مرتضی اسماعیلدوست : «من» فقط برای سهیل بیرقی نویسنده و فیلمساز بوده و تبدیل به «ما»ی مخاطب و منتقد نخواهد شد، چون چیزی برای عرضه ندارد و تنها دلخوش به ایدهای شده که اتفاقا میتوانست اثری قابل توجه از آن خلق شود.
18 بهمن 1394
یکسری اتفاقات توسط کاراکتری با نام آذر با بازی لیلا حاتمی به تصویر درمیآید که مثلا شخص تیز و زرنگی است که میخواهد از هر راه مشروع و نامشروعی پول درآورد و این سکانسها همچنان ادامه دارد. فیلم به اتمام میرسد اما نویسنده هیچ نشانه و خطی به جا نمیگذارد که اصلا درد این زن چیست و او کیست؟ و اصلا فیلم درباره چیست؟
«من» فقط برای سهیل بیرقی نویسنده و فیلمساز بوده و تبدیل به «ما»ی مخاطب و منتقد نخواهد شد، چون چیزی برای عرضه ندارد و تنها دلخوش به ایدهای شده که اتفاقا میتوانست اثری قابل توجه از آن خلق شود اما باید دانست که نگارش فیلمنامه برخلاف نظر بسیاری از هنرمندمآبان کار راحتی نیست و نیاز به خلق روحی جاری در پرسوناژها داشته تا اثر جان یابد و در کالبد مخاطب چون نوایی خوش شروع به نواختن کند؛ سازی خوش با صدای اندیشه.
داستان یک زن خلافکار حرفهای به نام آذر است که با وجود همه هشدارهایی که آدمهایش به او میدهند و او را از کار کردن در شرایط خطرناک فعلی بر حذر میدارند، آذر با سماجت و اصراری عجیب دست از کارهای خلافش نمیکشد و هرچند میداند هر یک از مشتریهایش میتوانند پلیس باشند، باز هم به کارش ادامه میدهد...