چرا فقط ایتالیا؟

کاوه صباغ زاده، پسر مهدی صباغ زاده که اولین اثر خود را به تهیه کنندگی پدرش جلوی دوربین برده است، فیلم خود را ترکیبی از کمدی موزیکال و فانتزی دانسته که ویژگی های هیچ یک را به طور کامل ندارد. گفته صباغ زاده درست است و فیلم به طور کامل در تعریف هیچ یک از این ها نمی گنجد. موسیقی های استفاده شده در فیلم اکثرا ایتالیایی هستند که در بسیاری موارد در پیشبرد داستان نقشی ندارند، بار داستان را بر دوش نمی کشند و به دلیل زبان ایتالیایی آن ها ، مفهومی را به مخاطب فارسی زبان منتقل نمی کنند . به علاوه حتی توسط شخصیت های فیلم نیز اجرا نمی شوند و تنها در برخی موارد، شخصیت ها، عبارت های کوتاهی از متن آهنگ را لب می زنند.

پشت صحنه فیلم ایتالیا ایتالیا

همچنین کمدی فیلم در حد کمدی های کم مایه کلامی باقی مانده و بعضا با دستمایه قرار دادن برخی موضوعات، از آن نیز نازل تر می شود. ضمن این که لحظه های تلخ و دعواهای پر سر و صدای زوج فیلم بسیار پررنگ تر از لحظات طنز فیلم هستند. و اما نقاطی که این فیلم را به ژانر فانتزی پیوند زده است، تنها تخیلات و افکار گاه و بیگاه نادر است که عموما با موسیقی های ایتالیایی همراه می شود.روایت داستان سیر خطی ندارد و عقب و جلو رفتن مداوم در زمان از جایی مخاطب را دچار سردرگمی می کند. با این حال بازی ها طبیعی و خوب از آب در آمده است. اشاره های فرامتنی و دیالوگ های فراوان اعتراضی در فیلمی دو ساعته که دائما در موسیقی و تصویر به ایتالیا ادای دین می کند، نشان از ورود پرهیاهوی فیلمسازی دارد که از همین اثر اول، هدف خود را بی پرده به تصویر کشیده است. ایتالیا ایتالیا را می توان فریاد بلند یک فیلمساز فیلم اولی دانست که در بدو ورود تمام قد به احترام ایتالیا و پشت به کشورش ایستاده.

شما نیز می‌توانید نقدها و یادداشت‌های خود درباره آثار سینما و تلویزیون را با نام خودتان در منظوم (معتبرترین مرجع نقد سینما و تلویزیون ایران) منتشر کنید. هم‌اکنون مطالب خود را به آدرس ایمیل Admin@Manzoom.ir برای ما ارسال کنید.

نقد، یادداشت، تحلیل، بررسی و معرفی منتقدین از فیلم‌های سینمایی، سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ایرانی را در صفحه نقد فیلم سایت منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران بخوانید.  [منظوم تنها ناشر نقدها است و این به معنای تایید دیدگاه منتقدان نیست.]