چگونه همه مشکلات جامعه را در دو ساعت بررسی کنیم

اگر حوصله و اعصاب دارید و می‌خواهید نسخه ای دیگر از فیلم فروشنده را با بازیگران متفاوت ببینید، به تماشای «جاده قدیم» اثری از خانممنیژه حکمت بروید، فیلمی که با یک افتتاحیه نسبتاً خوب و پر از شخصیت آغاز می شود و پس از آن گره‌افکنی قصه، که همان تجاوز به مادر خانواده است اتفاق می افتد و فیلم هرچه می کند جلوتر نمی رود که نمی رود.

فیلم با ادعای روانکاوی دست روی معضلاتی از جامعه می گذارد که پرداخت هر کدام از آن ها به تنهایی می تواند دستمایه ساخت اثری سینمایی قرار گیرد، از تجاوز گرفته تا دخالت بزرگترها در زندگی فرزندان و حتی مفاسد اقتصادی و برجام و زندانیان سیاسی، گویی برای کارگردان تفاوتی نداشته که حرف فیلم اش در سطح شعار باقی بماند یا این که اندکی جنبه درام به خود بگیرد.

به دنبال مرد خوب هم در فیلم نگردید، چون ما گشتیم نبود، البته یک مرد خوب بود، مهرداد، که او هم فقط عکسش را در قاب می بینیم، طبق شواهد مهرداد یک زندانی سیاسی که تا زمان حضور و زنده بودنش همه چیز خوش و خرم بوده و همه دور هم بودند، اما بدبختی ها از زمانی شروع شده که او رفته، گویی همه مشکلات خانواده به 40 سال قبل و رفتن مهرداد بر می‌گردد!

فیلم پر است از دیالوگ ها و صحنه های بیرون زده و سطحی، این حد از جفا در حق زنان جامعه چند سالی است که به شعاری ترین حالت ممکن توسط پرچم داران فمینسم در ایران به تصویر کشیده می‌شود، دریغ از اندکی خلاقیت در قصه گویی و کارگردانی.