محمدامیر جلالی: «مردی که ماهی را دوست داشته بازگشته است. دختری که بهروز را دوست دارد باز می‌گردد. مردگان زنده می‌شوند...». این خلاصه داستان «اسرافیل»، دومین فیلم ایرانی زنانه آیدا پناهنده است.

علی جعفرآبادی: نوعی عرض اندام تصویری برای به رخ کشیدن توان فیلمساز در بازی با فرم‌های کلاسیک فیلمنامه‌ای–اجرایی ، که بدون شک به سابقه‌ی فیلمسازی کوتاه کارگردان بر می‌گردد.

مسعود غزنچایی: فیلم «اسرافیل» در فرم، چیز جدیدی نسبت به فیلم قبلی پناهنده ندارد و در قصه‌گویی حتی عقب‌تر و سردرگم‌تر از آن است. پناهنده با «اسرافیل» نتوانسته از جایگاه یک فیلم اولی کوچ کند و هنوز در فضا و فرم فیلم اولش درجا می‌زند.

حمید خرمی: مانده‌ام با این فیلمسازانی که مقصود مردمان خود را ناکجا آبادی معرفی می‌کنند که در پسا پرده آن بویی از معنویت و الوهیت وجود ندارد.