سیدمهدی دزفولی: اینکه نیکی کریمی می تواند در فضاهای مختلف و با شخصیت های مختف، به عنوان یک زن فیلم بسازد از نکات قابل توجه کار اوست.

محسن سلیم: آبادان یازده ۶۰ در عین حال که روایتگر مقطعی از جنگ است یک فیلم ارتباطاتی ست. فیلمی ست که مفهوم رسانه و تاثیر آن را به خوبی فهمیده و توانسته روی پرده سینما حرف خود را منتقل کند.

مهدی صلواتچی: در این بحبوحه فیلم‌های بی‌پیام و پیام‌های زرد سینمای ایران، من برای فیلم بهروز شعیبی ایستاده دست می‌زنم.

حمید قربانی: «خروج» تا سکانس حمله کشاورزان به مرکز دولتی، فیلم است؛ ولی بعد از خروج کشاورزان، در بهترین حالت یک مستند است.

امیر مهریزدان: نتیجه‌ی ۹۰ دقیقه قصه گویی: یک بچه ناشنوا به قیمت خون پدرش شنوا میشود، مادر هم میخندد هم گریه میکند! آقا، فیلم آرمانگرا و دغدغه مند نخواستیم، شما را به خدا قصه ی درست بگویید.

محمد ساسان: برنامه‌هایی است که با محوریت گفت و گو کار خودش را در فصل اولش آغاز کرد و رفته رفته با اضافه کردن بخش‌های متنوع و جذاب توانست نظر بسیاری از مخاطبان رسانه ملی را بخود جلب کند.عنصر گفت‌وگو همچنان بعنوان یکی از بخش‌های جذاب این برنامه وجود دارد و با طنازی‌های جناب خان در مواجهه با مهمان برنامه دیدنی‌تر نیز می‌شود.

احمد رنجبر: اکبر عبدی مشهور است به بذله‌گویی و خوش سر و زبانی. احتمالا سازندگان «شبی با عبدی» روی این ویژگی حساب کرده بودند تا از آن برای بالا بردن جذابیت برنامه بهره ببرند. عبدی مثل سال‌های دور، خاطرات اش را جذاب بیان نمی‌کند.وانگهی؛ خاطرات او تکراری شده و شنیدن آن‌ها دیگر لطفی ندارد.

محمد صادق عبداللهی: عوامل خندوانه و ناظرین پخش قطعا می‌دانند مخاطب این برنامه خانواده‌هایی هستند که عموما با کودکان و نوجوانان خود به پای تلویزیون می‌نشینند و توقع دارند محتوای آنچه که مشاهده می‌کنند نیز مناسب با فضای خانواده باشد و قطعا این بهانه که "این نوع از شوخی‌ها در همه جا وجود دارد" و یا چسباندن صفت "بی‌ظرفیت" به منتقدین نمی‌تواند دلیلی قانع کننده برای پخش هر شوخی باشد.

سارا صالحی: شبی با عبدی» را نمی توان اتفاق خاصی در سبک و سیاق اجرا دانست و ترکیبی از بخش های مختلف برنامه های مفرح پیش از خود است، اما نه مثل «خندوانه» شاد و سرخوش است و نه مثل «دورهمی» نقاد و موشکاف بلکه با هدف نشان دادن استعدادهای ناشناخته بازیگری راه خودش را می رود.

سید حسین رسولی: برنامه «ماه عسل» احسان علیخانی که در شب‌های ماه رمضان از شبکه سوم سیما روی آنتن می‌رود هم مانند دیگر برنامه‌های سازمان صدا و سیما تنها به دنبال حاشیه و جنجال است دیگر شکی باقی نمی‌ماند که رقابت بین مجریان تلویزیون برای جذب مخاطب به شدت بالا گرفته و آنها هم هر کاری برای جلب توجه انجام می‌دهند.

احمد رنجبر: آن چه در قسمت اول دیدیم نشانی از رشیدپور همیشگی نداشت؛ اجرای ضعیف او که نشات گرفته از عدم اشراف کامل بر سینما است، به همراه توقف بیش از حد روی یک سوژه زرد، بلافاصله واکنش منفی رسانه ها را به همراه داشت.

محمد ولوی: به مدیران صدا و سیما و تهیه کنندگان این برنامه هم توصیه میکنم اگر دنبال شوآف و یک کپی‌برداری ناشیانه نیستند، بجای رفتن به سراغ حسن عباسی و محمد قوچانی به سراغ روسای جمهوری، وزرا و مدیران،اصولگرا و اصلاح‌طلب و ... بروند و آن‌ها را در مورد عملکردشان بدون تعارف به چالش بکشند.

حسین مهدیزاده: متفکر و فرهنگی و سیاست‌مدار ایرانی عادت ندارد که «زود قضاوت کردن انسان‌ها» را به رسمیت بشناسد بلکه آن را تقبیح می‌کند و به رسمت شناختن آن را، برسمیت شناختن یک جرم فرهنگی می‌داند.

بهرخ گنجی: تعداد برنامه‌های سرگرم کننده مثل "ادابازی" و«خندوانه» کم است اما باید "اندیشه" را گسترش داد و فرصت‌های بیشتری به برنامه‌سازان خلاق داد و انتقاد منصفانه کرد نه مقرضانه ....

هفت صبح: رامبد جوان فینال «خنداننده شو» را به جای استودیو «خندوانه» در سالن همایش های برج میلاد برگزار کرد تا این گونه عظمت مسابقه را به رخ بکشد. این اتفاق اما تبدیل به پاشنه آشیل شد؛ چرایی اش را در این گزارش بخوانید.

بهروز ناصری: از برنامه تلویزیونی پربیننده‌ی خندوانه با پخش جهانی انتظار می‌رود در ارائه اطلاعات درست حتی در بازی‌های انتزاعی و فانتزی کوتاهی نکند.

احمد رنجبر: نیاز به یادآوری دوباره نیست که بگوییم ذائقه بیننده نود به فوتبال عادت کرده و تجربه نشان داده زوم روی مسائل غیرفوتبالی از سوی او پس زده شده. در چنین شرایطی چرا باید بخشی از نود به مساله فرامتن اختصاص یابد؟

امید مهدی نژاد: گویا حواس‌شون نیست که خودشون هم تا اونجا که تونستن، برای جلب رای از مسائل جانبی بهره گرفتن. سوشا مکانیِ ایشون با ادای مرغ درآوردن دیگران چه تفاوتی داشت؟

محسن غلامی: «ماه‌عسل» امسال نیز عین هرسال؛ پرمخاطب بود و شاخص لااقل از بین برنامه‌های ماه رمضان. جا را برای خودش باز کرده اما حیف از این برنامه که بخواهد برای بقیه قلدری کند و مدعی شود. سادگی و روایت خاکی‌اش را ول نکند، خود موفقیت است.

محمدحسین ساعی: خندوانه در مجموع برنامه خوب و قابل دفاعی است اما اتفاق غیراخلاقی و غیرفرهنگی برنامه دیشب، اتفاق زشت و غیرقابل گذشتی است.