حواشی «ناصر ملکمطیعی» (6 حاشیه)
«ناصر ملک مطیعی»، 5 خرداد ماه سال 1397 به دلیل «عارضه قلبی»، در بیمارستان «آتیه»، دار فانی را وداع گفت.
ملکمطیعی از سال (۱۳۴۱) با پوشیدن لباس جاهلها و کلاه مخملیها، که پیش از وی عباس مصدق و مجید محسنی به تن کردهبودند، در نقشهایی ظاهرشد که فردین جز دو بار در فیلمهای: «زنها فرشتهاند» اسماعیل پورسعید (۱۳۴۲) و «ایوب» فریدون ژورک (۱۳۵۰) حاضر به پوشیدن آن لباسها و ایفای آن نقشها نشدهبود.
پس از دههی ۴۰ شمسی، با حضور محمدعلی فردین به عنوان «جوان اول» فیلمها، به تدریج از محبوبیت ملکمطیعی کاستهشد.
بازی ملکمطیعی در فیلم دومش «شکارخانگی» علی دریابیگی (1330) فقط در حد ادای یک جملهی کوتاه در صحنهی یک میهمانی بود.
ملکمطیعی روزگار خود را پس از انقلاب اینگونه توصیف میکند: کسی از دوستان من هم نماندهبود. بهروز که به خارج رفت، فردین هم مدتی تقلا کرد تا بتواند کار کند، ایرج قادری هم خواست که کار کند و کار کرد. ولی من از کسی تقاضای کار نکردم و خودم را کنار کشیدم.
ناصر ملکمطیعی در فیلم «بت» ایرج قادری (۱۳۵۵) در نقش یک استوار ژاندارمری ظاهر شد. کارگردان فیلم نقل کردهاست: مشکل میشود با بازیگری جا افتاده طرف شد. من سعی میکردم حرکت ابرو را از ملک مطیعی بگیرم، میدیدم این بار غبغب میگیرد. مواظب غبغبش بودم، دستش حرکت اضافی میکرد. خب تا چه اندازه میتوان مواظب بود؟ این است که در بت، ناصر همانی است که بوده.»