فصلی از داستان جنگ

فیلم با یک نوشته ای بر پرده سینما  آغاز می شود. تا قبل از خواندن آن نوشته گمان می بریم که که با گذشت تقریبا سه دهه از پایان جنگ اجمالا  چیزی نمانده که ما از آن بی خبر باشیم و فصل های مهم جنگ و جزییات آن باز گو شده ولی به محض خواندن آن نوشته با داستان تازه ای روبرو می شوید. فیلم داستان زنانی زا تعریف می کند که در یک شهرک ویلایی در اندیمشک زندگی می کنند که آن زمان عقبه ای از مناطق جبهه و خط نبرد بود. این زنان عمدتا همسران رزمندگانی بودند که در جنگ سمت های مهمی داشتند و نمی توانستند مثل  سایر رزمنگان به مرخصی بروند از این رو همسر و فرزندان خودشان را در این ویلا های متروک و مخروب اسکان داده بودند تا به آنها نزدیکتر باشند.

ورود زنی که از نطر ایدئولوژیک با زن های دیگر أنجا تفاوت دارد داستانهای جدیدی را رقم می زند.

طناز طباطبایی در فیلم ویلایی‌ها

فیلم از ساختار خوبی برخوردار است به طوری که هیچگاه شما را خسته نمی کند تعدد شخصیت ها لطمه ای به داستانسرایی نزده است و تماشاچی را با زندگی آنها همراه می سازد. هر چه می گذرد با ویلا نشینان بیشتر احساس نزدیکی می کنیم. کم کم داستان پر رنگ تر می شود. گویی کارگردان بعد از آشنایی با شخصیت ها حالا ما را به دل ماجرا می برد. سکانس های زیبای فیلم یکی پس از دیگری فرا می رسد و در جایی از فیلم ترسی شفاف شما را فرا می گیرد. به شخصه در دقایقی از فیلم خودم را در آن مکان حس کردم  و اتمسفر فضا را درک کردم.  وقتی به این فکر می کنی که زنهای آنجا روز را در التهاب بمب باران رژیم بعث به سر می کنند و شب را با اظطراب رسیدن خبر شهادت همسرانشان به صبح می رسانند.فیلم کاملا زنانه است ولی فمنیستی نیست. هیچ جای فیلم در صدد دفاع بیهوده و ناصحیح از مقام زن نیست بلکه این کلیت فیلم است که مقام زن را ارتقا می بخشد.

پریناز ایزدیار در فیلم ویلایی‌ها

زیبایی دیگر این فیلم این است که با این که به جز دو مرد که حضور کمی از نظر کمی دارند ولی همیشه حضور مردان احساس می شود و فیلم یک طرفه به موضوع زنان نپرداخته است. صحنه ها و سکانسهای بی بدیل فیلم شما را با خود می برد. با اینکه چند بازیگر جوان در فیلم حضور دارند ولی بازی گیری خوب کارگردان بازیهای قبلی این بازیگران را از یادمان می برد. بعد از دیدن این فیلم متوجه می شویم که چقدر جای این فیلم در سینمای ما خالی بوده و به این امیدوار می شویم که هنوز موضوعات بکری در زمینه دفاع مقدس وجود دارد که می توان با نگاهی خاص به آنها پرداخت.

ثریا قاسمی در فیلم ویلایی‌ها

به نظر من باید یک قدردانی ویژه ای از تهیه کننده فیلم یعنی ه سعید ملکان داشت چون امسال هم مثل سال گذشته با اعتماد به یک فیلمساز جوان توانسته یک اتفاق خوب دیگر را بعداز ابد و یک روز رقم بزند. معلوم است تهیه کننده فضایی را برای کارگردان فراهم کرده که  خانم قیدی که  به عنوان یک منشی صحنه کارکشته در سینمای ایران شناخته می شود ، فقط و فقط به کارگردانی فکر بکند و این البته از هنر تهیه کننده است. این فیلم بی شک در گیشه از استقبال خوبی برخوردار می شود به نظر اینجانب باید فیلمسازانی که دو سال قبل از فیلم شیار 143 تمام قد دفاع کردند به دیدن این فیلم هم بیایند و موجبات دیده شدن این فیلم را نیز مهبا کنند. خلاصه فیلم ماندگاری در ژانر دفاع مقدس ساخته شده که باید بیشتر از اینها در موردش خواند و نوشت. به جرئت می توان گفت سکانسهایی از فیلم را در هیچ یک از فیلمهای این ژانر ندیدیم.

دیدن این فیلم به شدت پیشنهاد می شود با تمامی خانواده از کودک تا کهنسال.

شما چقدر با این مطلب موافق هستید؟ نظر شما درباره این مطلب و اثر چیست؟ نظر خود را در پایین همین صفحه بنویسید. [منظوم تنها ناشر نقدها است و این به معنای تایید دیدگاه منتقدان نیست.]

شما نیز می‌توانید نقدها و یادداشت‌های خود درباره آثار سینما و تلویزیون را با نام خودتان در منظوم (معتبرترین مرجع نقد سینما و تلویزیون ایران) منتشر کنید. هم‌اکنون مطالب خود را به آدرس ایمیل Admin@Manzoom.ir برای ما ارسال کنید.

نقد، یادداشت، تحلیل، بررسی و معرفی منتقدین از فیلم‌های سینمایی، سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ایرانی را در صفحه نقد فیلم سایت منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران بخوانید.