جستجو در منظوم برای «بهاره کیان افشار»

نفیسه ترابنده: در مجموع می‌توان گفت “عاشقانه” هیچ سنخیتی با سبک زندگی ایرانی ندارد. انگار نه انگار که داستان در ایران روایت می‌شود. رفتارهای شخصیت‌ها اغلب خارج از عرف و اخلاق جامعه ایرانی است. فضای این سریال به معنای واقعی لاکچری است و از فضای رئال کاملا دور است.

راد شهبازی: سریال گلشیفته شاید به خوبی آثار قبلی شعیبی مثل سیانور و دهلیز نباشد ، اما اثر قابل دفاعی است که توانسته به بسیاری از مشکلات اجتماعی نیز اشاره کند و تاحدی بیننده را راضی نگه دارد .

ساناز رمضانی: هادی در اولین قسمت سریالش، به معرفی شخصیت‌ها و زندگی‌شان می‌پردازد و گره‌افکنی اصلی را تا لحظه آخر در آستین پنهان می‌کند و با پایانی غافلگیرکننده، بیننده را مشتاق و کنجکاو نگاه می‌دارد.

مدیسا مهراب پور: فیلمی که هم مردان و هم زنان در آن برای خنده گرفتن از تماشاگر مسخره می‌شوند و به شنیع‌ترین و زشت‌ترین اعمال انسانی که به عبارت بهتر کاریکاتوری از یک انسان است، دست می‌زنند. باید تأسف خورد به ابتذال حاکم بر این فیلم

نفیسه ترابنده: در پایان باید گفت فیلم «زرد» از جمله فیلم‌‌های رئالیستی وامدار سینمای اصغر فرهادی است؛ فیلمی که با تقلید ناشیانه و سطحی از الگوی فرهادی در جذب و رضایت مخاطب ناموفق عمل کرده است.

کوروش بامدادی: بهروز شعیبی بدون هیچ ادعایی و شاید خیلی آماتور گونه، از این نگاه انتقاد می‌کند و شاید فقط چند نفر را به فکر وادارد و این همان رسالت یک هنرمند است؛ ایجاد تغییر در جامعه‌اش، به‌سوی بهتر شدن.

میثم کریمی: الگوهای تکرار شونده جدال زن و مرد که معتقدند جنس مقابلشان چیزی نمی‌فهمد، ایده نخ‌نمایی است که بهرحال همواره در حال تکرار است و در سال‌های اخیر سر از سوپرمارکت‌ها درآورده اما بهرحال، « دشمن زن » اینبار به جای سوپرمارکت، پرده سینما را به خود دیده است.

میثم کریمی: خیلی نباید انتظاری از «لونه زنبور» داشت. تمام تلاش سازندگان فیلم ساختن یک کمدی پرفروش بوده که در آن هرچیزی که می‌توانسته لبخند را به لبان تماشاگر به کار گرفته شده است. از دیالوگ‌های جنسی که مفهوم دوگانه دارند و بطور عجیبی در سینمای ایران در حال اپیدمی شدن است گرفته تا داد و فریاد و جفتک و لگد و...

مریم معیری: در کمدی انسانی زنان یا ابله‌اند و در حماقت خود غرق؛ یا خیانتکار و بی‌معرفتند یا تنها و بی دفاع. همانطور که مردان نیز یا جلادند و خشن یا خوب اما فراری و ناپدید، یا شیطان صفت و یا بدشانس و ضعیف.

مدیسا مهراب پور: تنها نکته مثبت و قابل‌اعتنا در «لونه زنبور» تلاش ویژه پژمان جمشیدی ومحسن کیایی، دو بازیگر اصلی فیلم برای درآوردن نقش‌هایشان به شکلی است که حداقل با اجرای آن‌ها کمی خنده‌دار و قابل‌تحمل به نظر برسند. تلاشی که کرده‌اند تا موقعیت‌های لوس فیلم‌نامه را به‌واسطه بازی خود کمی جذاب‌تر و بامزه‌تر ارائه دهند، قابل‌احترام است.

ساناز رمضانی: نقد و بررسی قسمت پنجم سریال گلشیفته:«گلشیفته» تا همین‌جا هم به‌روشنی مشخص کرده است که موضعش چیست و پیام اصلی‌اش حقوق زنان است، این رویکرد هرچقدر در قسمت‌های اولیه محتاطانه و دوراندیشانه به نظر می‌رسید با پیشروی داستان لحن رک‌تر و سرراست‌تری به خود می‌گیرد.

ساناز رمضانی: مسلماً «کمدی انسانی» دارای رگه‌های از تراژدی است اما به‌هیچ‌وجه کمدی نیست. «کمدی انسانی» علی‌رغم همه ضعف‌ها و کاستی‌هایش تلخ است و این تلخی را به بیننده منتقل می‌کند و هیچ‌چیز خنده‌داری در این موضوع وجود ندارد.