قصه‌یی از عطف و غافلگیری

خلاصه داستان بدون اسپویل: ماجرای یک گروگانگیری است که در میانه داستان، مخاطب چندین بار با حقایق تازه ای رو به رو می شود، به طوری که دیگر به هیچ کاراکتر و پیش فرضی نمی تواند اعتماد کند.

سوء تفاهم همانند فیلم قاعده بازی معتمدی، بسیار لحن هجو آلودی دارد به گونه ای که شاید هنگام دیدن آن، احساس کنید، فیلمی جلف و تمسخرآمیز را می بینید.

احمدرضا معتمدی یک قصه پر از نقطه عطف و غافلگیری را نوشته و به سیاق سبک مورد علاقه خودش، آن را آراسته کرده است؛ آرایشی که شاید بسیاری از مخاطبان مثل من، آن را نپسندند.
حال و هوای فیلم شباهت زیادی به من دیگو مارادونا هستم بهرام توکلی دارد و اتفاقا تمهید داستان در داستان در هر دو فیلم، استفاده شده است. معتمدی در فضاسازی انگار از قصد می خواسته تا در همه چیز اغراق کند و حتی در فوکوس و فلوی دوربین یا نورپردازی ها ناشیانه عمل کرده است. آنقدر در لحن هجوآلود اغراق مشاهده می شود که حتی علاقه مندان به گونه پست مدرن و فیلم های برادران کوئن نیز احتمالا از این اغراق بدشان می آید.

کامبیز دیرباز و اکبر عبدی در فیلم سینمایی سوء تفاهم

از همان ابتدا با دیدن اکبر عبدی با کراوات ،سبیل مسخره، صدای زنانه و لهجه اش با خودم میگفتم واقعا این فیلمساز با سواد، چه طور به این میزان از ابتذال رضایت داده است؟ دیدن این قبیل اغراق ها دیگر بعید می دانم برای کسی خنده دار باشد. انتخاب بازیگران و بازی آن ها نیز ناشیانه است. مریلا زارعی اصلا به چنین نقشی نمی خورد، پژمان جمشیدی همان ادا های فیلم قاسم خانی را دارد وکامبیز دیرباز غیر هماهنگ با لحن فیلم بازی می کند.
با این اوصاف کارگردانی فیلم را کاملا ضعیف میدانم و در عجبم اصلا چرا فیلمساز به این اغراق ها اصرار داشته و چرا در بعضی از المان های تصویری، کاملا رئال عمل کرده که انسجام لحنش را نیز به هم بزند؟

در وانفسای فیلمنامه های بی قصه این روز های سینمای ایران، سوء تفاهم، غنیمت است. همان طور که در ابتدای فیلم نوشته شده و همان طور که در خلاصه رسمی داستان آمده، این فیلم ادراک مخاطب از واقعیت را به بازی می گیرد. شاید البته این ایده کمی کهنه شده باشد و پیش از این در فیلم های شهرام مکری و یا وقتی همه خوابیم بهرام بیضایی (لبه پرتگاه) و رادیکال تر از همه در فیلم های لینچ، مایه های بازی با واقعیت و برداشت مخاطب از رویداد ها را دیده باشیم اما به هر حال، هنوز ظرفیت بهره گیری از این ایده بالاست.
نمره من به سوء تفاهم، دو از چهار است.

شما چقدر با این مطلب موافق هستید؟ نظر شما درباره این مطلب و اثر چیست؟ نظر خود را در پایین همین صفحه بنویسید. [منظوم تنها ناشر نقدها است و این به معنای تایید دیدگاه منتقدان نیست.]

شما نیز می‌توانید نقدها و یادداشت‌های خود درباره آثار سینما و تلویزیون را با نام خودتان در منظوم (معتبرترین مرجع نقد سینما و تلویزیون ایران) منتشر کنید. هم‌اکنون مطالب خود را به آدرس ایمیل Admin@Manzoom.ir برای ما ارسال کنید.

نقد، یادداشت، تحلیل، بررسی و معرفی منتقدین از فیلم‌های سینمایی، سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ایرانی را در صفحه نقد فیلم سایت منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران بخوانید.