شوخی‌های فلسفی

فیلم مدت زیادی است که شروع شده است. اما ما هنوز منتظر یک قصه منسجم و محکم هستیم که هیجان ایجاد کند و مخاطب را به دنبال خود بکشد. ضعف اصلی فیلم همینجاست.

«خرگیوش» یک فیلم دیالوگ محور است که همه چیز را با دیالوگ‌های خود جلو می‌برد. اما این دیالوگ‌ها قصه‌ای ایجاد نمی‌کند، و این نبود قصه، تنش ایجاد نمی‌کند. به همین دلیل مخاطب با فیلم همراه نمی‌شود و از جایی به بعد دیالوگ‌هایی که بین بازیگران رد و بدل می‌شود برایش جذاب نیست. طنز فیلم در همین دیالوگ‌ها نهفته شده است. می‌توان گفت که طنز این فیلم بسیار قابل قبول تر از بسیاری از فیلم‌های دیگر است که با شوخی‌های سخیف سعی در خنداندن مخاطب دارند.

شوخی‌های فلسفی

شوخی‌های این فیلم فکرشده‌تر است و قابل تامل‌تر. اما انتظار خاصی نداشته باشید، چون حتی یک بار هم دسته جمعی در سالن نخواهید خندید.

لب‌های شما به چند لبخند ساده بسنده می‌کند. فیلم و یا با عبارتی بهتر، شوخی‌های فیلم لایه‌های فلسفی دارد و شوخی‌ها کمی فراتر از چند شوخی لحظه‌ای است (فقط کمی).

اما این لایه‌های فلسفی نتیجه‌ای هم دارند؟ آیا می‌توان خرگیوش را یک فیلم فلسفی تلقی کرد؟ قطعا نمی‌شود. زیرا به دلیل شوخی‌های مکرر، مخاطب به جنبه‌های دیگر طنز فیلم فکر نمی‌کند و نمی‌تواند شوخی را آنطور که باید درک کند و به همین دلیل هم نمی‌تواند به شوخی‌هایی که مکررا تکرار می‌شود، بخندد و باعث می‌شود تا شوخی‌ها گل‌درشت جلوه کنند.

بدون خط روایی

خرگیوش هدف و خط سیر مشخصی ندارد. می‌توان گفت ما فقط شاهد بخشی از زندگی این افراد هستیم، در واقع بخشی از یک روز از زندگی این افراد. حالا قرار است در این یک روزی که شاهد هستیم اتفاقاتی بیافتد.

بخندیم یا پند بگیریم یا فکر کنیم و یا هر چیز دیگری. یک همچین حالتی در «مهمونی کامی» نیز وجود داشت (مانی باغبانی به عنوان یکی از نویسنده‌ها در این فیلم حضور داشت). اما در مهمونی کامی، داستان وجود داشت و این داستان در احساسات مخاطب نمود پیدا می‌کرد.

نداشتن خط روایی درست و نداشتن داستان، مخاطب را جذب نمی‌کند و باعث می‌شود تا دیالوگ‌هایی که از دهان بازیگران خارج می‌شود برای مخاطب جذابیت خاصی نداشته باشد و فیلم تبدیل به یک فیلم خسته کننده شود. متاسفانه فیلم یک تبلیغ مثبت برای قرص‌های روانگردان است. در فیلم هر نکته‌ای که مطرح می‌شود، نکته جذابی نیست و نمی‌تواند مطلب درستی را به جامعه ارائه دهد.

مهم‌ترین امتیاز خرگیوش

خرگیوش شیطنت کم ندارد (برای مثال لوگوی فیلم)، و با بعضی از این شیطنت‌ها از مخاطب خنده می‌گیرد. اما مهم‌ترین نکته فیلم میزانسن و دکوپاژ آن است. میزانسن‌ها خلاقانه و همسو با هدف کارگردان است و دکوپاژی تمیز و یکدست باعث شده تا فیلمبرداری کار به دل بنشیند. خرگیوش از نظر فنی و بصری نسبتا قوی عمل کرده است و نماهای چشم نوازی رقم زده است. بدون شک یکی از مهم‌ترین دلایل شکل گیری تصاویر چشم نواز طراحی صحنه و لباس است که توانسته رضایت بخش باشد.

در کل، خرگیوش به دلیل پوستر و تیزر و بازیگرانی که دارد و از همه مهمتر کمدی بودن آن، مخاطبان نسبتا زیادی را به خود جذب می‌کند. اما بسیاری از این مخاطبان را ناراضی به خانه می‌فرستد.

شما چقدر با این مطلب موافق هستید؟ نظر شما درباره این مطلب و اثر چیست؟ نظر خود را در پایین همین صفحه بنویسید. [منظوم تنها ناشر نقدها است و این به معنای تایید دیدگاه منتقدان نیست.]

شما نیز می‌توانید نقدها و یادداشت‌های خود درباره آثار سینما و تلویزیون را با نام خودتان در منظوم (معتبرترین مرجع نقد سینما و تلویزیون ایران) منتشر کنید. هم‌اکنون مطالب خود را به آدرس ایمیل Admin@Manzoom.ir برای ما ارسال کنید.

نقد، یادداشت، تحلیل، بررسی و معرفی منتقدین از فیلم‌های سینمایی، سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ایرانی را در صفحه نقد فیلم سایت منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران بخوانید.