پارسا زهره‌ای: طبق سنت این روزهای همه مستندهای انتخاباتی کاندیدا سراغ مناطق محروم می‌رود و برداشت‌هایی کلیشه‌ای که دیگر برای تماشاگر خسته کننده شده‌اند در میان کار گنجانده می‌شوند.

پارسا زهره‌ای: ساختار مستند خیلی قاعده‌مند و سنتی است و رنگی از خلاقیت یا نکته‌ای که آن را متمایز کند ندارد که به همین دلیل مخاطب عام را که جامعه‌ی هدف این اثر است درگیر نمی‌کند و بیننده صرفا نگاهی گذرا به آن دارد.