پر از سوال و پر از ابهام

کمتر پیش میاد در مورد یک فیلم قبل از دیدن آن چیزی بخوانم. ولی در مورد این فیلم کمی نظرات افرادی که به سینما رفته بودند را خوندم و فهمیدم فیلم سلاخی شده است. گرچه موضوعی که آن ها بیان کرده بودند و باعث شد کمی با احتیاط فیلم را ببینم در فیلم نبود.

رویه سانسور فیلم در جهان امری طبیعی است، چه بسا هیچکس نسخه کامل فیلم آخرین تانگو در پاریس برتولوچی را ندیده است. خیلی از فیلم های دیگه در سینماهای کشورهای مختلف به دلیل هر گونه محتوایی که با قوانین آن کشور همخوانی ندارند بن یا سانسور می شوند. حالا این سوال پیش میاد فیلم شهرام شاه حسینی که سه سال توقیف بود و به همین دلیل توجه خیلی ها را به خود جلب کرده که به سینما بروند، به چه مقدار سانسور شده است؟ این همه توقیف به چه دلیلی واقعا بوده است؟ زمانی که سینما رفتم کل صندلی ها را برانداز کردم ببینم چقدر جمعیت توی سالن شماره ۱ سینما هویزه مشهد آمدند و چقدر مخاطب دختر بین آن ها است و بعد از پایان فیلم هم چهره افراد را دقت کردم ببینم چه تاثیری گرفته اند و چی زمزمه می کنند و البته چیزی دستگیرم نشد.

رعنا آزادی‌‌ور در فیلم خانه دختر

فیلم در دو نیمه مختلف روایت می شود که اعتراف میکنم به هر دلیلی نیمه دوم حال متفاوتی داشتم. متاسفانه از نظر سینمایی نمی شود به فیلم امتیازی داد چون همه چیز گنگ است. شخصیت ها پردازش خوبی ندارند، ما در مورد سمیرا هیچ چیز خاصی جز اینکه شعر می گفته نمی دونیم. اصلا معلوم نیست کارگردان قصد بیان چه موضوعی را دارد؟ بیان روابط قبل از ازدواج؟ روابط بین دختر و پدر؟ رابطه بین دختر و یک شوهر غیرتی؟ ترویج دهنده روابط بین دختر و پسر؟ منع کننده آن ها؟ اگر موضوع مرگ سمیرا و موضوع مهمی است که به آن ختم شده است چرا اینقدر پردازش عناصر فیلم به آن سمت کم است؟ دقیقا به چه دلیل باید ما از رابطه ستاره با دوست پسرش آگاه شویم؟ تنها دلیلی که می توانم برای آن بیارم عادی نشان دادن روابطی است که بهرحال در جریان هستند ولی ارتباطی بین آن ها و موضوع اصلی فیلم نمی بینم.

باران کوثری و پگاه آهنگرانی در فیلم خانه دختر

شخصیت های اصلی که در فیلم ما با آن ها آشنا شدیم یعنی بهار و پریسا خیلی زود از فیلم خارج می شوند و با وجود تاکید بر اینکه دوستشان نه بیماری قلبی داشته و مرگش مشکوک است ولی تعقیب ماجرایی از سوی آن ها نمی بینیم. این فیلم که حداقل از دیدگاه من می توانست بهتر پردازش داشته باشد رها می شود. جسته و گریخته از شخصیت ها اطلاعاتی داریم، پدری که بعد از مرگ مادر تاکسی می خرد و تاکید خاصی بر روابط دخترهایش دارد ولی می بینیم که ستاره (اگر اشتباه نکنم) دختر کوچک فیلم دارای دوست پسر است، بهار هم همینطور و بیننده می تواند حدس بزند شاید سمیرا هم در گذشته با پسری دوست بوده است. ولی کارگردان روی هیچکدام از این موارد برای نتیجه گیری مانور نمی دهد و تنها موضوع برجسته این فیلم به رفتن به دکتر زنان ختم می شود و سر نخی که بیننده می تواند مرگ سمیرا را به آن ربط دهد. پایان فیلم و یورش مردم به سوی صحنه ای که فقط حامد بهداد آن را می بیند حدس و گمان های بیننده را بیشتر میکند.

حامد بهداد در فیلم خانه دختر

آیا شخصی که مردم به سوی او حمله می کنند و اتفاقی برایش رخ داده است سمیرا است؟ اگر سمیرا است و تصادفی کرده و یا به هر دلیلی فوت شده است چرا شوهرش بعدا از این ماجرا چیزی نمی گوید؟ اگر هم سمیرا نیست دلیل نگاه های حامد بهداد چیست؟ فیلم خانه دختر یقینا فیلم خوبی می توانسته باشد و اگر نسخه کاملی از این فیلم دیده شود و یا حداقل گره های داستانی آن باز شود جای تحسین بیشتر دارد. ولی فیلمی که در حال حاضر دیده شد تنها آش شله قلمکاری از دید من است که تنها نکته برجسته اش سکانس دکتر است.

ما نمی دانیم چرا ستاره با دوستان خواهرش به صورت رمزی ایمیل و پیامک می فرستد. ما نمی فهمیم چرا پدر او در سکانسی به او می گوید دهانش را ببندد و مبادا چیزی بگوید. چرا پلیس به پدر سمیرا می گوید می توانیم پدر دامادت رو در بیاریم؟ آیا پزشک قانونی به پدر او چیزی گفته است؟ و اصلا این چه ربطی به مرگ سمیرا دارد؟

ما با داستانی روبرو هستیم پر از چالش، پر از سوال و پر از ابهام.

پردیس احمدیه و رعنا آزادی‌‌ور در فیلم خانه دختر

ما حتی دلیل برخوردهای مرتضی با دامادش را متوجه نمی شویم. این کینه روی چه اصلی است؟ چرا مرتضی حتی حاضر نمی شود یک پرچم سیاه بزند؟ ولی در سکانسی اهالی محل دارند شام فوت دختر او را می خورند؟ اصلا به چه دلیل اسم فیلم خانه دختر انتخاب شده است؟؟ آیا دخترها سرپناهی نمی توانند داشته باشند؟ شوهرهای غیرتی غیرمنطقی و پدران سخت گیر برای آن ها سرپناهی نمی تواند باشد؟

متاسفانه من به این فیلم براساس چیزی که الان است امتیاز ۵ رو میدم ولی یقینا اگر نسخه کامل فیلم خانه دختر را بشود دید شاید این امتیاز هم فرق کند.

گرچه من فکر نمیکنم فیلم اونقدر سلاخی شده باشد که این همه سوال بی جواب بماند.

شما چقدر با این مطلب موافق هستید؟ نظر شما درباره این مطلب و اثر چیست؟ نظر خود را در پایین همین صفحه بنویسید. [منظوم تنها ناشر نقدها است و این به معنای تایید دیدگاه منتقدان نیست.]

شما نیز می‌توانید نقدها و یادداشت‌های خود درباره آثار سینما و تلویزیون را با نام خودتان در منظوم (معتبرترین مرجع نقد سینما و تلویزیون ایران) منتشر کنید. هم‌اکنون مطالب خود را به آدرس ایمیل Admin@Manzoom.ir برای ما ارسال کنید.

نقد، یادداشت، تحلیل، بررسی و معرفی منتقدین از فیلم‌های سینمایی، سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ایرانی را در صفحه نقد فیلم سایت منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران بخوانید.