به ازای هر نفری که با دعوت شما در منظوم ثبتنام میکنند 20 امتیاز میگیرید.
لینک دعوت:
«خروج» تا سکانس حمله کشاورزان به مرکز دولتی، فیلم است؛ ولی بعد از خروج کشاورزان، در بهترین حالت یک مستند است. یعنی اگر یک مستندساز همراه این کشاورزان راه میافتاد-چون داستان واقعیست- قصهها و اتفاقاتی شبیه به همین چیزی که در خروج هست، میدیدیم. در این فیلم ساختار درام شکل نمیگیرد. کشمکش جذابی نمیبینیم و خرده کشمکشهای بین شخصیتهای قصه هم چندان جدی گرفته نمیشود؛ مانند کشمکش بین رحمت و مردم عدلآباد که باعث شده بود رحمت بیرون از روستا زندگی کند.
بخاطر قابل پیشبینی بودن آخر قصه، تعلیق خاصی هم برای مخاطب ایجاد نمیشود. خروج حتی یک پایانبندی خوب که مشخصهی اصلی فیلمهای حاتمیکیا هست، ندارد. و به بدترین شکل ممکن از طریق تصاویر موبایلی نشان داده میشود.
در خروج حتی موسیقی هم چندان به کمک فیلم نمیآید.
در نهایت فیلم چند تیکهی سیاسی آن هم به زبان طنز دارد و همین!
در مورد موسیقی فیلم هم باید بگم که یه نوع موسیقی وسترن گونه ی ایرانیزه شده بود و خیلی هم عالی بود . نمی تونید انقدر بی انصاف باشید . موسیقی از نوع موسیقی فیلم های قهرمان محور بود که خودشو نشون میداد و عالی بود .