مرتضی اسماعیلدوست : فیلمی سردرگم در روایتپردازی، بیپرداخت از شناسنامهدار بودن پرسوناژها، بیمایه در خلق موقعیت و ناتوان در بازیگری که تنها در ایده قابل توجه بوده و در نویسندگی فرهاد توحیدی و در اجرای کمال تبریزی به جنینی مرده تبدیل شده است.
18 بهمن 1394
اکران فیلم «امکان مینا» در ساعات پایانی روز جمعه (شانزده بهمن)، رونمایی از آخرین ساخته ضعیف کمال تبریزی در ادامه آثار چند سال اخیرش بود. فیلمی سردرگم در روایتپردازی، بیپرداخت از شناسنامهدار بودن پرسوناژها، بیمایه در خلق موقعیت و ناتوان در بازیگری که تنها در ایده قابل توجه بوده و در نویسندگی فرهاد توحیدی و در اجرای کمال تبریزی به جنینی مرده تبدیل شده است.
به ظاهر فیلم درصدد نمایانسازی تردیدها و دامنه خیانتورزی زوجی با نامهای مهران و مینا بوده که از آتش منافقانه گروهکی غیرانسانی برآمده است اما نه میتوان جز چند دیالوگ محدود و شعاری نشانی از پلیدیهای بیشمار منافقان در فیلم گرفت و نه احوال کاراکترهای عیان شده در «امکان مینا»، امکان همراهی با مخاطب مییابند. در نهایت هم قهرمانپروریهای صوری و ترمیناتوری فیلمساز در سکانس پایانی بیشتر مضحکانه جلوه یافته و در راستای کشدار کردن زمان فیلم چسبانده میشود!