میثم کریمی : ویل اسمیت که بازیگر فیلمهای مشهوری همچون « من یک افسانه هستم » ، « در جستجوی خوشبختی » و « من، ربات » بوده، نقش اصلی فیلم را برعهده...
25 آذر 1395
ویل اسمیت که بازیگر فیلمهای مشهوری همچون « من یک افسانه هستم » ، « در جستجوی خوشبختی » و « من، ربات » بوده، نقش اصلی فیلم را برعهده دارد. آلک بالدوین هم که یکی از چهار بالدوین بازیگر در سینماست و معروف ترینشان هم هست، دیگر بازیگر فیلم است. آلبرت بروکس هم که با فیلمهای « اخبار تلویزیون » و « درایو » شناخته می شود در فیلم حضور دارد. پیتر لندسمن کارگردان، که « ضربه مغزی » دومین ساخته اش محسوب می شود. لدنسمن در سال 2013 اولین فیلمش به نام « پارکلند » را درباره اتفاقات جانبی ترور جان اف کندی در یک بیمارستان ساخت که کسی هم آن را تحویل نگرفت و به فراموشی سپرده شد.
فیلم فاقد صحنه های جنسی زننده هست و روی هم رفته نیازی به نگرانی برای خانواده ها نیست. خانواده های ایرانی خیلی علاقه ای به فوتبال آمریکایی ندارند وگرنه تماشای این فیلم حتی می توانست به آگاهی آنها درباره خطرات بازی فوتبال آمریکایی کمک شایانی کند.
نکات مثبت فیلم ؟ بازی ویل اسمیت شاخص ترین نکته مثبت فیلم به شمار می رود. ویل اسمت اگرچه لهجه آفریقایی عجیب و غریبی اختیار کرده اما بازی قابل توجهی از خود به نمایش گذاشته است. مطرح کردن موضوع ضربه مغزی در جریان بازی فوتبال آمریکایی، موضوعی هست که کمتر سازنده ای سراغ آن می رود. همینکه فیلم در میان این حجم از تبلیغات سنگین رسانه ای درباره فوتبال آمریکایی و سود سرشاری که نصیب برنامه سازان می کند اکران شده، یعنی اینکه سازندگان کار بزرگی انجام داده اند!
نکات منفی فیلم ؟ « ضربه مغزی » فیلمنامه بدی دارد. داستان دکتر اومالو و اتفاقاتی که در حین انجام تحقیقات از طرف فدراسیون فوتبال آمریکایی برای او رخ داد، می توانست هوشمندانه تر و با جزئیات به مراتب ارزشمندتری به تصویر کشیده شود. اما در « ضربه مغزی » این مسائل فقط مطرح می شوند و مانوری بر روی آنها داده نمی شود. تصویری که « ضربه مغزی » از شخصیت دکتر اومالو ترسیم کرده، حال و هوایی کلیشه ای دارد. فیلم بیشتر از اینکه تلاش کند این شخصیت را یک انسان معمولی با تلاش بی وقفه تعریف کند، شکل و شمایل یک قهرمان را به اون نسبت داده است.
« ضربه مغزی » را در مجموع می توان اثری خنثی نامید. فیلمی که یک موضوع مهم را مطرح می کند اما با احتیاط از کنار آن عبور می کند تا به این ترتیب خیلی هم خودش را در مقابل کمپانی های عظیم حامی فوتبال آمریکایی نبیند. تنها نکته قابل توجه درباره « ضربه مغزی » بازگشت موفق ویل اسمیت و اثبات توانایی های بازیگری اوست که شاید اگر خوش شانس باشد، او را نامزد اسکار کند.
این فیلم نگاهی به زندگی سخت و در عین حال پنهان بازیکنان فوتبال آمریکایی دارد، از جمله صدمات فیزیکی و روحی که به آنها وارد می شود. دکتر بنت اومالو (ویل اسمیت) آسیب شناسی است که زندگی این بازیکنان را مورد بررسی قرار می دهد...