به ازای هر نفری که با دعوت شما در منظوم ثبتنام می‌کنند 20 امتیاز میگیرید.
لینک دعوت:
https://www.manzoom.ir/invite/u/
بارکد / نقد
آدمهایی که ندیدهایم
عباس غفاری : «بارکد» قصه آدمهایی است که در کنار ما زندگی می‌کنند اما آنها را نمی‌بینیم، یا سعی می‌کنیم، نبینیم. آدمهایی به ظاهر احمق که مدام درحال نظاره کردن آدم‌های به‌اصطلاح باهوشند تا کجا و در چه زمانی بتوانند، بر گرده‌شان بنشینند!
20 خرداد 1395
آدمهایی که کمتر خود را با بازی‌های بی‌مورد هر روزه زندگی قاطی می‌کنند؛ زیرا درحال نقشه کشیدنند و وقتی برای تلف کردن ندارند! «بارکد» قصه این نابغه‌های جوان است که ما زیاد جدی‌شان نمی‌گیریم؛ اما آنها برخلاف این عقیده باطل عمل می‌کنند؛ اتفاقا آنها زندگی را جدی گرفته‌اند و ما را بازی می‌دهند! حامد و میلاد دو دوست قدیمی‌اند که رفتار و سکناتشان به احمق‌ها می‌زند؛ چیزی شبیه زوج فیلم «احمق و احمق‌تر» یعنی جف دانیلز و جیم کری.
این دو جوان می‌خواهند ثروتمند شوند؛ یک شبه ره صد ساله بروند؛ پس به هر کاری دست می‌زنند، از موادفروشی گرفته تا عکاسی غیرمجاز و دزدی و... اما به هر کاری که دست می‌زدند، وضعیت خود را آشفته‌تر می‌کنند. حتی تا جایی که حامد (بهرام رادان) نامزد و عشق خود یعنی نازی (سحر دولتشاهی) را هم از دست می‌دهد آن هم به دلیل حماقت و زیاده‌خواهی خود! اما این همه قصه نیست زیرا حامد و میلاد دارند به سرمنشاء بدبختی‌هایشان می‌رسند به برج‌نشینی که برای رسیدن به آن بالا بالاها از خیلی چیزها گذشته‌اند و خیلی‌ها را زیر پاهایشان له کرده‌اند.
مردی که در تمام مراکز اقتصادی آدم دارد و می‌تواند با یک تلفن بازار عراق را هم به هم بزند. اما باز هم این تمام قصه نیست زیرا هر آدمی داستانی دارد و باید آن را تا به آخر شنید. «بارکد» فیلم خوش‌ساختی است و برای جذب گیشه ساخته شده که اتفاقا می‌تواند به‌راحتی به این هدف دست پیدا کند؛ چه اشکالی دارد؟ سینما به این فیلم‌های خوش‌ساخت برای جذب مخاطب و گردش اقتصادی نیاز دارد. مصطفی کیایی برای جذب مخاطب روش خودش را دارد به بیراهه نمی‌زند، کمدی مستهجن نمی‌سازد، سینمای بی‌خاصیت را هم دوست ندارد.
وی با نیم‌نگاهی به اتفاقات سیاسی، اقتصادی روز فیلمنامه خود را می‌نویسد و فیلمش را می‌سازد. او این‌بار نیز به مفسدان اقتصادی پرداخته اما با روش خودش. کیایی برای جذاب‌تر شدن قصه‌اش از شیوه روایت معکوس استفاده کرده است. مخاطب اگرچه در روایت حال یعنی سکانس‌های مربوط به بهرام رادان و رضا کیانیان رو به جلو حرکت می‌کند اما در قصه گذشته حامد و میلاد از انتها به ابتدا عزیمت می‌کند. همان‌طور که گفته شد فیلمساز با این روش جذابیت روایی را دو چندان کرده درضمن این‌بار قصه‌اش را با چند شخصیت محدود جمع و جور کرده تا همچون «عصر یخبندان» مجبور به زیاده‌گویی نشود.
البته در دیالوگ‌نویسی مثل همیشه از شوخی‌های آنچنانی کلامی نیز حذر نکرده که بار بیشتر این کلمات و جملات بر دوش محسن کیایی است! «بارکد» از فیلمبرداری درجه یک و استانداردی برخوردار است؛ مهدی جعفری، مدیر فیلمبرداری این اثر با انتخاب خوب زاویه، نیز تولد یک تصویربردار باهوش را نوید می‌دهد. نگاه کنید به انتخاب زاویه دوربین در مسابقه اتومبیلرانی خیابانی تا به چیره‌دستی او پی ببرید. ریتم خوب فیلم هم مدیون تدوین نیما جعفری‌جوزانی است. «بارکد» از موسیقی خوبی هم برخوردار است که ساخت آن را آرمان موسی‌پور برعهده داشته که البته توانسته برای نخستین‌بار برای پخش صدای «یاس» نیز مجوز بگیرد.
نقش‌آفرینی بازیگران فیلم نیز به اندازه و استاندارد است. بهرام رادان و محسن کیایی در به نمایش گذاشتن دو شخصیت به ظاهر احمق و کودن خوب عمل می‌کنند و تماشاگر را تا به انتها در این پارادوکس شخصیتی همراه می‌کنند.
رضا کیانیان، سحر دولتشاهی، بهاره کیان‌افشار نیز بازی‌های روانی را ارایه می‌دهند همین‌طور پژمان بازغی در نقش «سامان» پلیسی عجیب و غریب که عاشق شلیک در پای مجرمان است؛ شاید غیرمتعارف‌ترین نقش‌آفرینی بازغی در طول بازیگری‌اش همین فیلم «بارکد» است. به‌هرحال همان‌طور که گفتیم «بارکد» فیلم خوش‌ریتم و خوش‌ساختی است که برای فتح گیشه و جذب مخاطب ساخته شده که در این راه نیز بسیار موفق عمل می‌کند.
شناسه نقد : 4187692
منبع: زمان نیوز
سینا دوراندیشان: کلاژ خوش‌ساخت
میثم کریمی: نقد و بررسی فیلم بارکد
مجید رحیمی جعفری: بازگشت موفقیت‌آمیز یک فیلمنامه‌نویس
مرتضی اسماعیل‌دوست: نقد فیلم سینمایی بارکد
مهدی رعنائی: جایی برای پیرمردها نیست...
محمدرضا وحیدزاده: واترقیدن به سبک کیایی
هنوز کسی برای این مطلب نظری نگذاشته است. اولین نفری باشید که نظر می‌دهید
نظرات مردم (0 نظر)
7.2
بارکد
(1394)
پشت هر آدمی یه داستانی هست و پشت هر داستانی یه آدم، بهتره قبل از هر قضاوتی یکم صبر داشته باشیم...