حواشی «محمد صادقی» (3 حاشیه)

مجمد صادقی در رابطه با دلیل نرفتنش به هالیوود گفت:
آنجا شرایط خاص خودش را دارد. فیلم سازهای ایرانی در آن محیط اقلیت به حساب می‎آیند. تعدادی از ایرانی‎ها هم که آنجا رشد کرده‎اند و مشاغلی دارند، سازماندهی شده هستند. بافت فیلم سازی آنجا طوری است که نمی‎توان به راحتی فعالیت کرد و موفقیت به دست آورد. اگر شما آمریکایی نباشید از یک سری فعالیت‎ها محروم می‎شوید. اگر قرار بود از شخصیت ایرانی در یک فیلم استفاده کنند، مطمئناً آن نقش آبرومند نبود و مشخص است من دوست نداشتم آن نقش‎ها را بازی کنم. من همیشه دلم می‎خواهد مایه‎ی افتخار ایران باشم پس برگشتم تا به مردم کشورم خدمت کنم.

صادقی درباره‎ی شرایط زندگیش در آمریکا می‎گوید:
در آمریکا هم کار می‎کردم، هم درس می‎خواندم. به خاطر شهریه‎های بالای دانشگاه‎های آنجا، باید نمره‎هایم را در یک سطح کیفی نگه می‎داشتم تا بتوانم از بورسیه‎های دانشگاه‎های ایالتی آمریکا استفاده کنم. همزمان با تحصیل در ایستگاه تلویزیونی دانشگاه هم کار می‎کردم و بعدها به عنوان عکاس خبری در روزنامه‎های محلی آنجا مشغول کار شدم. تمام تلاشم این بود که مخارج تحصیلم را خودم تهیه کنم و همین سخت زندگی کردن باعث شد صیقل پیدا کنم. البته الان خیلی خوشحالم که به کار سخت عادت کردم. من هشت سال هم در هالیوود که پایتخت تولیدهای تصویری جهان است، کارهای فنی کردم. دستیار صدا و دوربین بودم و البته در چند کار دانشجویی و تئاتر انگلیسی زبان هم بازی کردم و تجربه‎هایی به دست آوردم که برایم ارزنده بود. سعی می‎کردم به بهترین نحو از وقتم استفاده کنم، البته از زمانی که به ایران بازگشتم، خیلی جدی پیگیری بازیگری نبودم و دغدغه‎های من آموزش بود اما رابطه‎ی تنگاتنگی با دوستانی که کار تولید می‎کردند داشتم و کم‎کم با دست اندرکاران فیلم آشنا شدم و ناگزیر مشارکت در امر تولید نیز به وجود آمد. البته تا اینجا برایم بد نبوده و تجربه‎های خوبی به دست آورده‎ام.

محمد صادقی خوش‎رو و آرام است اما بازیگر سخت‎گیری است. این را می‎توان از انتخاب نقش‎هایش فهمید. وی سال‎ها ایران نبود اما وقتی بازگشت، جایگاه خودش را در عرصه‎ی بازیگری تثبیت کرد. وی با بازی در نقش مامون سریال «ولایت عشق» چهره شد و بعد از آن نقش‎های متفاوتی را در «خواب و بیدار»، «سایه روشن»، «امیر کبیر» و... تجربه کرد.