تلاش برای فتح گیشه

این روزها فیلمی‌تحت عنوان دشمن زن بر پرده سینما‌های کشور است و به خاطر چهره‌هائی که در آن ایفای نقش می‌کنند انتظار می‌رود از فروش خوبی برخوردار باشد. شگرد کاسبی در سینمای ایران به واسطه همین بهره گرفتن از بازیگران چهره و افراد صاحب نام ریشه تاریخی دارد و ربطی به این دهه و دهه‌های قبل تر هم ندارد. اصولاً یکی از هنرهای ایرانیان برای پولسازی سنجیدن وضعیت بازار است. شما اگر گذرتان به بقالی محله هم خورد احیاناً سطح دانش اقتصادی سینما و آن بقال محترم را بهتر لمس خواهید نمود. این دانش یک دانش ذاتی است و فکر نمی‌کنم در هیچ جای دنیا چنین نبوغی در یک سطح معمولی و یکنواخت در کاسبان آن کشور وجود داشته باشد.

سام درخشانی و بهاره کیان افشار در فیلم سینمایی دشمن زن

نکته دیگری که قبل از بررسی این فیلم می‌بایست به آن بپردازیم کمبود کارگردان و نویسنده خلاق در سینمای ایران است. نه اینکه چنین هنرمندانی وجود ندارند بلکه در کمال تاسف باید گفت که میدانی به آنها داده نمی‌شود که حضور داشته باشند. اگر امروز شاهد هستیم که انگشت شماری از مردم به واسطه کارگردان یا نویسنده به سینما رجوع می‌کنند به واسطه این است که جوّ حاکم بر سینما و رسانه‌هایی مثل تلویزیون اسباب چنین معضلی را به وجود آورده اند؛ در حالی که در سینمای‌هالیوود و یا سینماهای مطرح دنیا یک فیلم را به واسطه نویسنده یا کارگردان آن می‌شناسند.

ایراد کار روشن است. چون ما با یک سیستمی‌مواجه هستیم که مدیران آن برنامه مدوّنی در قبال حیات هنرمند ندارند. و اصلا تنها چیزی که برای آنها مهم نیست سرنوشت هنر و هنرمند است و  این اجحاف به همان مقدار نیز نسبت به پیشکسوتان روا داشته می‌شود.

سام درخشانی و بهرنگ علوی در فیلم سینمایی دشمن زن

فارغ از این مباحث باید گفت که دشمن زن فیلمی‌است که به لحاظ محتوا به شدت ضعیف و تهی است و به هیچ وجه از قصه برخوردار نیست. به طوری که مخاطب احساس می‌کند خیلی از دیالوگ‌ها لحظه ای و آنی به زبان بازیگر گذاشته می‌شود. و به همین واسطه احساسی بین دیالوگ‌های بازیگر و مخاطب به وجود نمی‌آید.  اگر چه کارگردان در تلاش است که فرمت سینمائی این فیلم را در یک قالب کمیک درآورد ولی چون از دیالوگ طنزآمیز برخوردار نیست به ضعف فیلم می‌افزاید و همین قضیه باعث تجزیه شدن هر چه بیشتر ساختار می‌شود.

فیلم «دشمن زن» شخصیت پردازی موهومی‌دارد و تعداد کاراکترهای اضافی چنین ساختاری را بیش از پیش به تحلیل می‌برد. کما اینکه سکانسها و دیالوگ‌های بی ربط فراوانی در آن دیده می‌شود که به نظر می‌رسد به خوبی تدوین نشده است.

 الناز حبیبی و گوهر خیراندیش در فیلم سینمایی دشمن زن

ورود جواد یساری به دنیای سینما با فیلم دشمن زن باعث محبوب شدن این فیلم شد و تا حدودی توانست این کاستیها را از نظر مخاطب جبران نماید. اما اگر بخواهیم قضاوت عادلانه ای در مورد این فیلم داشته باشیم باید جدا از رخدادهای تکراری و همان کنش و واکنش‌های معمول زن و مرد کارگردان را به واسطه بعضی از جسارتهائی که به خرج داده است تحسین نمود. چرا که توانسته است در چنین حال و هوائی تا مرز عقاید فمینیستی پیش برود و ظریفانه روی یک لبه تیز قدم بزند.

شما چقدر با این مطلب موافق هستید؟ نظر شما درباره این مطلب و اثر چیست؟ نظر خود را در پایین همین صفحه بنویسید. [منظوم تنها ناشر نقدها است و این به معنای تایید دیدگاه منتقدان نیست.]

شما نیز می‌توانید نقدها و یادداشت‌های خود درباره آثار سینما و تلویزیون را با نام خودتان در منظوم (معتبرترین مرجع نقد سینما و تلویزیون ایران) منتشر کنید. هم‌اکنون مطالب خود را به آدرس ایمیل Admin@Manzoom.ir برای ما ارسال کنید.

نقد، یادداشت، تحلیل، بررسی و معرفی منتقدین از فیلم‌های سینمایی، سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ایرانی را در صفحه نقد فیلم سایت منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران بخوانید.