حواشی «محمود دولت آبادی» (6 حاشیه)

خانه‌ی محمود دولت‌آبادی مربوط به دوره‌ی پهلوی است و در شهرستان سبزوار، روستای دولت‌آباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ مرداد (۱۳۸۲) به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به‌ثبت رسیده‌است.

آثار محمود دولت‌آبادی طی سالیان متمادی به زبان‌های دیگر ترجمه شده‌است که از آن جمله می‌توان به آثار زیر اشاره‌کرد: «گاواره‎بان» در سال (۱۳۵۸) به زبان آلمانی، «هجرت سلیمان» به زبان سوئدی در سال (۱۳۵۹) و به زبان چینی در سال (۱۳۶۹)، «مرد» به زبان فرانسه در سال (۱۳۶۳)، «ادبار» به زبان انگلیسی در سال (۱۳۷۰)، « جای خالی سلوچ » در سال (۱۳۷۳) به زبان فرانسه و در سال (۱۳۷۹) به زبان عربی و «کلیدر» در سال‎های (۱۳۷۴ تا ۱۳۷۶) به آلمانی.

«دیدار بلوچ» سفرنامه‌ی كوتاهی است از سفری است كه دولت‌‏آبادی به زاهدان و اطراف آن داشته‌است.

دولت‌آبادی به ترتیب داستان‌های بلند «ادبار»، «پای گلدسته امامزاده»، «هجرت سلیمان»، «سایه‌‏های خسته» و «بیابانی» را نوشت که همگی را در مجموعه‌ی « لایه‌های بیابانی»، در سال (1347) منتشر نمود.

«کلیدر» رمانی در ستایش كار و زندگی و طبیعت است، كه خود دولت‌‏آبادی بارها درباره‌ی آن گفته: «دیگر گمان نكنم كه نیرو و قدرت و دل و دماغم اجازه بدهد كه كاری كامل‌‏تر از كلیدر بكنم». «كلیدر» یك رمان عظیم روستایی است در 10 جلد و بالغ بر 3 هزار صفحه كه وی بیش از 15 سال عمرش را صرف نگارش آن كرده‌است و حجیم‌‏ترین رمان فارسی به شمار می‌‏رود.

«ته شب» که در سال (1341) در مجله ی "آناهیتا" در تهران چاپ شد، اولین داستان جاپ‌شده‌ی محمود دولت‌آبادی است.