هدف اصلی این مقاله بازخورد و واکنش مردم و گیشه سینماها به این فیلم و به‌عبارتی به الگوی فیلمفارسی در سینمای ایران است تا متوجه شویم آیا هنوز فیلمفارسی کارکرد و تاثیر خود را در بین عموم مردم دارد.

وقتی سینمای ایران با آن همه ادعا در تولید یا بومی کردن الگوهای فیلم‌های انسانی یا عاشقانه ناموفق نشان داده، چقدر خوب که تعدادی از فیلمسازان به سراغ الگوهایی از نقاط دیگر دنیا بروند که این نوع نگاه در آنها هنوز جواب می‌دهد.