مرتضی اسماعیلدوست : وجود موقعیتهایی گروتسک به روش مارتین مک دونایی که طنز تلخی از موقعیتهای گرفتار آمده میان فضایی کمیک و غمی نهفته در چینش روایی دارند، «متولد 65» را به مسیری قابل توجه برده و رفتار کاراکترها به خوبی منعکسکننده فاصله طبقاتی آنهاست...
18 بهمن 1394
برخلاف تصور ابتدایی، فیلم اولی «متولد 65» با همه ضعفهای فیلمنامهای از بسیاری ساختههای این جشنواره، اجرای بهتری یافته است و مجید توکلی با ترسیم شخصیتهایی قابل لمس که میخواهند حتی برای ساعاتی طعم خوش خوشبختی را بچشند، اگر هم نتوانسته اثری قابل تامل بسازد، حداقل فیلمی قابل تحمل را به بار نشانده است.
وجود موقعیتهایی گروتسک به روش مارتین مک دونایی که طنز تلخی از موقعیتهای گرفتار آمده میان فضایی کمیک و غمی نهفته در چینش روایی دارند، «متولد 65» را به مسیری قابل توجه برده و رفتار کاراکترها به خوبی منعکسکننده فاصله طبقاتی آنهاست اما حفرههای موجود در فیلمنامه اولین اثر مجید توکلی را در میانه دچار اختلال میکند و خلق موقعیتهای گسترده و مهیج که میتوانست ادامه یابد، با روایت عاشقانه فیلمساز خیلی ساده رها میشود.
داستان دختر و پسر جوانی را روایت میکند که با رویای پولدار شدن، خود را در شخصیتهای مختلف اجتماعی جا میزنند و از این طریق میخواهند به خواستههای خود برسند. آنها به طور اتفاقی به عنوان خریدار به ساختمانی مراجعه میکنند، ولی در ادامه با حقایقی رو به رو میشوند که...