حواشی «علی حاتمی» (4 حاشیه)

حاتمی در جایی متولد شد شبیه همان جایی که رضا خوشنویس در هزاردستان به مفتش آدرس می‌دهد خیابان شاهپور، خیابان مختاری، کوچه‎ی اردیبهشت.

بر روی سنگ مزار علی حاتمی که در طرفینش رقیه چهره‎آزاد (ملقب به مادر سینمای ایران و ایفاگر نقش مادر در فیلم «مادر») و رسام عرب‌زاده (طراح ممتاز فرش‌های ایرانی) دفن شده‌اند یکی از ماندگارترین دیالوگ‌های فیلم «حاجی واشنگتن» نقش بسته: «آیین چراغ خاموشی نیست».

حاتمی همواره در آثار سینمایی خود پیوندی ناگسستنی بااصطلاحات و گویش‌های کوچه بازار داشت، به طوری که کاربرد این دیالوگ‌ها به عنوان امضای وی در تقریباً تمامی آثار سینماییش حضور داشته و سینمای حاتمی را یک سینمای منحصر به فرد ساخته‌است. برخی از این دیالوگ‌های ماندگار عبارتند از:
فیلم مادر ← «تلخی با قند شیرین نمیشه، شب رو باید بی‌چراغ روشن کرد»
فیلم کمال الملک ← دیالوگی از زبان مظفرالدین شاه «همه چیزمان باید به همه چیزمان بیاید»
فیلم سوته دلان ← «همه عمر دیر رسیدم»
فیلم سوته دلان ← «ساعت زنگ زده دیگه زنگ نمیزنه، چون زنگاشو زده»
فیلم مادر ← «خورشید دم غروب، آفتاب صلوة ظهر نمیشه»
و ده‌ها دیالوگ ماندگار دیگر

علی حاتمی به عنوان کارگردانی صاحب سبک و مؤلف سعی کرد با استفاده از قصه‌ها، مثل‌ها، فولکلورها یا باورهای عامیانه‎ی ایرانی، فرهنگ کهن کوچه و بازار و معماری دیرپای ایرانی ـ اسلامی طرحی نو در سینمای ایران دراندازد. وی به حق توانست فرهنگ، آداب و ارزش‌های فکری و عملی مردم این سرزمین را بر پرده‎ی خیال نقاشی کند از این‎رو وی را به علت بهره بردن از زبان تصویر و خلق شخصیت‌های شاعرانه، سعدی سینمای ایران می‌دانند.