فیلمی از شاگرد زرنگ سینمای انقلاب

فیلم«سیانور»به کارگردانی بهروز شعیبی، قصۀ ترور مجید شریف واقفی به دست نیروهای سازمان مجاهدین خلق و نحوۀ شهادت اوست. سیانور فیلمی تاریخی است که به رغم وفاداری کامل به مستندات و وقایع تاریخی، بر خلاف برخی از آثار مشابه، به خوبی توانسته است با اتخاذ بیانی قصه‌گو و خلق روایتی دراماتیک، قصۀ تأثیرگذار و شگفتش را برای مخاطبان خود روایت کند.

«سیانور»فیلمی کامل و حرفه‌ای است از کارگردانی که پختگی اثرش گویی چندان نسبتی با جوانی او ندارد. طراحی صحنۀ این فیلم یک سر و گردن از آثار مشابه دیگر بالاتر ایستاده است و بازی‌ها به شکل چشم‌گیری موفق ظاهر شده است. فیلم با وجود قصۀ خوب و محکمی که دارد، با انتخاب یک روایت غیر خطی متناسب با موقعیت نقش‌ها در داستان، بر گره‌ها و تعلیق‌های قصه به شکل مؤثری افزوده است و ریتم خود را تا لحظۀ آخر حفظ کرده است.

سیانور روایتی راستین از گوشه‌ای از تاریخ شگفت این ملت است که انتقال آن به نسل‌های بعدی و آگاه‌سازی آن‌ها از هویت تاریخی خویش با آثاری چون«سیانور»ضرورتی ملی است. آثاری که ضمن اتکا به بیانی سینمایی و جذاب، توانایی نقل صادقانۀ تاریخ را نیز داشته باشند. سیانور روایت یک نقطۀ عطف مهم در تاریخ کشور است. قصۀ یک دو راهی است؛ قصۀ یک انشعاب. قصۀ جدایی همیشگی انحراف و نفاق از سرنوشت این ملت است.

سیانور فیلمی است استادانه که همۀ اجزای آن در ترکیبی متوازن، در خدمت بیان حرف اصلی فیلم و وفادار به بیان سینمایی آن است. سیانور یک کلاس فیلمسازی است از کارگردان جوانی که باید به حضور موفق او در آیندۀ سینمای ایران سخت امیدوار بود.