محمدتقی فهیم: فیلمساز با غلط نوشتن نام فیلم (آااادت) به خود اجازه می دهد که از بالا به تماشاگرش نگاه کند که غلط ننویس یا «غلط قضاوت نکن» و «به غلط زندگی در پیش نگیر».

مازیار وکیلی: ابراهیمیان باید پیش از هر چیز بداند که یک فیلم خوب ابتدا باید فیلم‌نامه خوبی داشته باشد. در حالی‌که عادت نمی‌کنیم ضعف‌هایی اساسی در فیلمنامه دارد و صرفاً سایه‌ای از آثار درخشان اصغر فرهادی است.

محمد تقی‌زاده: «عادت نمی‌کنیم» به وضوح دنباله رو و متاثر از سینمای قصه‌گوی فرهادی است. خیلی زود تعلیق خود را شروع می‌کند و از آنجایی‌که متریال لازم برای ادامه‌ی کار و تعلیق قصه وجود ندارد، به سرعت تماشاگر را خسته می‌کند. قصه‌ی فیلم لو رفته و دست فیلم‌ساز رو می‌شود.

مرتضی اسماعیل‌دوست: فیلمی که توان خلق درام ندارد و به دنبال مد تقلیدگرایی به شکلی ناشیانه از آثار فرهادی است، بی‌آنکه بتواند داده‌ای در این میان منتقل کند. از این رو طرح موضوعاتی چون افشای حقیقت، پنهانکاری و قضاوت در شکلی کاملا تصنعی نمایان می‌شود.

افشین علیار: فیلمنامه حرف جدیدی برای گفتن ندارد زیرا که خیانت و شک، این روزها قصه‌ی بیشتر فیلم‌های سینمایی شده است...

محمدرضا وحیدزاده: عادت‌ نمی‌کنیم با ایجاد فضایی معمایی و چه بسا جنایی، با پنهان و آشکار کردن برخی از اطلاعات برای مخاطب، در فضایی خانوادگی و خائنانه، با او در کشف و حدس اتفاقات به بازی شطرنج می‌نشیند...