- منظوم
- سریال ها
- سریال تلویزیونی آئینه (فصل 1) (1364)
- حواشی سریال تلویزیونی آئینه (فصل 1) (1364)
حواشی سریال تلویزیونی «آئینه (فصل 1)» (11 حاشیه)
جذاب‌ترین عناصر ساختاری این مجموعه، موضوع‌های خانوادگی آن بود که در قالب‌های نمایشی عرضه می‌شد. قالب‌های نمایشی «آینه» که برگرفته از شیوه‌های نمایش تئاتر به خصوص شیوه مشهور فاصله‌گذاری برتولدبرشت فیلسوف و درام نویس آلمانی بود که مجموعه را جذاب‌تر کرده و مجال اندیشه و تحلیل به مخاطب می‌داد.
«جبار آذین»، منتقد درباره‌ی مجموعه «آینه» که سال 64 از شبکه یک پخش شد، گفت:
«آینه یکی از سریال‌های موفق خانوادگی دهه 60 بود که در آن زمان با اقبال بینندگان به ویژه خانواده‌ها رو به رو شد و در نوع خودش رقیب نداشت.»
«آینه یکی از سریال‌های موفق خانوادگی دهه 60 بود که در آن زمان با اقبال بینندگان به ویژه خانواده‌ها رو به رو شد و در نوع خودش رقیب نداشت.»
«رویا افشار»، بازیگر سریال «آئینه» درباره‌ی استقبال مردم از این سریال گفت:
«یکی از دلایل موفقیت مجموعه آینه در آن سالها به خاطر فرم کار بود که مورد استقبال مردم قرار گرفت. وقتی آینه پخش شد جای خودش را میان مخاطبان باز کرد، چرا که مردم مشکلات زندگی خودشان را در این مجموعه می‌دیدند و برایشان قابل لمس بود. از سوی دیگر به راحتی به مخاطبان راه حل درست را ارائه می‌کرد.»
«یکی از دلایل موفقیت مجموعه آینه در آن سالها به خاطر فرم کار بود که مورد استقبال مردم قرار گرفت. وقتی آینه پخش شد جای خودش را میان مخاطبان باز کرد، چرا که مردم مشکلات زندگی خودشان را در این مجموعه می‌دیدند و برایشان قابل لمس بود. از سوی دیگر به راحتی به مخاطبان راه حل درست را ارائه می‌کرد.»
این مجموعه در گروه معارف تهیه شد که قبلاً این گروه سریال تولید نمی‌کرد، اما بعد از موفقیت این مجموعه میان گروه فیلم و سریال و معارف اختلاف پیش آمد که گروه معارف نباید این سریال را تولید می‌کرد.
«غلامحسین لطفی»، کارگردان مجموعه تلویزیونی «آینه» درباره‌ی استقبال مردم از این سریال گفت:
«وقتی سریال پخش شد مورد استقبال مردم قرار گرفت، نامه‌های زیادی برای ما ارسال شد که مردم در آن مشکلات‌شان را طرح می‌کردند. گرچه در ابتدا سوژه‌ها را خودمان طراحی می‌کردیم، اما بعد سوژه‌ها را از میان نامه‌هایی که مردم می‌فرستند، انتخاب می‌کردیم. در آن سالها آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در نماز جمعه از سریال «آینه» تعریف کرد، حتی نوشته‌اش را هم دارم. وقتی مجموعه «آینه» پخش می‌شد خیابان‌ها خلوت می‌شد. از خودم تعریف نمی‌کنم، اما با توجه به اینکه موضوع این سریال به روز بود مورد استقبال خانواده‌ها قرار گرفت.»
«وقتی سریال پخش شد مورد استقبال مردم قرار گرفت، نامه‌های زیادی برای ما ارسال شد که مردم در آن مشکلات‌شان را طرح می‌کردند. گرچه در ابتدا سوژه‌ها را خودمان طراحی می‌کردیم، اما بعد سوژه‌ها را از میان نامه‌هایی که مردم می‌فرستند، انتخاب می‌کردیم. در آن سالها آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در نماز جمعه از سریال «آینه» تعریف کرد، حتی نوشته‌اش را هم دارم. وقتی مجموعه «آینه» پخش می‌شد خیابان‌ها خلوت می‌شد. از خودم تعریف نمی‌کنم، اما با توجه به اینکه موضوع این سریال به روز بود مورد استقبال خانواده‌ها قرار گرفت.»
«غلامحسین لطفی»، کارگردان مجموعه تلویزیونی «آینه» درباره‌ی شکل‌گیری این سریال گفت:
«تولید این مجموعه به 25 سال پیش در شبکه یک برمی‌گردد. در گروه معارف قرار بود دو کار 10 دقیقه‌ای با عنوان «زشت و زیبا» کار شود، اما بعد از اینکه با نویسنده صحبت کردیم تصمیم گرفتیم شکل کار را تغییر داده و یک سریال 40 تا 45 دقیقه‌ای بسازیم. برای اولین بار بود که سریال خانوادگی هفتگی تهیه می‌شد. برخی طرح‌ها را نویسنده می‌داد و بعضی از طرح‌ها را خودم می‌دادم و می‌نوشتم.»
«تولید این مجموعه به 25 سال پیش در شبکه یک برمی‌گردد. در گروه معارف قرار بود دو کار 10 دقیقه‌ای با عنوان «زشت و زیبا» کار شود، اما بعد از اینکه با نویسنده صحبت کردیم تصمیم گرفتیم شکل کار را تغییر داده و یک سریال 40 تا 45 دقیقه‌ای بسازیم. برای اولین بار بود که سریال خانوادگی هفتگی تهیه می‌شد. برخی طرح‌ها را نویسنده می‌داد و بعضی از طرح‌ها را خودم می‌دادم و می‌نوشتم.»
نام این سریال، دقیقاً به همان صورتی که در عنوان‌بندی (تیتراژ) آغازین سریال نگاشته شده، در اینجا نوشته شده است.
عنوان برخی قسمتهای این مجموعه تلویزیونی عبارت بودند از: «آفتاب لب بام»، «گل بی‌خار کجاست؟»، «رویاهای مادربزرگ»، «چون دوست دشمن است...»، «بیا قدر یکدیگر بدانیم»، «بر باد رفته»، «دوران کودکی»، «قسمت»، «تنهایی»، «بن‌بست»، «چشم‌روشنی»، «عروسک»، «دهن‌بین»
این مجموعه تلویزیونی، دوشنبه شب‌ها از تلویزیون پخش می‌شد.
بعدها دو سری دیگر از این سریال ساخته شد: سری دوم آن در ۱۳ قسمت توسط «غلامحسین لطفی» و سری سوم آن در سال ۱۳۶۶ توسط «فریدون فرهودی»[۲] کارگردانی گردید.
این سریال نخستین بار در ششم شهریورماه ۱۳۶۴ از شبکه اول سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش گردید.
در هر قسمت از این مجموعه تلویزیونی، یکی از مسائل اجتماعی - خانوادگی به تصویر کشیده می‌شود. داستان هر بخش مستقل و مضامینی نظیر مادرزن و مادرشوهر، همسایگی، روابط مالک و مستأجر، خرافه‌گرایی، بهانه‌جویی، توقع بی‌جا، دهان‌بینی و بی‌مسئولیتی و... محور اصلی آن‌ها بود. در پایان هر بخش، روش‌های ساده و بهتر زیستن، در سکانسی تحتِ عنوانِ «زندگی شیرین می‌شود» ارائه می‌شود.
