یک کمدی تاریخ مصرف گذشته

درباره کارگردان 

در اولین بخش از نقد فیلم پا تو کفش من نکن به سراغ کارنامه‌ی کارگردان آن می‌روریم. حسین فرح‌بخش متولد  سال ۱۳۳۸ در تهران است. شروع فعالیت سینمایی او از سال ۱۳۶۱ و با فیلم «ریشه در خون»در مقام تهیه کننده‌گی بود. فرح‌بخش سابقه طولانی  در سینمای ایران دارد و بیشتر در مقام تهیه کننده ‌گی به فعالیت در آن پرداخته است.او در مقام کارگردانی نیز فعالیت داشته و از جمله آثار او در این مقام  می‌توان به فیلم‌های: پا تو کفش من نکن (۱۳۹۴)،آب‌نبات چوبی (۱۳۹۴) و مستانه (۱۳۹۳) اشاره کرد.

بهنوش بختیاری و رضا ناجی در فیلم پا تو کفش من نکن

درباره فیلم 

در این قسمت از نقد فیلم پا تو کفش من نکن به بررسی کلی فیلم و داستان آن می پردازیم.داستان این فیلم ترکیبی عجیب از کمدی‌های دهه هشتاد است که صرفاً با تکیه بر بازیگران و بدون توجه به هیچ عنصر سینمایی دیگری ساخته می‌شدند.قصه فیلم درباره دو زوج است که  برای عقد به محضر می‌روند ولی در شلوغی محضر، در درج عقد آنها اشتباهی صورت می‌گیرد و ماجراهایی به ظاهر کمدی برای آنها اتفاق می‌افتد.

شوخی‌ها و کمدی‌های شکل نگرفته در پا تو کفش من نکن اغلب سعی در استفاده از موقعیت های جنسی دارد و در حد طنز‌های تلگرامی خود را پایین می‌کشد تا از مخاطب خنده بگیرد که در این کار هم ناتوان است.در این فیلم هنوز زنان برای ازدواج کردن و پیدا کردن همسر حاضر به انجام هرکاری هستند و مردان نیز انسان‌هایی هستند که به صیغه و این‌گونه مسائل می اندیشند.

بهنوش بختیاری و رضا ناجی در فیلم پا تو کفش من نکن

ضعف فیلمنامه 

در این بخش از نقد فیلم پا تو کفش من نکن به بررسی فیلمنامه‌ی فیلم می‌پردازیم.فیلم جدید فرح‌بخش آنچنان ضعیف است که بررسی جزئیات فیلمنامه‌ برای آن معنایی ندارد. به شکل کلی باید گفت که شخصیت‌پردازی در فیلم جایی ندارد و از بازیگران به شکل تیپ های نام‌ آشنا استفاده است.

دیالوگ‌ها به شکل عجیبی در تلاش برای خنداندن مخاطب هستند که بدون هیچ پیش ضمینه‌ و  بستری فقط بیان میشوند و حتی فرصتی برای هضم نیز به ممخاطب نمی‌دهند. فیلم ‌مجموعه‌ای از اغراق‌های بی‌دلیل و کاریکاتور‌سازی‌های جلف است که به‌مرور خسته‌کننده میشوند.

سحر قریشی و یوسف تیموری در فیلم پا تو کفش من نکن

بازی بازیگران

در این قسمت از نقد فیلم پا تو کفش من نکن به بررسی بازی بازیگران در این فیلم می‌پردازیم. ترکیب بازیگران طنز در این فیلم به جا و مناسب است، ولی ضعف فیلمنامه و کارگردان باعث از کارافتادگی این عنصر و عملاً حذف آن شده است.

نامی مثل رضا ناجی که در سال‌هایی نه چندان دور حکایت از بازیگری صاحب سبک می داد ،در سال‌های اخیر و ورود او به فیلم‌ و سریال‌های طنز بی‌ارزش افت کرده است.ضعف فیلمبرداری و برش‌های عجیب کارگردان در خلال فیلم هم بر کمبود های پا تو کفش من نکن می‌افزاید و به شدت مخاطب را در طول فیلم آزار میدهد.

بهنوش بختیاری و رضا ناجی در فیلم پا تو کفش من نکن

خلاصه نقد فیلم پا تو کفش من نکن

در بخش آخر نقد فیلم پا تو کفش من نکن به مرور کلی فیلم و نقد ‌آن می‌پردازیم. از تاریخ مصرف فیلم هایی مثل پا تو کفش من نکن چندین سال گذشته است و فیلم هایی از این دست دیگر جایی در سینما و مخاطبان آن ندارند.فیلم هایی که صرفاً بر پایه شوخی‌های جنسی شکل گرفته اند و هدفی جز گیشه و جیب مخاطب را برای خود متصور نیستند. خندیدن و خنداندن کاری بسیار شایسته و پسندیده است،اما نه به هر وسیله‌ای و نه به هر کسی.

شما چقدر با این مطلب موافق هستید؟ نظر شما درباره این مطلب و اثر چیست؟ نظر خود را در پایین همین صفحه بنویسید. [منظوم تنها ناشر نقدها است و این به معنای تایید دیدگاه منتقدان نیست.]

شما نیز می‌توانید نقدها و یادداشت‌های خود درباره آثار سینما و تلویزیون را با نام خودتان در منظوم (معتبرترین مرجع نقد سینما و تلویزیون ایران) منتشر کنید. هم‌اکنون مطالب خود را به آدرس ایمیل Admin@Manzoom.ir برای ما ارسال کنید.

نقد، یادداشت، تحلیل، بررسی و معرفی منتقدین از فیلم‌های سینمایی، سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ایرانی را در صفحه نقد فیلم سایت منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران بخوانید.