اگر نبرد خلیج‌ فارس هالیوودی بود...

اگر «نبرد خلیج فارس» را آمریکایی‌ها می‌ساختند و رویارویی آمریکا و ایران را در آن به تصویر می‌کشیدند چه می‌شد؟ در جشنواره‌های کن و اسکار سردست‌اش می‌گرفتند و برایش جا خالی می‌کردند. در کشورهای مختلف و در سینماهای مختلف اکران‌اش می‌کردند. بچه‌های مدرسه‌ای را به دیدن‌اش می‌بردند تا آینده‌ای مطلوب و آرمانی را برای آنها ترسیم کنند. بازی کامپیوتری نبرد خلیج فارس ساخته و عرضه می‌شد. عروسک، ماسک، لوازم التحریر و اسباب بازی‌های این انیمیشن روانه بازار می‌شد و ...

و اما ما در ایران چه می‌کردیم؟ در عرض یک روز زیرنویس فیلم انجام می‌شد و فیلم با کیفیت برای دانلود در ده‌ها سایت قرار می‌گرفت. همه فیلم را دانلود کرده یا از دیگری می‌گرفتیم و در همان ماه اول به تماشای رویا و خیال آمریکایی می‌نشستیم. حرص می‌خوردیم و شاید در دل می‌گفتیم آمریکا حق دارد قدرت جهانی باشد. ببین چطور تخیلات‌اش را می‌سازد و... صدها مقاله و یادداشت در فضای مجازی منتشر می‌شد. همه را متهم می کردیم. از نهادها تا حاکمیت تا فیلم سازها تا... که چرا ما از این کارها نمی‌سازیم و...

برنامه هفت یک ویژه برنامه تحلیلی می‌رفت در باب: تحلیل سینمای آینده‌نگر با نگاهی به انیمیشن ضدایرانی نبرد خلیج فارس. وزیر خارجه ایران در باب صلح جهانی و تنفر از جنگ، توئیت می‌کرد. کمپین «نه به نبرد خلیج‌فارس» راه می‌انداختیم و هی هشتگ می‌زدیم. در باب «سینما و جنگ‌های پیش رو» و «تخیل یا واقعیت‌سازی در سینما» و «سینما، پیش قراول جنگ» و «اسب تروای آمریکایی» و... سمینارها، سخنرانی‌ها و پایان‌نامه‌ها نوشته می‌شد.

خبرگزاری‌ها با کارگردان‌های مختلفی مصاحبه می‌کردند و همه به نهادها و سازمان‌ها ایراد می‌گرفتند و ادعا می‌کردند که اگر حمایت شوند طرح خوبی دارند برای جواب به فیلم نبرد خلیج فارس. چند کارگردان خبر می‌دادند که در حال آماده سازی طرحی برای پاسخ به فیلم هستند و... در اتاق فکرها و شوراهای سیاستگذاری و مدیریت‌های فرهنگی در باب پاسخ به فیلم نطق ها بیان می‌شد.
و مگر برای آرگو نشد؟

اما «نبرد خلیج فارس» دیده نمی‌شود. چون آمریکایی‌ها آن را نساخته‌اند و در آن ایرانی‌ها را تحقیر نکرده‌اند. برعکس آمریکایی‌ها در نبردی پایاپای شکست می‌خورند. قهرمان دارد. هیجان دارد. سرگرمی است. رسانه است. این یکی را «فرهاد عظیما» ساخته است. یک بچه مشهدی، با دست خالی و هزینه شخصی. فقط ۶ سالن در کل کشور این فیلم را اکران می‌کنند؛ سینما سیمرغ و پردیس هویزه در مشهد، سینما بهمن اهواز، پردیس چهارباغ اصفهان، پردیس شهر فیروزه نیشابور و سینما سپیده تهران.
این فیلم می تواند آرگوی ایرانی باشد؛ با این تفاوت که مثل آرگو دروغ نمی‌گوید.

شما چقدر با این مطلب موافق هستید؟ نظر شما درباره این مطلب و اثر چیست؟ نظر خود را در پایین همین صفحه بنویسید. [منظوم تنها ناشر نقدها است و این به معنای تایید دیدگاه منتقدان نیست.]

شما نیز می‌توانید نقدها و یادداشت‌های خود درباره آثار سینما و تلویزیون را با نام خودتان در منظوم (معتبرترین مرجع نقد سینما و تلویزیون ایران) منتشر کنید. هم‌اکنون مطالب خود را به آدرس ایمیل Admin@Manzoom.ir برای ما ارسال کنید.

نقد، یادداشت، تحلیل، بررسی و معرفی منتقدین از فیلم‌های سینمایی، سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ایرانی را در صفحه نقد فیلم سایت منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران بخوانید.