به ازای هر نفری که با دعوت شما در منظوم ثبتنام میکنند 20 امتیاز میگیرید.
لینک دعوت:
به گزارش منظوم؛ مرجع سینما و تلویزیون ایران، برخی از مهمترین گزارش ها و تحلیل های مطبوعات و رسانه های خبری کشور را در ادامه بخوانید.
محدودیت های باران کوثری ادامه دارد
فیلم سینمایی «عرق سرد» این روزها با سالنهای محدودی در سینماهای کشور اکران میشود و باران کوثری، بازیگر نقش اصلی آن و همچنین کارگردان از شرایط نابرابری که برای نمایش این فیلم به وجود آمده گِله دارند و نگران ادامه این وضعیت و تسری آن به دیگر شهرها هستند. سهیل بیرقی در جدیدترین مصاحبه خود اقدامات حوزه هنری در مقابله با «عرق سرد» را نابخشودنی عنوان میکند.
بیرقی درباره اینکه آیا پیش از شروع اکران «عرق سرد» از تحریم حوزه هنری مطلع بوده است؟ گفت: «همه اینها مسائلی بود که ما در شروع اکران با آنها مواجه شدیم و فروش فیلم را هم بسیار تحت تاثیر قرار دادند چون اصلا فکر نمی کردیم در مقایسه با دیگر فیلمهای در حال اکران، فضا تا این حد نابرابر شود.»
تحریم حوزه هنری بطور رسمی اعلام نشده است
او همچنین افزود: «حوزه هنری یک روز قبل از آغاز اکران و با وجود اینکه فیلم را دیده بود، اعلام کرد آن را در سالنهای خود نمایش نخواهد داد. این مسئله به طور رسمی هم اعلام نشده و فقط به دفتر پخش پیغام داده شد. ما هم هر چه تلاش کردیم با آنها جلسه بگذاریم، موفق نشدیم و حتی نتوانستیم تلفنی صحبت کنیم. درواقع آنها فقط یک پیغام دادند و بعد تمام 97 سالنی را که برای «عرق سرد» داشتند، از ما گرفتند و حتی چند روز بعد از اکران که پردیس «هویزه» مشهد به حوزه هنری واگذار شد، اولین کاری که کردند پایین آوردن فیلم «عرق سرد» بود.»
تلویزیون میگوید تیزری بدهید که تصویر باران کوثری نباشد!
بیرقی در ادامه توضیح داد: «این ترتیب الان فقط ۴۰ سینما در کشور داریم و از آن طرف با تبلیغات تلویزیونی هم مسئله داشتیم که سابقه نشان داده تصویر «باران» (کوثری) را پخش نمیکنند و یکی از کارهای جدیدشان هم این است که میگویند تیزری را به ما بدهید که تصویر باران کوثری در آن نباشد، در حالی که نمیدانم وقتی نقش اصلی یک فیلم باران کوثری است چطور باید چنین کاری کرد؟! ضمن اینکه من هم زیر بار چنین سفارشی نمیروم تا تیزری را بدون بازیگر اصلی آماده کنم. براین اساس در آستانه اکران، ۲ ابزار مهمی را که میتوانستند برای جذب مخاطب بیشتر کمک کنند از دست دادیم ولی مردم استقبال خوبی کردند و آمار روزانه رشد فروش را نشان میدهد.»
باران کوثری هم درباره اینکه آیا تا به حال پیگیر شده چرا تلویزیون با پخش تصویرش مخالف است؟ گفت: «از آنجایی که این موضوع برای من اهمیت نداشته و حتی اگر تلویزیون تمایلی به نشان دادن تصویر من داشته، من تمایلی نداشتهام، هیچ وقت پیگیری نکردهام اما نکته مهم در اینباره این است که اگر ما نمیتوانیم با هم کار نکنیم چه ارتباطی به پخش تیزر تبلیغاتی یک فیلم دارد؟ چون با این کار حقی از من سلب نشده و نمیشود و این بازی بچهگانهای است که حق تهیهکننده را سلب میکند. کلا شرایط طوری پیش میرود که فکر میکنم سینما مثل بچهای است که پدر و مادرش یا نیستند یا زوری ندارند و هر سازمان و ارگان و نهادی بر آن قدرتنمایی میکند.»
«عرق سرد» فمینیستی نیست
باران کوثری در ادامه با رد فمینیستی بودن «عرق سرد» تاکید کرد: «اگر حرف زدن درباره حقوق اولیه یک انسان اسمش فمینیست بودن است، هیچ ابایی ندارم که بگویم فمینیستم یا در یک فیلم فمینیستی بازی کردم، اما نکته اینجاست که «عرق سرد» درباره حقوق اولیه یک انسان صحبت میکند و این اصلا به معنای فمنیستی نیست. ضمن اینکه تماشاگران زیادی هم هستند که با شخصیت مرد داستان همذات پنداری میکنند چون تلاش شده قضاوتی در این فیلم وجود نداشته باشد.»
در بخش پایانی این مصاحبه کارگردان و بازیگر «عرق سرد» از وضعیت نابرابر اکران این با سایر فیلمهای روی پرده اعتراض کردند و بیرقی درباره این موضوع گفت: «میخواهم به حوزه هنری بگویم کاری که با فیلم «عرق سرد» کردند نابخشودنی است. چون این فیلم تمام مراحل قانونی را طی کرده، یعنی پروانه ساخت گرفته و بر اساس آن ساخته شده است، بعد پروانه نمایش گرفته و تمام مسائل و اصلاحیههایی که شورای پروانه نمایش مدنظر داشت را رعایت کرده و بعد راهی اکران شده است، اما یک روز مانده به اکران سراسری فیلم، وقتی یک سازمان پا پس میکشد و ۹۷ سالن خود را از فیلم دریغ میکند باعث میشود بخش اعظمی از سرمایه یک آدم به باد رود و این اصلا چیزی نیست که قابل جبران باشد.»
گزارش روزنامه همدلی: اکثر سینماروها مجرد هستند
روزنامه همدلی نوشت:
یکی از اصلی ترین گزینه ها برای تفریح خانوادهها در روزهای آخر هفته، سینما بود و بس. پنج شنبه و جمعه، دم درِ سینماها صف می بستند تا ساعتی فارغ از غم دنیا لم بدهند جلوی پرده نقره ای و بخندند، گریه کنند و حتی بترسند. برای خیلی های شان فرقی نداشت فیلم روی پرده، درام است یا کمدی، فقط می خواستند دور هم بنشینند و فیلمی ببینند.
برای «سینمارو»های حرفهای، داستان اما فرق داشت، سینما یک عشق بود، روزها و شاید ماه ها انتظار می کشیدند فیلمی روی پرده بیاید که در موردش نقدها خوانده اند و شنیده اند. اصلا اعتیاد پیدا کرده بودند به سالن های تاریک سینما و تجربه رقص نگاتیوها روی پرده ای بزرگ با صدایی که در هیچ تلویزیون و باند و بلندگویی پیدا نمی شد و نمی شود. حالا اما شرایط کمی متفاوت از گذشته است.
قیمت بلیت ها در سال 1397 بالا رفت و از طرف دیگر مشکلات اقتصادی، سفره مردم را کوچک کرد؛ اتفاقی که در وهله اول کالاهای فرهنگی را از سبد خانوار حذف می کند و بالطبع سینما می رود در انتهای لیست خانواده ها.
سینمای دو نفری، صد هزار تومان!
بلیت سینما در سال جاری شده 15 هزار تومان، یعنی یک زوج جوان که هنوز فرزندی ندارند، تماشای یک فیلم در سینما برای شان 30 هزار تومان آب می خورد، هزینه رفت و برگشت شان هم اگر حدودا 20 هزار تومان شود، با خرید اندک تنقلات یا صرف غذایی در بوفه و رستوران سینماها نزدیک به صد هزار تومان خرج روی دست شان می گذارد؛ صد هزار تومانی که ترجیح می دهند نگهش دارند برای روز مبادا و خرج هایی ضروریتر.
سال هاست سه شنبه ها، بلیت سینما، نیم بهاست، میانی ترین روز هفته را تخفیف می دهند تا مردمی که درگیر کار و مدرسه و دانشگاه هستند را به سالن ها بکشانند. البته پدرهای خسته از کار طبیعتا به ندرت می توانند در چنین روزی، خانواده را با خود به سینما ببرند چرا که فکر فردا صبحش را می کنند و کوفتگی و خواب آلودگی در محیط کار را!
کمرنگ شدن استقبال مردم از فیلم های روی پرده، دو سینمای بزرگ و معتبر پایتخت را به فکر انداخت، یک روز دیگر را به فهرست روزهای نیمبها اضافه کنند تا شاید بار دیگر سالن های سینما رونقی بگیرند؛ ابتدا «کورش» و بعد «آزادی» قیمت بلیت های سینما را در روزهای شنبه هم نیم بها اعلام کردند تا تکانی بدهند به گیشه هایی که با شیبی ملایم در سرازیری کاهش فروش قرار دارند.
سینماروها مجردند!
در حال حاضر بیشتر جمعیت «سینمارو»ها را مجردها تشکیل می دهند. هر چند جامعه آماری دقیقی در دسترس نیست و نمی توان تعداد افراد متاهل را با اعداد مشخص از مجردها جدا کرد اما نگاهی به اطراف مان نشان می دهد میزان قابل توجهی از «سینمارو»های حرفه ای بعد از ازدواج، دیگر سینما را به عنوان جزئی جدایی ناپذیر از زندگی خود نمی بینند.
«آرش»، کسی بود که بلیت تمام فیلم های جشنواره فجر را می خرید و برای تماشای فیلم های اسکاری صبر نمی کرد و حاضر بود نسخه ضبط شده از روی پرده را دانلود کند و ببیند. او نقدهای فیلم ها را هم دنبال می کرد و سعی داشت هیچ فیلم خوبی را از دست ندهد، اما بعد از ازدواج، تمرکزش روی پرداخت به موقع اجاره خانه و تامین مایحتاج ضروری زندگی است.
میگوید مدت هاست به سینما نرفته و آخرین بار هم با همسرش به تماشای فیلمی خانوادگی در سینما نشسته است. «مهران» هم شرایط مشابهی داشت و حداقل هفته ای یک بار به سینما می رفت، معتقد بود هر فیلمی ارزش دیدن ندارد و اسم کارگردان و بازیگران اثر برایش اهمیت زیادی داشت.
حالا ازدواج کرده و پسرش هم چند ماهی است به دنیا آمده، می گوید دیگر وقتی برای رفتن به سینما ندارد اما نمی تواند بر وسوسه تماشای فیلم هم غلبه کند، بنابراین هفته ای یک بار از سوپرمارکت محله شان، هر چه نسخه CD و DVD از فیلمهای جدید آمده را می خرد و در خانه همراه با خانواده تماشا می کند.
خرجهای ضروریتر از سینما
«مهدی» یک خبرنگار است؛ پسری سی و چند ساله که می گوید تنها به یک خاطر تاکنون ازدواج نکرده؛ سینما! حوزه تخصصی اش سینماست و نقد فیلم می نویسد، با سینماگران مصاحبه می کند و چشم از آخرین اخبار مربوط به هالیوود برنمیدارد.
معتقد است ازدواج نمی گذارد سینما را دیگر به صورت تخصصی دنبال کند و بعد از تاهل دیگر یک خورهی سینما نیست! مجردها هر چند دغدغههای مخصوص به خود را دارند اما «سینمارو»هایشان، علاقه فرهنگی خود را تا حد امکان از لیستشان حذف نمی کنند ولی متاهل ها بنا به دلایل مختلف که مهم ترین شان، اقتصادی است، بخش کمتری از جمعیت مخاطبان سینما را تشکیل میدهند و درآمد ماهانه را خود که در بازار پر پیچ و خم دلار، روز به روز لاغرتر می شود، برای خرید اقلام ضروری تر نگه می دارند و سینما را از دور تماشا می کنند!
انتقاد کیهان از عادل فردوسی پور
کیهان نوشت:
برخلاف شایعهسازی مجری برنامه «90» این برنامه فقط این هفته و بهخاطر پخش زنده مسابقات لیگ ملتهای اروپا پخش نمیشود و از هفته آینده، طبق روال روی آنتن خواهد رفت.
باز هم عادل فردوسیپور حاشیهساز شد. خبر پخش زنده یکی از مسابقات مهم لیگ ملتهای اروپا و همزمانی پخش آن با برنامه «90» و در نتیجه لغو پخش این برنامه در این هفته، با رفتارهای عجیب فردوسیپور همراه شد، به طوری که وی در گفت وگو با یک رسانه بیان کرده که «کارهای برنامه را طبق روال انجام میدهد» و یعنی چنین تصمیمی را قبول ندارد! فردوسیپور بارها نشان داده که علاقه دارد خودش را تافته جدا بافته نمایش دهد و حتی طوری وانمود کند که گویی قرار است برنامه از وی گرفته شود!
متأسفانه مجری حاشیهساز برنامه «90» بارها خارج از قاعده رفتار کرده که این رفتار غیرحرفهای، برای صداوسیما دردسرهایی را ایجاد کرده است.
کیهان: چرا صدا و سیما اینقدر خودش را تکرار میکند، حتی در برنامههای ضیا و رشیدپور!
کیهان نوشت:
وجود برخی از برنامههای خاص اجتماعی و خانواده محور در سیمای جمهوری اسلامی ایران بسیار کار پسندیده و مخاطبپذیری است که قشرهای مختلف مردم کشورمان خواهان پخش چنین برنامههایی از رسانه ملی بوده و هستند.
اما گاهی شاهد شبیهسازی برنامه یک شبکه در شبکه دیگر هستیم. اتفاقی که ممکن است مخاطب، آن را بیاحترامی به خود قلمداد کند، با دیدن شبیهسازی یک برنامه، اعتمادش از آن شبکه از دست بدهد. برنامههای زندهای چون «ماه عسل» و «حالا خورشید» شبکه سه سیما و همچنین برنامه «فرمول یک» شبکه یک سیما از جمله برنامههای ویژه خانوادگی و اجتماعی با حال وهوای مردمی هستند که هر کدامشان محتوا و فضای خاص خود را دارند. حتما کسانی که این برنامهها را تولید میکنند کاملا به فضاسازی و آیتمهای آن آشنایی کامل دارند و هرگز دوست ندارند که برنامههای آنها برای مردم کلیشهای و تکراری باشد و به خاطر همین موضوع احتمالا تلاش میکنند تا تفاوت عمدهای بین برنامههای آنها با دیگر برنامههای اجتماعی شبکهها دیده شود و بر تازه بودن موضوع برنامه هم تاکید دارند.
اما اخیرا در پخش زنده شبکههای سه و یک سیما در برنامه «حالا خورشید» و «فرمول یک» شاهد همان مشکل شبیهسازی هستیم که یک محتوا در دو برنامه تکرار میشود. به طور مثال، میهمانی که در برنامه «حالا خورشید» حضور پیدا کرده بود با همان حال و هوا در برنامه «فرمول یک» هم حاضرشد و در واقع تکرار در تکرار شد. البته این یک مصداق بود و در دیگر برنامههای گفتوگو محور هم شاهد اتفاقات مشابهی هستیم. مثل مسابقههای تلویزیونی که اکثر این نوع برنامهها کاملا شبیه هم تولید واجرا میشوند و هیچگونه خلاقیت و ابتکاری درآنها به چشم نمیخورد. اخیرا هم در شبکههای مختلف صداوسیما از چهرههای معروف سینما، تئاتر و تلویزیون و هنرپیشهها برای اجرای مسابقههای تلویزیونی بهره برده میشود که متاسفانه همه آنها شبیه به هم این مسابقهها را اجرا میکنند و تازگی خاصی برای مخاطبان ندارد.
یکی از معضلات حال حاضر صداوسیما موضوع بودجه برنامهسازی است که با توجه به این مورد مهم نیاز مبرم به استفاده از حامیان مالی و اسپانسرهاست که حالا آنها وارد این عرصه شدهاند و به نوعی دربرنامه سازی حضوری پررنگ وموثر دارند. البته به نظر میرسد حمایت و پشتیبانی از برنامهها از سوی اسپانسرها و حامیان مالی از کیفیت برنامهها بکاهد و باید اذعان کرد که کیفیت فدای کمیت میشود و علیرغم تلاشهای فراوان دستاندرکاران و به ویژه مجریان برنامهها درخصوص حفظ کیفیت برنامه اما متاسفانه دربرخی از موارد شاهد مشکلات این چنینی در محتوای این برنامهها هستیم که به آن برنامه لطمه وارد میکند.
شباهت برخی از سوژهها و موضوعات در چند برنامه از شبکههای مختلف یقینا مخاطب را سردرگم میکند و برنامه دستخوش ریزش مخاطب میشود. سوژههای تکراری و شبیه به هم، داستان آدمهایی که دارای یک قصه هستند و بازگویی آنها در سه یا چهار برنامه تلویزیونی با یک محتوا برای بیننده تلویزیون کسالتآور است و میطلبد که مسئولان و مدیران رسانه ملی که در تولید برنامههای سیما دست دارند در این خصوص دقت بیشتری کنند و حساسیت نشان دهند. کیفیت و محتوای خوب برنامهها یقینا میتواند در برنامهسازی فاخر در صداوسیما کمک کند و به ارزش کیفی شبکهها بیافزاید.
بهتر است که هر برنامهای با هویت و شناسنامه خاص خود در سیما تولید و پخش شود و از شبیه سازی و تکرار برنامهها خودداری به عمل آید. اگرچه امروز صداوسیما برای ساخت یک برنامه میبایست از حامیان مالی سود ببرد اما به چه قیمتی؟ ما حق نداریم که به هرقیمتی برنامه بیمحتوا و تکراری را به مخاطب عرضه کنیم. بینندگان و مخاطبان برنامهها انسانهای فرهیخته با فرهنگ و آگاهی هستند که مرتب برنامههای شبکههای صداوسیما را زیر نظر دارند و با کوچکتریناشتباه از سوی دستاندرکاران برنامههای شبکهها یقینا مطالبهگر حق خود از رسانه ملی خواهند بود. مسئولان و مدیران برنامهساز شبکهها باید بدانند که آن سوی تلویزیون یقینا مردم ما همان کارشناسانی هستند که کارشان را رصد میکنند و باید تلاش کنند که کالای فرهنگیشان به طور مطلوب به مخاطب ارائه شود.
آخرین اخبار، رویدادها و حواشی روز سینما، تلویزیون، بازیگران و هنرمندان ایران را در صفحهی اخبار منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران میتوانید دنبال کنید.