مرتضی اسماعیلدوست : فیلمی بیدرد که ادعای بیان درد دارد و در نهایت همچون آثار ساختهشده توسط مصطفی کیایی یا نیکی کریمی در حد ادعا میماند و برخلاف نگاهی هشداردهنده به جادههای فرعی بسیاری میرود...
18 بهمن 1394
فیلمی بیدرد که ادعای بیان درد دارد و در نهایت همچون آثار ساختهشده توسط مصطفی کیایی یا نیکی کریمی در حد ادعا میماند و برخلاف نگاهی هشداردهنده به جادههای فرعی بسیاری میرود و در نهایت هم هیچ عنصری از محصول ساخته شده نمیتوان پیدا کرد که ارزش پرداخت نزد منتقد و دریافت برای مخاطب داشته باشد.
«نقطه کور» که درباره بحران خانوادگی در خانوادههاست، هیچ بحرانی نمیتواند بسازد و گرهافکنی و گرهگشایی همچون یک بازی کودکانه با موقعیتها نزد نویسنده و فیلمساز فرض شده است و از این رو شاهد انواع موقعیتها و دیالوگهای سطحی و بروز رفتارهایی مضحکانه میشویم که از سوی فیلمساز تنها در بیان عنوان بحران یافته است!
خسرو که 23 روز بر پهنه دریا و به دور از خانوادهاش گذرانده است، با دنیایی از ابهامات فکری که تمام مدت همراه او بوده وارد خانهاش در تهران میشود اما تمامی ذهنیتهایش عینیت یافته و قادر به مقابله با مسائل پیش آمده نیست تا اینکه...