عشق، سرایت می‌کند

داستانک‌ها و پرسوناژها هر کدام خصوصیات روحی و اخلاقی، گرفتاری‌ها، مشکلات، آرزوها و حسرت‌های خود را دارند. مهم نیست هر کاراکتر چقدر از لحاظ زمانی در فیلم حضور دارد، چون فیلم فصل نرگس با تک‌تک ِ این کاراکترها که معنا یافته است. چه کاراکترهایی که در فیلم حضور فیزیکی دارند و چه کاراکترهایی که حضور معنوی دارند، به‌مانند زنده یاد خانم «عسل بدیعی». بازی‌ها روان و خیلی خوب است. در فیلم آینه‌های روبه‌رو خانم آذربایجانی ثابت کردند که می‌توانند به‌خوبی از بازیگران فیلم‌شان بازی بگیرند و در فیلم فصل نرگس هم دوباره شاهد این توانایی هستیم. فیلم زنانه است و قهرمان داستان، زنان هستند و به طبع همین زنانه بودن، لطافت در فیلم موج می‌زند. لوکیشن‌ها با دقت انتخاب شده‌‌اند و طراحی صحنه و لباس، در مورد کاراکترها و فضای زندگی، کاری و روحی‌شان اطلاعات خوبی به بیننده منتقل می‌کند.

در فیلم، به زبان شیرین آذری توجه ِ خاص شده است. سرزنده‌‌ترین کاراکتر فیلم، آیلا، آذری‌ست و در برابرش مغرورترین و لج‌بازترین کارکتر، سپیده (شایسته ایرانی) هم آذری‌ست. جدا از نام سولماز (شیرین اسماعیلی)، اسم گربه‌ی فیلم فصل نرگس هم «قره»، به معنای سیاه است. کلیه‌ی اسامی فیلم، دل‌چسب و زیباست و تنها مشکل من با فیلم فصل نرگس، شوم جلوه دادن گربه‌ی سیاه کوچک است و بهتر است آن را فقط نماد در نظر بگیریم. فیلم فصل نرگس سادگی و بی‌آلایشی را ستایش می‌کند، در برابر خودخواهی، غرور و شتابزدگی جبهه می‌گیرد و همه‌ی ما را به عشق دادن و عشق گرفتن تشویق و ترغیب می‌کند، بدون این‌که مبتلا به شعارزدگی باشد و در رابطه با یک کار بزرگ و بشر دوستانه وارد حیطه‌ی اعتقادات و باورها شود. خانم آذربایجانی فیلمی جهان شمول ساخته است و هنر را در جهت خیرانه و شرافت‌مندانه، برای طلوع هر چه بیشتر عشق و عاطفه در همه‌ی جوامع، از جمله جامعه‌ی خودمان به‌کار گرفته‌اند.

شایسته ایرانی در فیلم فصل نرگس

فیلم پر از احساس است و اوج آن احساسات را مخاطب بعد از اتمام فیلم و فکر کردن به قصه و آدم‌هایش درمی‌یابد. ما هر روز با دوستان و آشنایان‌مان از خودمان و دیگران سخن می‌گوییم. دیگرانی که هر روز از کنارشان می‌گذریم، بدون این‌که بدانیم همه‌ی ما با هم در ارتباط هستیم و از هم تأثیر می‌گیریم. مثل زمانی که آیلا از کنار ماشین گیسو (ریما رامین‌فر) گذشت. هر دو در پی حل مشکل‌شان بودند و در فکر سرانجام کارشان بدون این‌که بدانند با هم پیوندی دارند، پیوندی که نرگس (شبنم گودرزی) دلیل آن است و یا سکانسی که گیسو و همسایه‌اش (گوهر خیراندیش) با هم از دختری حرف می‌زنند که دوستش خودکشی کرده بود و نمی‌دانند که آن «دوست»، چه لطفی در حق آن‌ها و بچه‌های تحت حمایت گیسو کرده است. شاعرانگی حتی بعد از اتمام فیلم فصل نرگس، ادامه دارد. موسیقی ِ گوش‌نواز آقای ستار اورکی بر مؤثر بودن و لطافت فیلم افزوده است. تصاویر نهایی ِ فیلم، دیدن آن چهره‌های زیبا و دوست‌داشتنی، شایسته‌ترین انتخاب برای اتمام قصه‌ی عشق نرگس بود.

فیلم فصل نرگس، با رویکردی بشر دوستانه و عاشقانه، ثابت می‌کند که اگر به یکدیگر محبت کنیم، احترام بگذاریم و عشق بورزیم، تمام این خوبی، تمام این عاشقی‌ها، جامعه را رو به تعالی پیش می‌برد و خوبی و مهر، به تک‌تک‌مان باز می‌گردد. بله، گویی عشق ِ حقیقی، از یک تن به چندین تن دیگر سرایت می‌کند و ای کاش، همه‌ی ما، دچار به هنر عشق ورزیدن باشیم. به قول حضرت مولانا:

« ای زندگی تن و توانم همه تو / جانی و دلی ای دل و جانم همه تو »

« تو هستی من شدی از آنی همه من / من نیست شدم در تو از آنم همه تو »

زندگی همه‌مان، پر از عشق و نرگس باران باد.

شما چقدر با این مطلب موافق هستید؟ نظر شما درباره این مطلب و اثر چیست؟ نظر خود را در پایین همین صفحه بنویسید. [منظوم تنها ناشر نقدها است و این به معنای تایید دیدگاه منتقدان نیست.]

شما نیز می‌توانید نقدها و یادداشت‌های خود درباره آثار سینما و تلویزیون را با نام خودتان در منظوم (معتبرترین مرجع نقد سینما و تلویزیون ایران) منتشر کنید. هم‌اکنون مطالب خود را به آدرس ایمیل Admin@Manzoom.ir برای ما ارسال کنید.

نقد، یادداشت، تحلیل، بررسی و معرفی منتقدین از فیلم‌های سینمایی، سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ایرانی را در صفحه نقد فیلم سایت منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران بخوانید.