جستجو در منظوم برای «آزاده صمدی»

نرگس جهانبخش: پیمان قاسم خانی در اولین فیلم بلند سینمایی خود فیلم آبرومندی را در سینمای کمدی ساخته است. فیلمی که پر از لحظه‌هایی با شوخی‌های جذاب است. ارجاعات مختلف چه به جهان سینما چه به موضوعات اجتماعی چه به سریال‌ها و فیلم‌ها موفق سینما بسیار است.

سیدمحمدسجاد آمیری کاشانی: مهران مدیری با تجربه پس از 25 سال کارگردانی بالاخره فیلم اولی شد! در ادامه به نقد و بررسی کامل فیلم سینمایی ساعت 5 عصر به همراه تصاویر مراسم اکران خصوصی این فیلم می‌پردازیم. مراسمی که بزرگترین اکران خصوصی تاریخ سینمای ایران نام گرفت.

افشین علیار: سینمای کمدی با قاعده و چارچوب می‌تواند تاثیربرانگیزتر از سینمای ملودرام یا تراژدی باشد اما فیلمسازان با این تفکر که سینمای کمدی سینمای مصرفی و اقتصادی‌ست سراغ این ژانر می‌روند، به همین دلیلِ مشخص اصولا فیلم‌هایشان با شکست محتوایی مواجه می‌شوند.

مهدی خرامان: 50 کیلو آلبالو با به کار گیری شوخی های زننده جنسی، دیالوگ های دم دستی سیاسی نه تنها یک فیلم فارسی ضعیف به مخاطب ارائه می دهد، بلکه در اقدامی عجیب و برای هر چه بیشتر قبح‌شکنی دست به برداشتن حجاب بازیگر زن خود می‌زند.

محسن وزیری: ۵۰ کیلو آلبالو یک کمدی خوشحال است که هیچ اهمیتی برای روایت داستان قائل نیست و فقط قرار است بخنداند.

احمد رنجبر: مدیری وظیفه خود دید جامعه و آدم‌ها را به چالش بکشد که اوجش را در «دورهمی» شاهدیم. ا با چنین تفکر و هدفی «ساعت 5 عصر» را نوشته و ساخته. از این منظر فیلمش واجد تحسین است اما در پرداخت ، دوز کمدی را پایین آورده و بر اغراق افزوده.

محمد احمدخانلو: شاید به خاطر این که ذائقه‌‏ی مخاطب سینمای کمدی در این سال‎ها کمی تغییر کرده و فیلم‏های کمدی با مولفه‎های سخیف و اروتیک تمام فضا را گرفته‌‏اند و مجال را از کمدی‎های اجتماعی‎تر و حرف‎دارتر ربوده‎اند. البته ساختار روایی هم جذابیت کافی را ندارد و بیننده حق دارد حین تماشای فیلم چندین بار به ساعت خود نگاه کند.

احمد رنجبر: عده‌ای که به اجبار دور هم جمع می‌شوند. با خلق چند شخصیت که برخی عالی‌اند و چند تایی خوب و متوسط قصه‌ها را پیش برده و بیننده را سرگرم کرده است. سامان مقدم البته روایت خودش از داستان را داشته اما نتیجه آن قدر دور از هدف اولیه نویسنده نیست .

محسن شهمیرزادی: در «ساعت 5 عصر» عدم بهره‌کشی از سلبریتی‌ها برای جلب نظر مخاطبان است. انگار مدیری برای رقیبانی که با «چهره» می‌فروشند، رجزخوانی کرده و به نظر می‌رسد تلاشش برای رکورد زدن فروش، کوششی باشد در تحقق عبارت «ماچند نفر، شما همه».

داوود کنشلو: در کارهای طنز، اگر بخواهیم در کنار موقعیت‌های کمیک یک الگوی اخلاقی را به صورت مستقیم نشان دهیم به نوعی موضوع لوث شده و تماشاگر با خانواده مد نظر ارتباط برقرار نمی‌کند، اتفاقی که بارها در تلویزیون رخ داده و سبب شکست یک کار تلویزیونی شده است.

مدیسا مهراب پور: «ساعت پنج عصر» پایان شجاعانه و بی‌رحمانه‌ای دارد، یک فاصله‌گذاری ناگهانی با تماشاگر که او را به خود میاورد: نامزد قهرمان دوربین/تماشاگران را می‌بیند و از حضور این همه آدم که حالا خود تبدیل به بازیگران زیر دست مهران مدیری در سالن سینما شده‌اند نگاه می‌کند و خشکش میزند.

ساناز رمضانی: در این روزهایی که بازار مجموعه‌های نمایش خانگی داغ است، چه چیزی بهتر از یک مجموعه کمدی خوش‌ساخت از یک فیلم‌ساز جوان و خوش‌قریحه، آن‌هم در روزهای نزدیک به سال نو؟ درست حدس زدید، راجع به «گلشیفته»، ساخته بهروز شعیبی که به‌تازگی پخش آن آغازشده است صحبت می‌کنیم.