احسان زیورعالم: علیرضا فرید برای خلق یک اثر متفاوت و کمتر کار شده در سینمای ایران به نظر نیمنگاهی به سینمای آمریکا در شقهای مختلف داشته است. از سوی فضا و اتمسفر فیلم به شدت وامدار سینمای مستقل آمریکاست. سکوتهای طولانی، بدون موسیقی متن، آوای برخورد چرخها بر ریلها و سعی بر طبیعی نشان دادن نور، همگی یادآور فیلمی چون «نبراسکا» است.
میثم کریمی: خندههای آتوسا فاقد قصه است و شخصیتهای سرگردانی دارد که داخل کوپههای قطار حضور دارند و اصولا هیچکاری هم برای انجام دادن ندارند. این افراد قصه را پیش نمی برند و رفتارهایشان که تیپ کامل است.
مرتضی اسماعیلدوست: نگاهی به سیمای «خندههای آتوسا» داشته باشیم پی خواهیم برد که شمایلی به هم ریخته و فضایی سطحی در برابر داستانی قرار گرفته است که به ظاهر میخواهد معمایی باشد با کمی ته مایههای سیاسی و نگاهی از زندگی دوگانه مردمانی که در برزخ رفتن و ماندن گرفتار ماندهاند.
وارد منظوم شوید
ثبت نام کنید
رمز عبور را فراموش کرده ام
در منظوم ثبت نام کنید!
قبلا ثبت نام کردم، ورود به منظوم
تایید شماره موبایل
ادامه فعالیت شما در منظوم منوط به تایید شماره موبایل است
تایید شماره موبایل
00:00
ارسال دوباره کد تایید
بازیابی رمز عبور
تایید شماره موبایل
00:00
ارسال دوباره کد تایید
شماره تلفن را اشتباه وارد کردید؟ بازگشت
رمز عبور جدید
یک رمز عبور جدید برای خودتان انتخاب کنید
دعوت به منظوم
دوستان خود را دعوت کنید! به ازای هر نفری که با دعوت شما در منظوم ثبتنام میکنند 20 امتیاز میگیرید. لینک دعوت: