دارد بنابراین همه سعی‌ام را کردم که اگر بعد از ۱۸ سال به ژانر کمدی برمی‌گردم، بتوانم مخاطب را راضی نگه دارم. این فیلم برای عام ساخته شده است و امیدوارم بتواند ارتباط لازم را با مخاطب برقرار کند.»

در ادامه این مراسم سارا بهرامی، مهران احمدی و جواد عزتی بازیگران این فیلم به روی صحنه آمدند و سخنانی را مطرح کردند.

سارا بهرامی درباره حضورش گفت: «من زیاد صحبت نمی کنم، چون چند وقت پیش که در جشنواره‌ فیلم فجر روی این سن آمدم گفتم هیجان‌زده‌ام. الان هم می‌گویم برای نمایش این فیلم امشب هیجان زیادی دارم.»

هوشنگ گلمکانی، منتقد سینما دیگر سخنران این مراسم بود که درباره ابوالحسن داودی و رضا عطاران سخنانی را بیان کرد.

او گفت: «من و ابوالحسن داودی هم نسل هستیم و با هم شروع کردیم. ایشان کارش را در عرصه مطبوعات آغاز کرد و در مقاطعی همزمان با عرصه مطبوعات فیلم ساخت و خوشبختانه از معدود فیلمسازان آن نسل است که خودش را به روز نگه داشته است. متأسفانه از آن نسل کم هستند که خود را به روز نگه دارند.»

او در ادامه درباره رضا عطاران نیز بیان کرد: «او آدم خیلی بی‌ادعایی است. وقتی با او صحبت می‌کنیم یک سادگی دارد. شاید به ندانستن و نفهمیدن پهلو بزند! اما خوب می‌داند و خوب می فهمد. او یک «آن»ی دارد که انبوه تماشاگر را جذب می‌کند. رضا عطاران یک سرمایه است.»

در ادامه مراسم با دعوت از رضا رخشان (تهیه‌کننده «هزارپا»)، ابوالحسن داودی، محسن حسین‌نژاد، پیمان قاسم‌خانی و مهران مدیری از رضا عطاران به پاس فعالیت‌هایش تقدیر شد.

مهران مدیری به عنوان هنرمندی که رضا عطاران را در «ساعت خوش» به عالم هنر معرفی کرد، صحبت‌هایی را به شوخی بیان کرد و گفت: «الان پشیمان هستم! یادم هست در «ساعت خوش» از آن گروه درجه یک، بعد از مدتی کار متوجه شدم که رضا از بقیه کمی با استعدادتر بود و خوشحالم اگر سهم کوچکی در معرفی او داشتم و امیدوارم همین طور خوب بماند.»

ابوالحسن داودی نیز درباره این بازیگر طناز گفت: «در طول سی‌واندی سال کار در سینما با بازیگران مختلفی کار کردم اما رضا شیفته موفقیت‌اش نیست و یک پدیده است.»

پیمان قاسم‌خانی نیز در ادامه درباره عطاران گفت: «من فیلمنامه‌ «ورود آقایان ممنوع» را با فکر کردن به رضا عطاران نوشتم و جالب است که او نقش را فراتر از فیلمنامه بازی کرد. رضا عطاران به راحتی می‌تواند به خیلی چیزها نه بگوید، نمونه اش هم چند همکاری با من! و به خاطر همین ماندنی شد.»

پس از این صحبت‌ها عطاران به روی سن دعوت شد و از حضار تشکر کرد و عنوان کرد: « کار سینما یک کار گروهی است و اگر کاری و بازیگری دیده می شود، به خاطر تک تک اعضای گروه است.»

او در ادامه گریزی هم به صحبت های خصوصی‌اش با مهران مدیری زد و با خنده گفت:« وقتی آقای گلمکانی داشتند در مورد من حرف می زدند، مهران شوخی بامزه ای با من کرد که نمی دانم بگویم یا نه؟( با خنده) مهران گفت رضا این‌ها فکر می‌کنند که تو میفهمی و فقط خودت را زدی به نفهمی( با خنده)»

او سپس نزد مهران مدیری آمد و از او خواست که خودش شوخی‌اش را تعریف کند. مهران مدیری گفت:« راستش من خودمم تا چند سال قبل فکر می‌کردنم رضا می فهمد و فقط ادای نفهمیدن در می‌آورد در حالیکه بعدا متوجه شدم اشتباه می کنم و ادا نیست و  اصلا...!حالا بگذریم!!» با این صحبت ها سالن از خنده منفجر شد!

در نهایت مهران مدیری به عنوان کسی اولین بار رضا عطاران را در «ساعت خوش» کشف و معرفی کرده لوحی را به او اهدا کرد و در موردش گفت:« رضای عزیزم بسیار انسان باهوش و با استعدادی است و امیدوارم همیشه سلامت باشد و همینطور درخشان و موفق جلو برود.»

رضا عطاران، جواد عزتی، سارا بهرامی، مهران احمدی، لاله اسکندری،سعید امیرسلیمانی، شهره لرستانی، امید روحانی، سپند امیرسلیمانی، امیرمهدی ژوله، نعیمه نظام دوست، سینا رازانی، حسین سلیمانی، محمد نادری، علی عامل هاشمی، علی صالحی، بهرام ابراهیمی، ارشا اقدسی، شهین تسلیمی و ... از بازیگران فیلم «هزارپا» هستند.

این فیلم از چهارشنبه ۱۳ تیر ماه در سینماهای کشور اکران عمومی می‌شود.

چرا در سینمای ما فیلم سیاسی ساخته نمی شود؟

باشگاه خبرنگاران جوان نوشت:

قهرمانش می‌تواند سیاستمدار باشد و داستانش مسائل سیاسی با بیان دراماتیک سینما. حتی در برخی موارد شاید اتفاقات سیاسی و پیامد‌های آن روایت شود. این تعریف کوتاهی از گونه‌ای سینمایی موسوم به فیلم‌های سیاسی است که بسیاری آن را نوعی ژانر سینمایی می‌دانند و برخی نوعی از دسته بندی فیلم ها.

ساخت فیلم‌های سیاسی در سینمای جهان بسیار مرسوم است و حتی در گیشه هم بسیار موفق عمل کرده اند، اما در سینمای ایران این نوع فیلم بسیار کم و انگشت شمار مورد توجه سینماگران و تهیه کنندگان قرار گرفته است.

البته نرفتن به سمت ساخت فیلم‌های سیاسی در سینمای ایران، دلایل گوناگونی دارد؛ از فضای ممیزی فیلم در سینمای ایران گرفته تا شرایط پذیرش مخاطب و رعایت این نکته که آیا این فیلم‌ها گیشه موفقی دارند یا نه!

اما اگر به تعداد فیلم‌های سیاسی سینمای ایران نگاه کنیم، اتفاق دیگری افتاده است و آن نوعی غفلت از ساخت این گونه سینمایی است. چه بسا در بسیاری مواقع می‌شد فیلم‌هایی پر قدرت با داستان‌های جذاب در این زمینه ساخت و حتی مخاطب انبوه هم با آن همراه می شد.

اما جریان اصلی سینمای ما اعتنایی به این نوع فیلم‌ها نشان نداد و فیلمسازان هم به دلیل قدرت کمی که در جریان اصلی بدنه سینما داشتند، نتوانستند برخلاف موج حرکت کنند. بنابراین دست به ساخت این نوع فیلم‌ها نزدند.

در طرف دیگر این ماجرا اساسا علاقه به فیلم‌های سیاسی در بین روشنفکران، دانشجویان و کسانی که دغدغه جدی‌تری به سیاست داشتند، بیشتر مشاهده میشد تا در بین مخاطبان عام. این خود باعث شده سینمای بدنه یا سینمای حرفه ای نسبت به ساخت این نوع فیلم‌ها بی علاقه باشد.

اما با تمام این اوصاف تاریخ سینمای ایران، در حوزه ساخت فیلم‌هایی با رگه‌های سیاسی اتقاق‌های سینمایی ماندگار و موفقی هم دارد که بسیار برای سینما‌ی ما کارساز بوده اند؛ مثلا فیلم «گوزن‌ها» ساخته مسعود کیمیایی. یا پس از انقلاب شکوهمند اسلامی و در سال‌های اخیر می‌توان به تعداد معدود فیلم‌هایی نظیر به رنگ ارغوان، پایان نامه، استرداد، تیک آف و ماجرای نیمروز اشاره کرد.

فیلم‌هایی که با فراز و نشیب‌های فراوان و در برهه زمانی مختلف و خاص ساخته شده اند و توانستند با مخاطب شناسی درست در دوره خود، به استقبال نسبی برسند. استقبالی که گاهی فارغ از داشتن ویژگی‌های قوی سینمایی، به دلیل موضوع منحصربه فرد و حساس آن‌ها بود. این نشان می دهد که سینمای سیاسی در مواجهه با مشکل قدیمی و همیشگی این سالها یعنی کمبود فروش و گیشه سینما، می‌تواند برای اقتصاد این هنر نجات بخش باشد.

نکته دیگر اینکه همواره مخاطبان سینما در طول این سال‌ها نشان داده اند که لحن افشاگرانه در فیلم را دوست دارند و از آن استقبال می‌کنند. برای مثال گفتن از پشت پرده یک اتفاق و رمزگشایی از آن برایشان جذابیت دارد. چیزی که حالا حتی در رسانه کوچک‌تر از سینما یعنی فضای مجازی هم می‌توان آن را دید.

اگر کمی به گذشته رجوع کنیم، می‌توان به بسیاری از فیلم‌های اوایل انقلاب و دهه ۶۰ اشاره کرد که به افشاگری و رازگشایی درباره حکومت ستم شاهی می‌پرداخت و با توجه به روحیه انقلابی مردم در آن زمان مورد توجه هم قرار می‌گرفت.

اما در تحلیلی دیگر، فیلم سیاسی بعضی مواقع برای مخاطب ایرانی با نوعی افشاگری در دیالوگ و زبان بصری فیلم مترادف شده که این بسیار اشتباه است. این همان مسئله ای است که مخاطب علاقه‌مند به گونه سیاسی را گاه و بی گاه بیش از دریافت و دیدن روایت داستان، به اشتباه می اندازد. به گونه ای که هر نوع حرف دوپهلویی را در فیلم ببیند، آن را سیاسی می پندارد؛ تا جایی که ممکن است هر نوع کنش یا گفتار در فیلم را به یک منظور یا ایده سیاسی ارجاع دهد. این نشان از آن دارد که ما در سینمای خود مخاطب را با نوع درستی از این نوع فیلم آشنا نکردیم.

با این همه، مخاطب ایرانی هنوز تصویر روشن و دقیقی درباره سیاست در سینما یا فیلم سیاسی ندارد. این در حالی است که با وجود تبلیغات گسترده علیه فرهنگ ایران و تهاجمی که بی وقفه از سوی دشمن ادامه دارد، پرداختن به فیلم سیاسی می‌تواند سپری از جنس سینما باشد در برابر تهاجم فرهنگی.

هزنیه نجومی هر تبلیغ در صدا و سیما

روزنامه قانون نوشت:

شنیده می شود بانک ها به عنوان مشتریان نقد و پروپا قرص تبلیغات تلویزیونی جام جهانی پای به عرصه گذاشته و با پرداخت رقم‌های سنگین، قصد تبلیغات برای برندهای خود راداشتند.

به‌گونه‌ای که حتی حاضر شده اند برای یک تبلیغ ۱۷ ثانیه در بین دو نیمه بازی های تیم ملی فوتبال کشورمان رقمی بالغ بر ۶۵۸ میلیون تومان را پرداخت کنند.بانک های خصوصی و دولتی از یک سو و برندهای معتبر و سرمایه دار داخلی نیز از سوی دیگر حاضر شده اند حتی برای تبلیغات پیش از مسابقات ایران برابر حریفان،رقمی بالغ بر ۳۳۹ میلیون تومان پرداخت کنند.

این اعداد و ارقام برای فینال جام جهانی فوتبال نیز به همین شکل و شمایل مطرح شده بنا به توییت فریدون رضوی، صدا و سیما در طول رقابت‌های جام‌جهانی،درآمدی میلیاردی از تبلیغاتی خواهد داشت که پیش از بازی ها یا بین دو نیمه پخش کرده است.

رضوی در توییت خود درباره تعرفه این تبلیغات نوشته است:«هزینه یک بار پخش آگهی ۱۷ ثانیه ای از تلویزیون در بازی های ایران و فینال جام جهانی، قبل از بازی، ۳۳۹ میلیون تومان و بین دونیمه۶۵۸ میلیون تومان است. بانک ها در صف اول سفارش، همان ها که می گویند اوضاع مالی شان خوب نیست!».

هر چند باوجودتلاشی که بانک ها در خصوص تبلیغ برندهای خود داشته اند جز تعدادی انگشت شمار، نامی از آن ها در میان نیست و تبلیغ برندهای دیگر از جمله ... بیشتر به چشم می خورد.با این تفاصیل در یک حساب سرانگشتی،هزینه هر ثانیه تبلیغ قبل از بازی، حدود ۱۹میلیون تومان و بین دو نیمه،هر ثانیه تبلیغ حدود ۳۸ میلیون تومان است.

حالا شما حساب کنید که در طول ۶۴ بازی در رقابت‌های جام جهانی،حتی ۱۵ دقیقه تبلیغ برای قبل،بعد و بین دو نیمه،چه درآمدی را برای صداوسیما خواهد داشت.

نارضایتی مریم امیرجلالی از حضور در مجموعه ضعیف «هیات مدیره»

بانی فیلم نوشت:

سریال های «متهم گریخت»، «خانه به دوش» و «ترش و شیرین» جزو مجموعه های پرمخاطب تلویزیون است که هنوز هم در بازپخش ها مورد توجه قرار می گیرد. مریم امیرجلالی یکی از بازیگران این مجموعه هاست که سال گذشته سریال «هیات مدیره» را روی آنتن داشت. وی در گفت و گویی در خصوص فعالیت های اخیرش عنوان کرد: در حال حاضر که در هیچ کاری بازی نمی کنم و مشغول استراحتم. آخرین سریالم هم «هیات مدیره» بود که قرا بود کار شش ماه به طول بی انجام و از ابتدا با من قرارداد ۶ ماهه برای آن کار بسته شد، اما بعد از یکی دو ماه گفتند کار شما تمام شد و به سلامت!

وی در ادامه درباره منتفی شدن ساخت فصل دوم آن هم بیان کرد: کار خوبی نبود و من اصلا دوست نداشتم. من فقط به دلیل حضور آقای میری به عنوان کارگردان سریال بازی در آن کار را پذیرفتم. چون کارگردان حرفه ای و با تجربه و توانمندی است. اما فیلمنامه را اصلا دوست نداشتم. البته به قول آقای میری کارگردان سریال که می گفتند سکانس هایی که من کار می کردم، سکانس های خوب و دوست داشتنی بود و مردم دوست داشتند و راضی بودند. اما متاسفانه فیلمنامه این سریال خیلی بد بود و من اصلا این کار را دوست نداشتم و به نظرم فصل دومش نباید ساخته می شد.

امیرجلالی درباره کم کاری اش در سینما و تلویزیون هم عنوان کرد: خوشبختانه من نه در سینما وابستگی هایی دارم و نه در تلویزیون. با همین حقوق بازنشستگی هم می توانم زندگی کنم، اگر کار خوبی در زمینه بازیگری به من پیشنهاد نشود. من دوست دارم کاری را بازی کنم که مردم دوست داشته باشند. نه اینکه به خاطر دیده شدن هر پیشنهادی را قبول کنم. خوشبختانه هم تا به امروز نقش هایی را که بازی کردم، دوست داشتند و این برای من خیلی مهم است.

بازیگر سریال «خاتون» درباره پیشنهاد نقش هایی که به او می شود هم گفت: دو فیلمنامه این اواخر به من پیشنهاد شده که نقش هایی که به من در این کارهای پیشنهاد شده، انگار فقط سرک کشیدن در کار است و فقط برای این است که در تیتراژ بگویند با حضور مریم امیرجلالی که البته این «با حضور» را هم برای من نمی نویسند و برای بازیگرهای تازه کار می نویسند و نام من را در سایر بازیگران می نویسند! من درد دل زیاد دارم، گرچه حرف هایم به عده ای بر می خورد که البته اصلا برای من مهم نیست. حتی در برنامه ها و جنگ های تلویزیونی مثل برنامه «دعوت» هم ما را دعوت نمی کنند! بهتر است در این باره خیلی حرف نزنم که به کسی برنخورد! به هر حال یک سریال و یک سینمایی به من پیشنهاد شده که اصلا دوست نداشتم بازی کنم. چون من دوست ندارم و تا به امروز هم در سینما و تلویزیون نقشی بازی نکردم که فقط سرک کشیدن باشد و چند خط دیالوگ.

وی همچنین درباره اولویتش نسبت به پیشنهاد سینمایی و تلویزیونی هم اظهار داشت: آن قدر که به تلویزیون علاقه مند هستم به سینما علاقه ندارم. تلویزیون ارتباط مرا با مردم نزدیک تر می کند. از طرفی نیز رفتن به سینما به دلیل هزینه های بالای تهیه بلیت، برای خانواده ها مشکل شده است. من به تلویزیون و مجموعه های تلویزیون عشق می ورزم. مدیران تلویزیون نیز باید به کیفیت مجموعه های تلویزیونی توجه بیشتری داشته باشند تا مردم به تماشای برنامه های ماهواره پیدا نکنند.

هنوز هم عده ای که من را می بینند از سریال های رضا عطاران به خوبی یاد می کنند نقش هایی که من در این سریال ها بازی می کردم. یعنی مردم هنوز هم همان سریال ها را دوست دارند و اگر چنین کارهایی ساخته شود، ماهواره کمتر تماشا می کنند. اما متاسفانه اغلب فیلمنامه ها خوب نیست و برای من به عنوان بازیگر جذابیت ندارد، چه برسد به مردم که تماشا خواهند کرد. به نظرم همانطور که گفتم باید دقت بیشتری در این زمینه شود و با تجربه ای که از سریال های خوب گذشته داریم، باز هم چنین کارهایی را در تلویزیون بسازیم. البته مردم با آن بازیگران هم خیلی خوب ارتباط برقرار می کردند و دوست داشتند. اما الان شرایط خیلی تغییر کرده است.

آخرین اخبار، رویدادها و حواشی روز سینما، تلویزیون، بازیگران و هنرمندان ایران را در صفحه‌ی اخبار منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران می‌‌توانید دنبال کنید.